USS Mugford (DD-105)

USS Mugford (DD-105)
USS Mugford (DD-105)
Historia
Położenie stępki	20 grudnia 1917
Wodowanie	14 kwietnia 1918
US Navy
Wejście do służby	25 listopada 1918
Wycofanie ze służby	7 czerwca 1922
Los okrętu	sprzedany na złom w 1936
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	1060 ton
Długość	95,83 m
Szerokość	9,68 m
Zanurzenie	2,79 m
Prędkość	35 węzłów (65 km/h)
Uzbrojenie
4 × 102 mm, 1 (1 funt) 12 wyrzutni torpedowych kal. 533 mm.
Załoga	113 ludzi

USS Mugford (DD-105) – amerykański niszczyciel typu Wickes będący w służbie United States Navy w okresie po I wojnie światowej. Patronem okrętu był James Mugford.

Stępkę okrętu położono 20 grudnia w stoczni Union Iron Works Company w San Francisco. Zwodowano go 14 kwietnia 1918, matką chrzestną była George H. Fort. Jednostka weszła do służby 25 listopada 1918, pierwszym dowódcą został Lt Comdr. John H. Everson.

"Mugford" dołączył do floty w czasie zimowych manewrów w pobliżu zatoki Guantanamo na Kubie w styczniu 1919. Następnie popłynął na północ w celu przeprowadzenia operacji wzdłuż wybrzeża pomiędzy Nowym Jorkiem a Massachusetts, do 21 listopada. Wtedy opuścił Newport i popłynął do San Diego, gdzie dotarł 22 grudnia. Tam był używany jako tender dla dywizjonu wodnopłatowców i w czasie początków rozwoju lotnictwa morskiego uczestniczył w jego operacjach podczas ćwiczeń w pobliżu wybrzeża Kalifornii. Odwiedził strefę Kanału Panamskiego w grudniu 1920 i styczniu 1921.

Został wycofany ze służby w San Diego 7 czerwca 1922 i sprzedany na złom firmie Schiavone-Bonomo Corporation z Nowego Jorku w 1936.

Linki zewnętrzne

• NavSource Photos

Bibliografia

Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.