USS Franklin (CV-13)
| ||
Typ | Essex | |
Historia | ||
Stocznia | Newport News Shipbuilding | |
Położenie stępki | 7 grudnia 1942 | |
Wodowanie | 14 października 1943 | |
US Navy | ||
Wejście do służby | 31 stycznia 1944 | |
Wycofanie ze służby | 1 października 1964 | |
Los okrętu | oddany na złom w 1966 | |
Dane taktyczno-techniczne | ||
Wyporność | 27,100 t | |
Długość | 266 m | |
Szerokość | kadłuba: 28,4 m maksymalna: 45 m | |
Zanurzenie | 8,8 m | |
Prędkość | 33 węzły (61 km/h) | |
Uzbrojenie | ||
12 × 127 mm wiele działek przeciwlotniczych | ||
Wyposażenie lotnicze | ||
80+ | ||
Załoga | 3,448 |
USS Franklin (CV-13), następnie: CVA-13, CVS-13, AVT-8 – amerykański lotniskowiec typu Essex będący piątym okrętem amerykańskim o nazwie „Franklin”. Doznał największych uszkodzeń ze wszystkich amerykańskich lotniskowców w czasie II wojny światowej, ale nie zatonął[1].
Służba
Zwodowany 14 października 1943, wszedł do służby w United States Navy 31 stycznia 1944. Okręt brał aktywny udział w walkach na Pacyfiku w czasie II wojny światowej. W czerwcu 1944 został wysłany w rejon wysp Bonin, aby wspierać walki o archipelag Marianów. Okręt uczestniczył w licznych operacjach wspierając oddziały lądowe. W październiku wziął udział w walkach o wyspę Leyte, a jego samoloty uczestniczyły w ataku na japońskie pancerniki, wśród których znalazł się „Musashi”[1].
30 października 1944 podczas kampanii filipińskiej został ciężko uszkodzony przez japońskie samoloty kamikaze, które przebiły się przez obronę przeciwlotniczą i uderzyły w pokład startowy – zginęło 56 marynarzy, a 60 zostało rannych. Mimo uszkodzeń, po półtorej godziny naprawiono pokład i wznowiono operacje lotnicze. Następnych kilka miesięcy „Franklin” spędził na naprawach uszkodzeń i zadaniach szkoleniowych[1].
W marcu 1945 okręt pod dowództwem kapitana Leslie E. Gehresa został wysłany w rejon Wysp Japońskich. 19 marca został zaatakowany przez pojedynczy japoński bombowiec nurkujący, który lecąc w chmurach śledził amerykańskie samoloty powracające z misji nad terytorium Japonii. Bombowiec zrzucił dwie, prawdopodobnie 250-kilogramowe bomby: pierwsza wpadła do hangaru, druga przebiła się przez dwa pokłady zanim eksplodowała. Pożary wywołane eksplozjami bomb szybko ogarnęły samoloty na pokładzie oraz zbiorniki paliwa. Zginęło 796 marynarzy, a 265 zostało rannych[1]. Za akty odwagi i męstwa załodze „Franklina” przyznano 2 Medale Honoru, 19 Krzyży Marynarki Wojennej, 22 Srebrne Gwiazdy, 116 Brązowych Gwiazd, 347 Purpurowych Serc i 808 nadanych pośmiertnie Purpurowych Serc[1].
Armaty 127 mm Mark 12 w ogniu
Okręt dopłynął o własnych siłach do portu w kontynentalnych Stanach Zjednoczonych, ale nie wrócił do służby czynnej. Zakonserwowany, został przeklasyfikowany[1]:
- 1 października 1952 na lotniskowiec uderzeniowy (CVA-13),
- 3 sierpnia 1953 na lotniskowiec zwalczania okrętów podwodnych (CVS-13),
- 15 maja 1959 na transportowiec samolotów (AVT-8).
W 1958 wycięto z „Franklina” sekcję pokładu lotniczego o wymiarach 9,14 × 27,43 metra i użyto ją do naprawy bliźniaczego USS „Valley Forge”, uszkodzonego przez sztorm[2]. Ostatecznie, skreślony z rejestru floty 1 października 1964, okręt został oddany na złom w 1966.
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- The Saga of the Franklin w serwisie YouTube (ang.)
|
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The U.S. Navy aircraft carrier USS Franklin (CV-13) operating near the Marianas, 1 August 1944. Between May 1944 and November 1944, Franklin was the only carrier wearing two different camouflage schemes, Measure 32 Design 3A on the port side, and Design 6A on the starboard side.
Aircraft carrier USS Franklin (CV-13) attacked during World War II, March 19, 1945.
Photographed by PHC Albert Bullock from the cruiser USS Santa Fe (CL-60), which was alongside assisting with firefighting and rescue work.
Photo #: 80-G-273880, Official U.S. Navy Photograph, now in the collections of the National Archives.
The carrier is afire and listing after she was hit by a Japanese air attack while operating off the coast of Japan - the crew is clearly seen on flight deck.
After the attack the vessel lay dead in the water, took a 13° starboard list, lost all radio communications, and broiled under the heat from enveloping fires. Many of the crewmen were blown overboard, driven off by fire, killed or wounded, but the hundreds of officers and enlisted who voluntarily remained saved their ship through sheer tenacity. The casualties totaled 724 killed and 265 wounded, and would have far exceeded this number if it were not for the exemplary work of many survivors.
View of the after 5"/38 twin gun mount of the U.S. Navy aircraft carrier USS Franklin (CV-13) burning, as her crew tried to control fires on 19 March 1945. The carrier had been hit by a Japanese air attack while operating off the coast of Japan. Photographed from USS Santa Fe (CL-60), which extinguished the fire in this gun mount by playing streams of water through the mount's open door. Later, the other 5"/38 twin gun mount and the 40 mm quad gun mount (at right) also burned. Note ammunition loaded in the feed racks of the 40mm guns.
The U.S. Navy aircraft carrier USS Franklin (CV-13) afire and listing after a Japanese air attack, off the coast of Japan, 19 March 1945. Note the fire hoses and the crewmen on her forward flight deck, and water streaming from her hangar deck. Photographed from the light cruiser USS Santa Fe (CL-60).