USS Hale (DD-133)

USS Hale (DD-133)
Ilustracja
Historia
Położenie stępki7 października 1918
Wodowanie29 maja 1919
 US Navy
Wejście do służby12 czerwca 1919
 Royal Navy
NazwaHMS „Caldwell” (I20)
 Royal Canadian Navy
NazwaHMCS „Caldwell”
Los okrętuzłomowany 1944
Dane taktyczno-techniczne
Długość95,8 m
Szerokość9,65 m
Zanurzenie2,64 m
Prędkość35 węzłów
Uzbrojenie
4 x 102 mm L/50
2 x 76 mm L/23
Wyrzutnie torpedowe12 wyrzutni kal. 533 mm
Załoga113 oficerów i marynarzy

USS Hale (DD–133) – amerykański niszczyciel typu Wickes z okresu I i II wojny światowej. Przekazany później Royal Navy, gdzie służył jako HMS „Caldwell” (I20). Jego patronem był Eugene Hale.

Został zwodowany 29 maja 1919 roku w stoczni Bath Iron Works. Matką chrzestną była Mary Hale, wnuczka senatora Hale’a. Wszedł do służby 12 czerwca 1919 roku w Bostonie[1].

W okresie międzywojennym w służbie na Atlantyku i Pacyfiku. Niejednokrotnie wycofywany na pewien czas ze służby[1].

9 września 1940 roku przekazany Wielkiej Brytanii w ramach układu niszczyciele za bazy. Przemianowany na HMS „Caldwell” (I20)[1].

W służbie brytyjskiej pełnił służbę eskortową na Atlantyku i Karaibach. W latach 1942-1943 pełnił służbę w ramach Royal Canadian Navy. Zezłomowany we wrześniu 1944 roku[1].

Przypisy

  1. a b c d DANFS: Hale I (Destroyer No. 133) (ang.). history.navy.mil. [dostęp 2019-12-29].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States (1912-1959).svg
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
USSHaleDD133.jpg
Wickes class destroyer USS Hale (DD-133), Venice, Italy 1919. Transferred to Britain as HMS Caldwell (I20) in 1940. Also served Canada as HMCS Caldwell.