USS Conner (DD-72)
| ||
.jpg) USS Conner (DD-72) | ||
| Historia | ||
| Stocznia | William Cramp & Sons | |
| Wodowanie | 21 sierpnia 1917 | |
 US Navy | ||
| Nazwa | USS Conner (DD-72) | |
| Wejście do służby | USN: 12 stycznia 1918 | |
 Royal Navy | ||
| Nazwa | HMS Leeds (G27) | |
| Los okrętu | złomowany w 1947 | |
| Dane taktyczno-techniczne | ||
| Wyporność | 1020 ton (standardowa) 1125 ton (normalna) | |
| Długość | 96,6 m | |
| Szerokość | 9,55 m | |
| Zanurzenie | 2,46 m | |
| Napęd | ||
| kotły White-Forster turbiny Parsonsa 3 śruby 18 500 KM | ||
| Prędkość | 30 węzłów | |
| Uzbrojenie | ||
| 4 x 102 mm 2 x 1-funtówki 12 x 533 mm wt. | ||
| Załoga | 100 | |
USS Conner (DD-72) – amerykański niszczyciel typu Caldwell. Jego patronem był komodor David Conner (1792–1856).
Zwodowano go 21 sierpnia 1917 w stoczni William Cramp & Sons Ship and Engine Building Company w Filadelfii, matką chrzestną była E. Diederich. Jednostka weszła do służby w US Navy 12 stycznia 1918, jej pierwszym dowódcą był Commander A. G. Howe.
Okręt był w służbie w czasie I wojny światowej. Działał jako jednostka eskortowa na wodach amerykańskich i europejskich.
Wycofany ze służby 21 czerwca 1922.
Wrócił do służby 23 sierpnia 1940. Wyposażony w Filadelfii. Przekazany władzom brytyjskim w ramach umowy niszczyciele za bazy 23 października 1940 w Halifaksie. Wszedł do brytyjskiej służby tego samego dnia jako HMS Leeds (G27).
Działał jako jednostka eskortowa m.in. na Morzu Północnym. W kwietniu 1945 odstawiony do rezerwy w Grangemouth. Złomowany w 1947.
Bibliografia
- Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.
Linki zewnętrzne
| ||||||||
Media użyte na tej stronie
.svg)
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
The U.S. Navy destroyre USS Conner (DD-72) in a European harbour, circa 1918. She is painted in what appears to be a Mackay low visibility camouflage scheme.
