USS Dogfish (SS-350)

USS Dogfish (SS-350)
Ilustracja
USS Dogfish (SS-350)
Historia
StoczniaElectric Boat Company, Groton[1]
Położenie stępki22 czerwca 1944[1]
Wodowanie27 października 1945[1]
 US Navy
NazwaUSS Dogfish
Wejście do służby29 kwietnia 1946[1]
Wycofanie ze służby28 lipca 1972[1]
 Brazylia
NazwaGuanabara
Wejście do służby28 lipca 1972[1]
Los okrętuzłomowany w 1983
Dane taktyczno-techniczne
Wypornośćpatrz tabela

USS Dogfish (SS-350)amerykański okręt podwodny typu Balao, jedyny okręt United States Navy noszący taką nazwę (od gatunku niewielkiego, pospolitego rekina).

Stępkę okrętu położono 22 czerwca 1944 w stoczni Electric Boat Company w Groton. Został zwodowany 27 października 1945, matką chrzestną była pani A. M. Morgan. Wszedł do służby 29 kwietnia 1946 z komandorem porucznikiem T. S. Baskettem jako dowódcą.

„Dogfish” wypłynął z New London, by pełnić zadania lokalne, a następnie w rejs na Morze Karaibskie i Bermudy w celu przeprowadzenia ćwiczeń. Przeszedł przegląd i znaczącą modernizację w stoczni Philadelphia Naval Shipyard od sierpnia 1947 do kwietnia 1948. Następnie służył zarówno w projektach eksperymentalnych, jak i w normalnej służbie operacyjnej. Od 31 października do 19 listopada 1948 wziął udział w zorganizowanych na dużą skalę ćwiczeniach floty, odbywających się na obszarze od Florydy do Cieśniny Davisa pomiędzy Labradorem i Grenlandią.

Pomiędzy 4 lutego a 3 kwietnia 1949 okręt odbył rejs do Szkocji, Anglii i Francji, a także odbył ćwiczenia konwojowe w pobliżu Przylądka Hatteras w lutym i marcu 1952. Przez następne trzy lata operował u wschodniego wybrzeża USA i na Morzu Karaibskim.

„Dogfish” wypłynął z New London 1 marca 1955 na pierwszą turę służby w ramach amerykańskiej 6 Floty na Morzu Śródziemnym. Z rejsu tego wrócił do portu macierzystego 6 czerwca. Przebywał w Halifaksie pomiędzy 4 a 14 czerwca 1956 podczas operacji „New Broom”, przeprowadzanej przez siły NATO. 8 listopada, gdy przeprowadzał ćwiczenia w pobliżu New London, zatrzymał się w pobliżu trawlera „Agda” i pomagał gasić pożar, który wybuchł na pokładzie statku. Pomiędzy 31 stycznia i 12 kwietnia odbył rejs do Zatoki Faslane w Szkocji, gdzie testował nowo zainstalowany sprzęt. Od 23 maja do 8 sierpnia 1959 służył na Morzu Śródziemnym. W październiku i listopadzie wziął udział w ćwiczeniach ZOP przeprowadzanych przez NATO. Po gruntownym przeglądzie wznowił operacje w pobliżu New London, gdzie służył w latach 60. XX wieku.

„Dogfish” został skreślony z rejestru floty i sprzedany Brazylii 28 lipca 1972. Służył w Brazylijskiej Marynarce Wojennej jako „Guanabara” (S-10) do momentu wycofania w 1983.

Dane techniczne

Dane techniczne USS „Dogfish” (SS-350) przed i po modernizacji
Po zbudowaniu[2]Po modernizacji GUPPY II[3]
Wyporność (wynurzony)1526 (long) ton (1550 t)[2]1870 ton (1900 t)
Wyporność (zanurzony)2424 (long) ton (2460 t)2440 ton (2480 t)
Długość95 metrów93,6 m[4]
Szerokość8,3 metra7,4 m[4]
Zanurzenie5,1 metra5,2 m[4]
Napęd

4 silniki dieslowskie V16 typu General Motors Model 16-278A napędzające generatory elektryczne
2 akumulatory 126-komórkowe typu Sargo
4 szybkoobrotowe silniki elektryczne General Electric wraz z przekładniami redukcyjnymi
dwie śruby
5400 shp (4,0 MW) wynurzony
2740 shp (2,0 MW) zanurzony

chrapy
akumulatory ulepszone do typu GUPPY, pojemność zwiększona do 504 komórek (1 × 184, 1 × 68 i 2 × 126)
2 wolnoobrotowe silniki elektryczne o napędzie bezpośrednim

Prędkość (wynurzony)20,25 węzła wynurzony[5]

18,0 węzłów(33,3 km/h) maksymalna
13,5 węzłów (25,0 km/h) podróżna

Prędkość (zanurzony)8,75 węzła zanurzony[5]

16,0 węzłów(29,6 km/h) na ½ godziny
9,0 węzłów (16,7 km/h) na chrapach
3,5 węzła (6,5 km/h) podróżna

Zasięg11 000 mil przy prędkości 10 węzłów[5]15 000 mil (28 000 km) przy prędkości 11 węzłów (20 km/h)[4]
Długotrwałość rejsu

48 godzin przy prędkości 2 węzłów
75 dni na patrolu

48 godzin przy prędkości 4 węzłów (7,4 km/h) zanurzony[4]
Załoga

10 oficerów
70-71 marynarzy[5]

9–10 oficerów
5 podoficerów
70 marynarzy[4]

Sensory?

sonar aktywny WFA
sonar pasywny JT
system kierowania ogniem torpedowym Mk 106[4]

Uzbrojenie torpedowe

10 wyrzutni torpedowych 533 mm
(sześć przednich, cztery tylne)
24 torpedy

10 wyrzutni torpedowych 533 mm
(sześć przednich, cztery tylne)[4]

Uzbrojenie artyleryjskie

1 × 127 mm /25 kalibrów
4 karabiny maszynowe

brak

Przypisy

  1. a b c d e f Norman Friedman: U.S. Submarines Through 1945: An Illustrated Design History. Annapolis: United States Naval Institute, s. 285–304. 1-55750-263-3.
  2. a b K. Jack Bauer: Register of Ships of the U.S. Navy, 1775-1990: Major Combatants. Roberts, Stephen S.. Westport, Connecticut: Greenwood Press, s. 275–280. ISBN 0-313-26202-0.
  3. Norman Friedman: U.S. Submarines Since 1945: An Illustrated Design History. Annapolis: United States Naval Institute, s. 11–43. 1-55750-260-9.
  4. a b c d e f g h U.S. Submarines Since 1945 s. 242.
  5. a b c d U.S. Submarines Through 1945 s. 305–311.

Bibliografia

Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Brazil (1968–1992).svg
Flag of Brazil (1968-1992)
Dogfish-Photo-L.jpg
USS Dogfish (SS-350).