USS Mound City

USS Mound City
USS "Mound City" (z dodatkową sterówką na dachu)
Historia
Stocznia	James B. Eads, Mound City
Wodowanie	październik 1861[1]
US Navy
Wejście do służby	16 stycznia 1862[1]
Wycofanie ze służby	29 listopada 1865 (sprzedany)[2]
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	512 t
Długość	53,3 m (175')
Szerokość	15,5 m (51')
Zanurzenie	1,8 m (6')
Napęd
2 maszyny parowe napędzające jedno koło łopatkowe
Prędkość	9 węzłów[1]
Uzbrojenie
13 dział (szczegóły w tekście)
Opancerzenie
kazamata 63 mm (częściowo)
Załoga	251

USS Mound City – amerykańska pancerna kanonierka rzeczna typu City (Cairo) floty Unii z okresu wojny secesyjnej.

Budowa i opis

USS "Mound City" była jedną z siedmiu kanonierek rzecznych typu City, nazywanego też typem Cairo, zbudowanych w zakładach Jamesa B. Eadsa. Zamówione zostały przez Armię USA w sierpniu 1861, z przeznaczeniem do wspierania wojsk lądowych w operacjach wzdłuż rzeki Missisipi i jej dopływów.

"Mound City" został zbudowany w stoczni w Mound City nad rzeką Ohio, a wyposażany był w Cairo^[3]. Budowę rozpoczęto na przełomie września i października 1861, a okręt wodowano w październiku 1861 i wszedł do służby 16 stycznia^[1]. "Mound City" miał identyfikacyjne paski wokół kominów w kolorze pomarańczowym lub gwiazdy na kominach^[4].

Okręt był konstrukcji drewnianej, o napędzie centralnym kołem łopatkowym, ukrytym w tylnej części kazamaty. Część nadwodna była przykryta czworoboczną kazamatą o silnie pochylonych ścianach z grubego drewna (61 cm z przodu i 30 cm z boków i tyłu)^[5]. Kazamata była częściowo opancerzona płytami żelaznymi grubości 63 mm - na przedniej ścianie oraz pas długości ok. 18,3 m na bokach na śródokręciu, w rejonie kotłowni i maszynowni^[5]. Również sterówka była pokryta żelazem grubości 32 mm, na podkładzie drewnianym^[1].

Z powodu wrażliwości nieopancerzonej przedniej części ścian bocznych na ostrzał, część okrętów miała wzmacnianą osłonę w sposób improwizowany (np. "Cairo" w tym miejscu miał przykręcone zagięte szyny kolejowe). Brak jest informacji o ewentualnym wzmocnieniu pancerza "Mound City", natomiast wiosną 1864, podczas ekspedycji na Red River, zdjęto z niego opancerzenie w celu odciążenia okrętu i być może już go nie założono z uwagi na brak potrzeb^[6].

Uzbrojenie "Mound City" składało się z 13 dział, umieszczonych w strzelnicach w kazamacie oraz dodatkowo jednego 12-funtowego działa pokładowego. W jego skład wchodziły 3 działa gładkolufowe 8-calowe, 4 działa gwintowane 42-funtowe, 6 dział 32-funtowych i 1 działo 12-funtowe^[1]. W 1863 dwa działa 42-funtowe zamieniono na gwintowane 50-funtowe i 30-funtowe. W 1864 pozostałe dwa działa 42-funtowe i 2 działa 32-funtowe zamieniono na 4 gładkolufowe działa 9-calowe (zapewne Dahlgrena). Ponadto, działo 32-funtowe zamieniono na 100-funtowe gwintowane^[1].

Służba

Podobnie, jak inne jednostki tego typu, "Mound City" wszedł w styczniu 1862 w skład Zachodniej Flotylli Kanonierek Armii USA i aktywnie działał podczas kampanii na Missisipi i jej dopływach, począwszy od działań pod Columbus w stanie Kentucky w lutym 1862^[1].

Następnie brał udział w atakach na wyspę nr.10 (marzec-kwiecień 1862) i Fort Pillow w Tennessee (kwiecień-maj 1862). Podczas bitwy pod Fortem Pillow z konfederackimi taranowcami Flotylli Obrony Rzeki został dwukrotnie staranowany i zatopiony na płytkiej wodzie, po czym został podniesiony i wyremontowany.

W czerwcu 1862 operował na rzece White River. 17 czerwca został uszkodzony podczas ataku na Fort Charles w Arkansas. W sierpniu operował na Yazoo^[1].

Od kwietnia do czerwca 1863 "Mound City" operował pod Vicksburgiem i w jego okolicach oraz wspierał atak na Grand Gulf w kwietniu^[1].

W marcu-kwietniu 1864 "Mound City" wziął udział w nieudanej ekspedycji na Red River^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Donald L. Canney, The Old Steam Navy. Volume two. The ironclads 1842-1885, Annapolis 1993, ​ISBN 0-87021-586-8​
• Angus Konstam, Union River Ironclad 1861-65, New Vanguard no. 56, Osprey Publishing 2002, ​ISBN 1-84176-444-2​