USS Georgia (BB-15)

USS „Georgia” (BB-15)

Historia
Położenie stępki	31 sierpnia 1901
Wodowanie	11 października 1904
US Navy
Wejście do służby	24 września 1906
Wycofanie ze służby	15 lipca 1920
Los okrętu	sprzedany na złom
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	pełna: 14 948 ton
Długość	całkowita: 134,5 m
Szerokość	23,25 m
Zanurzenie	7,25 m
Prędkość	19 węzłów
Uzbrojenie
4 × 305 mm 8 × 203 mm 12 × 152 mm 24 × 37 mm (1 funt) 4 × 7,62 mm 4 × 533 mm wyrzutnie torped
Załoga	40 oficerów oraz 772 podoficerów i marynarzy

USS Georgia (BB-15) – amerykański pancernik typu Virginia. Pierwszy okręt United States Navy noszący nazwę pochodzącą od stanu Georgia.

Okręt został zwodowany w Bath Iron Works 11 października 1904. Matką chrzestną była pani Stella Tate. Wszedł do służby w Boston Navy Yard 24 września 1906. Pierwszym dowódcą został komandor R. G. Davenport.

Po okresie wyposażania i zakończeniu krótkiego rejsu odbiorczego okręt dołączył do Floty Atlantyku jako jednostka flagowa 2 Dywizjonu 1 Eskadry. 26 marca 1907 opuścił Hampton Roads i udał się do zatoki Guantánamo, gdzie uczestniczył w ćwiczeniach artyleryjskich floty. Po krótkim remoncie w Boston Navy Yard dołączył do innych okrętów Floty Atlantyku obecnych na ceremonii otwarcia Jamestown Exposition. 10 czerwca 1907 prezydent Theodore Roosevelt i inni obecni dygnitarze dokonali przeglądu floty. 11 czerwca został na wystawie proklamowany Dniem Georgii (ang. Georgia Day), w związku z tym na pokładzie okrętu odbyły się specjalne ceremonie.

USS „Georgia” w dniu wodowania

Później pancernik popłynął wraz z flotą na ćwiczenia artyleryjskie do zatoki Cape Cod, gdzie dotarł 15 czerwca. 15 lipca zdarzył się wypadek: ładunek prochowy wybuchł zbyt wcześnie w rufowej wieży dział 8 calowych (203 mm) i zabił 10 oficerów i marynarzy oraz ranił kolejnych 11.

W dniach 16–21 sierpnia 1907 okręt uczestniczył w obchodach trzystulecia lądowania pierwszych angielskich kolonistów, a następnie dołączył do floty biorącej udział w manewrach bojowych. 24 września okręt zakotwiczył w pobliżu League Island w Nowym Jorku, gdzie miał przejść przegląd.

7 grudnia 1907 po dotarciu do Hampton Roads wraz z 15 innymi pancernikami, eskadrą torpedowców i transportowcami przygotowywał się do udziału w wielkim przeglądzie poprzedzającym rejs Floty Atlantyku na zachodnie wybrzeże USA. 16 grudnia prezydent Roosevelt dokonał przeglądu Wielkiej Białej Floty i wysłał ją w pierwszą część podróży dookoła świata. Podróż ta miała na celu podniesienie prestiżu USA na świecie i pokazanie Kongresowi konieczności dalszego inwestowania w marynarkę wojenną. Po zawinięciu do portów Ameryki Południowej formacja spotkała się 8 maja 1908 z okrętami Floty Pacyfiku w zatoce San Francisco na kolejnym przeglądzie, którego dokonał tym razem sekretarz marynarki wojennej. 7 lipca 1908 „Georgia” w towarzystwie innych pancerników i jednostek zaopatrzeniowych opuścił San Francisco i udał się w drugą część wyprawy: zawinął do portów filipińskich, australijskich, japońskich oraz śródziemnomorskich. Flota wróciła do Hampton Roads 22 lutego 1909.

W czasie kolejnego przeglądu okręt otrzymał maszt kratownicowy, który był cechą charakterystyczną dla wielu amerykańskich pancerników z tego okresu. „Georgia” kontynuował służbę we Flocie Atlantyku, biorąc udział w ćwiczeniach i manewrach, które przerywał przeglądami stoczniowymi. 2 listopada 1910 prezydent William Taft dokonał przeglądu floty przed jej wypłynięciem do Francji. W drodze do Weymouth (Anglia) „Georgia” i inne pancerniki wykonywały ćwiczenia bojowe i zwiadowcze, do zatoki Guantanamo wróciły 13 marca 1911.

Od 1911 do 1913 okręt uczestniczył w szkoleniach. 5 czerwca 1913 pełnił rolę jednostki szkolnej w letnim rejsie podchorążych (ang. midshipmen) United States Naval Academy. Po długim przeglądzie w Boston Navy Yard. 14 stycznia 1914 dotarł do wybrzeży Meksyku, by wraz z innymi jednostkami floty bronić interesów amerykańskich w związku z incydentem w Tampico i Veracruz. W marcu na krótko wrócił do Norfolk, potem popłynął na wody meksykańskie. Od sierpnia do października 1914 pływał w pobliżu Haiti, starając się chronić na tym terenie amerykańskich cywilów.

25 lutego 1915 po kolejnym przeglądzie dołączył do floty w pobliżu Kuby i wziął udział w zimowych manewrach. Resztę roku spędził na szkoleniach i uroczystościach, pozostając w składzie Floty Atlantyku (ang. Atlantic Fleet Battleship Force).

Zanim został ponownie wcielony do aktywnej służby wraz z przystąpieniem USA do I wojny światowej był w Bostonie okrętem koszarowym (ang. receiving ship). Przez kolejne 18 miesięcy operował w składzie 3 Dywizjonu Floty Pancerników, biorąc udział w ćwiczeniach taktycznych i szkoleniu artylerzystów dla statków handlowych. Bazował wtedy w York River w Wirginii. We wrześniu 1918 na krótko dołączył do Floty Krążowniczej (ang. Cruiser Force) na Atlantyku, by eskortować konwoje do momentu napotkania eskorty wysłanej z Europy. 10 grudnia 1918 został wyposażony w sprzęt potrzebny do transportowania żołnierzy. Jako transportowiec wojska, w składzie Floty Krążowniczej i Transportowej (ang. Cruiser and Transport Force), uczestniczył w przewiezieniu żołnierzy amerykańskich ze starego kontynentu do Stanów Zjednoczonych. Odbył pięć rejsów do Francji, od grudnia 1918 do czerwca 1919 przewiózł prawie 6000 żołnierzy.

Po wykonaniu zadania i przeniesieniu do Floty Pacyfiku został jednostką flagową 2 Dywizjonu 1 Eskadry. Opuścił Boston i udał się przez Kanał Panamski (16 lipca 1919) do San Diego. Dwa miesiące uczestniczył w operacjach, po czym 20 września 1919 wszedł do Mare Island Naval Shipyard na naprawy. Pozostał tam, a 15 lipca 1920 został wycofany ze służby. Jednostkę sprzedano na złom 1 listopada 1923 zgodnie z ustaleniami traktatu waszyngtońskiego. Nazwę „Georgia” skreślono z listy floty 10 listopada 1923.

Bibliografia

• Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.
• John D. Alden: American Steel Navy: A Photographic History of the U.S. Navy from the Introduction of the Steel Hull in 1883 to the Cruise of the Great White Fleet. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1989. ISBN 0-87021-248-6.
• Norman Friedman: U.S. Battleships: An Illustrated Design History. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1985. ISBN 0-87021-715-1.
• John C. Reilly, Robert L. Scheina: American Battleships 1996-1923: Predreadnought Design and Construction. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1980. ISBN 0-87021-524-8.

Linki zewnętrzne

• History of BB-15. members.tripod.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-12-31)].
• Navy photographs of George (BB-15)
• Maritimequest USS „Georgia” BB-15 Photo Gallery