USS Guadalcanal (CVE-60)

USS Guadalcanal (CVE-60)
Ilustracja
USS "Guadalcanal"
Historia
StoczniaKaiser Shipyards
Położenie stępki5 stycznia 1943
Wodowanie5 czerwca 1943
 US Navy
NazwaUSS „Astrolabe Bay” (przed zwodowaniem)
USS „Guadalcanal”
Wejście do służby25 września 1943
Wycofanie ze służby15 lipca 1946
Los okrętusprzedany na złom 30 kwietnia 1959
Dane taktyczno-techniczne
Wypornośćlekka: 7800 ton
pełna: 10400 ton
Długośćcałkowita 156,1 m
Szerokość19,9 m; maksymalna 32,9 m
Zanurzenie6,9 m
Napęd
2 pięciocylindrowe silniki Skinner Unaflow
4 kotły 285 psi
2 śruby napędowe
9000 SHP
Prędkość19 węzłów
Zasięg10240 mil morskich przy prędkości 15 węzłów
Uzbrojenie
1 działo kalibru 127 mm
8 podwójnych działek kalibru 40 mm
20 działek kalibru 20 mm
Wyposażenie lotnicze
27 samolotów
Załoga910-916 ludzi (w tym 50-56 zaokrętowane lotnictwo)
Baretka marynarki

USS Guadalcanal (CVE-60) – amerykański lotniskowiec eskortowy typu Casablanca, który w końcowym okresie II wojny światowej wszedł w skład floty Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych.

Został przerobiony z kadłuba należącego do Maritime Commission w stoczni Kaiser Co., Inc. w Vancouver. Nosił wcześniej nazwę Astrolabe Bay (AVG-60), później został przeklasyfikowany na ACV-60. Zwodowany jako Guadalcanal (ACV-60) 5 czerwca 1943. Przeklasyfikowany na CVE-60 15 lipca 1943. Wszedł do służby w Astoria (Oregon) 25 września 1943, pierwszym dowódcą został komandor Daniel V. Gallery.

W 1944 roku zatopił U-544, U-515 (dowodzony przez Wernera Henkego, który został wzięty do niewoli), U-68. Najbardziej jednak znany ze zdobycia i doprowadzenia do bazy U-505, na pokładzie którego Amerykanie odnaleźli księgi kodowe i inne dokumenty.

Do Norfolk dotarł 22 czerwca 1944. Spędził w porcie tylko krótki czas, po którym wypłynął ponownie na patrol. Port opuścił 15 lipca i do 1 grudnia odbył trzy rejsy ZOP po zachodnim Atlantyku. 1 grudnia popłynął na szkolenie na wodach Bermudów i Kuby. Szkolenie zawierało także odbycie lądowań odświeżających umiejętności pilotów z nowego dywizjonu, ćwiczeń artyleryjskich i wojny przeciwpodwodnych prowadzonych z ramach ćwiczeń z włoskim okrętem podwodnym R-9. "Guadalcanal" dotarł do Mayport na egzamin 15 grudnia, a następnie odbył dalsze szkolenia na wodach kubańskich do 13 lutego 1945, gdy wrócił do Norfolk. Po kolejnym krótkim rejsie szkoleniowym na Karaiby, wpłynął do Mayport 15 marca by pełnić rolę okrętu egzaminującego na pokładzie którego lotnicy wykonywali loty kwalifikacyjne. Później podobny przydział odbywał z portu w Pensacola na Florydzie. Po sklasyfikowaniu prawie 4000 pilotów lotniskowiec wrócił do Norfolk i został wycofany ze służby 15 lipca 1946.

"Guadalcanal" wszedł do Floty Rezerwowej Atlantyku (ang. Atlantic Reserve Fleet) w Norfolk i otrzymał oznaczenie CVU-60 15 lipca 1955, gdy nadal był w rezerwie. Jego nazwa została skreślona z rejestrów floty 27 maja 1958, a kadłub został sprzedany 30 kwietnia 1959 na złom firmie Hugo Neu Corp. z Nowego Jorku.

Lotniskowiec został odznaczony trzema gwiazdami bojowymi (ang. battle star) i Presidential Unit Citation za służbę w czasie II wojny światowej.

Przydziały

  • Task Group 21.12 (1943-44)
  • Task Group 22.3 (1944-45)
  • Atlantic Reserve Fleet (1946-58)

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States (1912-1959).svg
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
USS Guadalcanal (CVE-60) underway on on 28 September 1944 (NH 106567).jpg
The U.S. Navy escort carrier USS Guadalcanal (CVE-60) photographed from a blimp of Airship Patrol Squadron 24 (ZP-24) while steaming off Hampton Roads, Virginia (USA), on 28 September 1944. Her reported position was 36-56N, 74-50W, course 095. Planes parked on her flight deck include twelve TBM/TBF Avenger torpedo bombers and nine FM/F4F Wildcat fighters. Guadalcanal is painted in a modified version of Camouflage Measure 32, Design 4A.