USS Caldwell (DD-69)
| ||
Historia | ||
Położenie stępki | 9 grudnia 1916 | |
Wodowanie | 10 lipca 1917 | |
US Navy | ||
Wejście do służby | 1 grudnia 1917 | |
Wycofanie ze służby | 27 czerwca 1922 | |
Los okrętu | skreślony z listy okrętów 7 stycznia 1936 i zezłomowany | |
Dane taktyczno-techniczne | ||
Wyporność | standardowa: 1020 ton, normalna: 1125 ton | |
Długość | na linii wodnej: 93,88 m, całkowita: 96,2 m | |
Szerokość | 9,52 m | |
Zanurzenie | 2,44 m, maksymalne 3,5 m | |
Napęd | ||
kotły Thornycroft, turbiny parowe Parsons, 2 śruby 20 000 shp | ||
Prędkość | 35 węzłów (65 km/h) | |
Uzbrojenie | ||
4 × 102 mm/50 (4x1), 1 × 28 mm (1 funt) przeciwlotnicze (1x1); później 1 × 76 mm, 12 × 533 mm wyrzutnie torped (2x3 na każdej burcie) | ||
Załoga | 146 |
USS Caldwell (DD-69) – amerykański niszczyciel, okręt główny typu Caldwell będący w służbie United States Navy w czasie I wojny światowej. Nazwa okrętu pochodziła od Lieutenant Jamesa R. Caldwella (?–1804).
Okręt zwodowano 10 lipca 1917 w stoczni Mare Island Naval Shipyard, matką chrzestną była C. Caldwell. Jednostka weszła do służby 1 grudnia 1917, pierwszym dowódcą został Lieutenant Commander B. McCandless.
Niszczyciel został przydzielony do Floty Atlantyku. Do Norfolk dotarł 8 stycznia 1918, a do Queenstown w Irlandii 5 marca. Bazując w tym ostatnim porcie pełnił służbę patrolową i eskortową. Została ona przerwana gdy "Caldwell" został przydzielony do eksperymentalnych prac nad urządzeniem przeznaczonym do wykrywania okrętów podwodnych. Po zakończeniu I wojny światowej niszczyciel przewoził żołnierzy do Brestu. Gdy przebywał w tym porcie eskortował transportowiec "George Washington" na którego pokładzie przybył na konferencję w Wersalu prezydent Stanów Zjednoczonych Woodrow Wilson.
"Caldwell" wrócił do normalnej służby w Dywizjonie Norfolk Sił Niszczycieli Floty Atlantyku (ang. Norfolk Division, Destroyer Force, Atlantic Fleet). Wraz z 3 Eskadrą Niszczycieli (ang. Destroyer Squadron 3) pełnił służbę wzdłuż wschodniego wybrzeża USA w czasie 1919. Został umieszczony w rezerwie w sierpniu 1920 i operował ze zredukowaną obsadą z Charleston i Newport.
Został wycofany ze służby w Philadelphia Navy Yard 27 czerwca 1922. Został sprzedany 30 czerwca 1936.
Bibliografia
- Fitzsimons, Bernard, General Editor. The Encyclopedia of 20th Century Weapons and Warfare, Volume 5, pp.510-11, "Caldwell", and Volume 16, pp.1717-18, "Leeds". London: Phoebus, 1978.
- www.navsource.org
- Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.
Media użyte na tej stronie
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.