USS Hart (DD-594)

USS Hart (DD-594)
ilustracja
KlasaNiszczyciel
TypFletcher
Historia
StoczniaPuget Sound Naval Shipyard
Wodowanie10 sierpnia 1943
 US Navy
NazwaUSS „Hart”
Wejście do służby4 listopada 1944
Wycofanie ze służby31 maja 1946
Los okrętusprzedany na złom 3 grudnia 1973
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność2050 ton
Długość114,7 m
Szerokość12,1 m
Zanurzenie5,4 m
Prędkość35 węzły
Wyposażenie
działka:
  • 5 × 127 mm/38,
  • 4 × 40 mm plot,
  • 4 × 20 mm plot,
  • torpedy: 10 × 533 mm
Załoga273 ludzi

USS Hart (DD-594) – niszczyciel typu Fletcher. Był drugim okrętem Marynarki USA o tej nazwie, w hołdzie dla porucznika Patricka H. Harta (1912–1942), który pośmiertnie otrzymał Krzyż Marynarki Wojennej, za odznaczenie się heroizmem podczas bitwy pod Midway.

„Hart”, pierwotnie nazwany „Mansfield” oraz przemianowany na „Hart” 21 marca 1944, pierwszy raz wypłynął 25 września 1944; matką chrzestną była matka porucznika Harta, pani Emmę Hart. Pierwszym dowódcą został W.D. Coleman.

Przebieg służby

„Hart” zaczął rejs z Kalifornii i podczas treningu uczestniczył w eksperymentalnych ćwiczeniach związanych z szybkim tankowaniem wraz z USS „Kaskaskia”. Od 12–23 grudnia, niszczyciel tankował na morzu 50 razy w różnych sytuacjach. Niszczyciel wypłynął 19 lutego do Pearl Harbor. Od 27 lutego do 3 marca eskortował lotniskowiec USS „Intrepid” w czasie operacji. Następnie okręt wyruszył do Ulithi 5 marca.

Dopływając do Ulithi 16 marca, „Hart” dołączył do sił przygotowujących się do inwazji na Okinawę. Od 24 marca do 12 kwietnia, niszczyciel dostał zadanie dla eskorty transportowców przewożących wsparcie lotnicze dla lądowisk oraz w celu neutralizacji inwazji sąsiadujących Japończyków. Wypływając 12 kwietnia, podjął na dwa dni służbę jako eskorta dla transportowców, a następnie wykonywał operacje patrolowe podczas szturmu na Okinawę.

„Hart” został oddelegowany do 5 Floty 19 kwietnia na Filipiny, aby uczestniczyć w inwazji na Borneo. Dopłynął do zatoki Brunei 9 czerwca 1945 i rozpoczął patrol na Morzu Południowochińskie przeciwko możliwym atakom ze strony japońskiej floty. „Hart” zapewnił również wsparcie 11 czerwca dla żołnierzy lądujących w zatoce Brunei. 14 czerwca okręt zestrzelił swój pierwszy japoński samolot. Pomiędzy 19 a 21 czerwca, dostarczał bliskiego wsparcia dla kolejnych lądowań na wybrzeżach Borneo. „Hart” patrolował, dostarczał flary oraz kierował statki przez pola minowe na plażach. Wojska australijskie wyszły na brzeg 1 lipca, pod ostrzałem osłonowym z okrętu „Hart” i innych. „Hart” zniszczył dwie miny oraz 75 mm działko umieszczona na lądzie.

Następnie „Hart” służył jako eskorta dla Generała Majora Douglasa MacArthura w Cleveland, udającego się do Manili, a następnie Leyte 5 lipca. Następnie okręt przeniesiono do Zatoki Subic w celach treningowych. Po kapitulacji Japonii, 15 sierpnia odesłano go do nowo utworzonych sił Północno Chińskich.

„Hart” wypłynął 5 września 1945, aby wspierać lądowanie armii w Jinsen, Korea. Następnie udał się do Chin, eskortując Cruiser Division 6 w pokazie sił niedaleko wybrzeża.

Do wybrzeża USA dopłynął 9 lutego 1946, wycofany ze służby 31 maja 1946, został umieszczony w rezerwie w Long Beach, Kalifornia. Następnie przeniesiony do Mare Island Naval Shipyard, kolejno Stockton, Kalifornia.

Okręt sprzedano 3 grudnia 1973 i zezłomowano.

Bibliografia

Niszczyciele typu Fletcher
  • „Fletcher”
  • „Radford”
  • „Jenkins”
  • „La Vallette”
  • „Nicholas”
  • „O’Bannon”
  • „Chevalier”
  • „Saufley”
  • „Waller”
  • „Strong”
  • „Taylor”
  • „De Haven”
  • „Bache”
  • „Beale”
  • „Guest”
  • „Bennett”
  • „Fullam”
  • „Hudson”
  • „Hutchins”
  • „Pringle”
  • „Stanly”
  • „Stevens”
  • „Halford”
  • „Leutze”
  • „Philip”
  • „Renshaw”
  • „Ringgold"
  • „Schroeder”
  • „Sigsbee”
  • „Conway”
  • „Cony”
  • „Converse”
  • „Eaton”
  • „Foote”
  • „Spence”
  • „Terry”
  • „Thatcher”
  • „Anthony”
  • „Wadsworth”
  • „Walker”
  • „Brownson”
  • „Daly”
  • „Isherwood”
  • „Kimberly”
  • „Luce”
  • „Abner Read”
  • „Ammen”
  • „Mullany”
  • „Bush”
  • „Trathen”
  • „Hazelwood”
  • „Heermann”
  • „Hoel”
  • „McCord”
  • „Miller”
  • „Owen”
  • „The Sullivans”
  • „Stephen Potter”
  • „Tingey”
  • „Twining”
  • „Yarnall”
  • „Boyd”
  • „Bradford”
  • „Brown”
  • „Cowell”
  • „Capps”
  • „David W. Taylor”
  • „Evans”
  • „John D. Henley”
  • „Franks”
  • „Haggard”
  • „Hailey”
  • „Johnston”
  • „Laws”
  • „Longshaw”
  • „Morrison”
  • „Prichett”
  • „Robinson”
  • „Ross”
  • „Rowe”
  • „Smalley”
  • „Stoddard”
  • „Watts”
  • „Wren”
  • „Aulick”
  • „Charles Ausburne”
  • „Claxton”
  • „Dyson”
  • „Harrison”
  • „John Rodgers”
  • „McKee”
  • „Murray”
  • „Sproston”
  • „Wickes”
  • „William D. Porter”
  • „Young”
  • „Charrette”
  • „Conner”
  • „Hall”
  • „Halligan”
  • „Haraden”
  • „Newcomb”
  • „Bell”
  • „Burns”
  • „Izard”
  • „Paul Hamilton”
  • „Twiggs”
  • „Howorth”
  • „Killen”
  • „Hart”
  • „Metcalf”
  • „Shields”
  • „Wiley”
  • „Abbot”
  • „Braine”
  • „Erben”
  • „Hale”
  • „Sigourney”
  • „Stembel”
  • „Albert W. Grant”
  • „Caperton”
  • „Cogswell”
  • „Ingersoll”
  • „Knapp”
  • „Bearss”
  • „John Hood”
  • „Van Valkenburgh”
  • „Charles J. Badger”
  • „Colahan”
  • „Dashiell”
  • „Bullard”
  • „Kidd”
  • „Bennion”
  • „Heywood L. Edwards”
  • „Richard P. Leary”
  • „Bryant”
  • „Black”
  • „Chauncey”
  • „Clarence K. Bronson”
  • „Cotten”
  • „Dortch”
  • „Gatling”
  • „Healy”
  • „Hickox”
  • „Hunt”
  • „Lewis Hancock”
  • „Marshall”
  • „McDermut”
  • „McGowan”
  • „McNair”
  • „Melvin”
  • „Hopewell”
  • „Porterfield”
  • „Stockham”
  • „Wedderburn”
  • „Picking”
  • „Halsey Powell”
  • „Uhlmann”
  • „Remey”
  • „Wadleigh”
  • „Norman Scott”
  • „Mertz”
  • „Callaghan”
  • „Cassin Young”
  • „Irwin”
  • „Preston”
  • „Benham”
  • „Cushing”
  • „Monssen”
  • „Jarvis”
  • „Porter”
  • „Colhoun”
  • „Gregory”
  • „Little”
  • „Rooks”

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States (1912-1959).svg
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
USS Kaskaskia (AO-27) refueling USS Hart (DD-594) on 16 December 1944 (80-G-293946).jpg
The U.S. Navy fleet oiler USS Kaskaskia (AO-27) and the destroyer USS Hart (DD-594) refueling at sea on 16 December 1944. This was one of a series of experimental refuelings conducted by these two ships during 12-23 December 1944 to develop improved fueling at sea techniques.