USS Adams (1799)
| ||
Klasa | fregata żaglowa | |
Historia | ||
Stocznia | Jackson & Sheffield, Brooklyn | |
Położenie stępki | 30 lipca 1798 | |
Wodowanie | 6 sierpnia 1799 | |
US Navy | ||
Wejście do służby | wrzesień 1799 | |
Los okrętu | samozatopiony i spalony by nie dopuścić do zdobycia | |
Dane taktyczno-techniczne | ||
Wyporność | 530 t | |
Długość | 34,44 m | |
Szerokość | 10,36 m | |
Zanurzenie | 5,38 m | |
Napęd | ||
żaglowy | ||
Uzbrojenie | ||
24 działa 12-funtowe 6 karonad 24-funtowych | ||
Załoga | 220 |
USS „Adams” – amerykańska fregata żaglowa II klasy zbudowana w 1799 roku na nowojorskim Brooklynie. Wodowana 6 sierpnia 1799, a do służby w US Navy przyjęta we wrześniu tego samego roku.
Historia służby
„Adams” wykonał dwa rejsy podczas quasi-wojny odbijając 12 amerykańskich lub brytyjskich jednostek handlowych z rąk Francuzów oraz zdobywając 2 okręty kaperskie i 5 handlowych[1]. Podczas I i II wojny berberyjskiej od czerwca 1802 roku patrolował Morze Śródziemne w eskadrze komodora Richarda Morrisa[1]. Brał również udział w blokadzie Trypolisu[1]. Powróciwszy do Ameryki w listopadzie 1803 roku pozostał zacumowany do 1805 roku[1].
Od 1805 do 1806 roku patrolował amerykańskie wybrzeże Atlantyku[1]. W 1809 roku zajmował się działaniami związanymi z wdrażaniem Ustawy o embargu[1]. Po 1809 roku cumował w Washington Navy Yard służąc jako hulk pomocniczy[1]. W czerwcu 1812 roku został całkowicie przebudowany – po przecięciu na pół przedłużono go o ponad 4,5 m, a następnie przeklasyfikowano na fregatę 36-działową[1]. Przebudowa okazała się nietrafiona w wyniku czego „przycięto” go (poprzez odcięcie forkasztelu i nadbudówki) do 24-działowego slupu wojennego[1].
Z blokady w zatoce Chesapeake podczas wojny brytyjsko-amerykańskiej udało się wyjść w styczniu 1814 na pełne morze[1]. W pierwszym rejsie pochwycił 5 brytyjskich statków kupieckich[1]. W maju, podczas drugiego rejsu między Nową Fundlandią a Irlandią zdobył jeszcze 5 pryzów[1]. We wrześniu 1814 roku, w trakcie powrotu został uwięziony w Penobscocie przez Royal Navy i w konsekwencji spalony, aby zapobiec zdobyciu[1].
Przypisy
Bibliografia
- Mark Lardas: American Light and Medium Frigates 1794-1836. Oxford: Osprey Publishing, 2008, s. 48, seria: New Vanguard. (ang.)