USS Parche (SS-384)
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
 US Navy | |
| Wejście do służby | |
| Wycofanie ze służby | |
| Los okrętu | sprzedany na złom, lipiec 1970[1] |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | 1,526 długich ton (1550 t) wynurzony |
| Długość | 95.0 m[1] |
| Szerokość | 8.3 m[1] |
| Zanurzenie | |
| Napęd | |
| 4 × Fairbanks-Morse Model 38D 8 1/8 silniki dieslowskie , razem 5.400 bhp (4.0 MW) 4 × silniki elektryczne Elliott, razem 2.740 bhp (2,0 MW) dwie śruby[1] | |
| Prędkość | 20.25 węzłów (37 km/h) wynurzony |
| Zasięg | 11,000 nm (20,000 km) wynurzony przy prędkości 10 węzłów (19 km/h)[3] |
| Uzbrojenie | |
| 10 × 533 mm wyrzutnie torpedowe (sześć dziobowych, cztery rufowe) 24 torpedy 1 działo pokładowe × 127 mm / 25 kalibrów 4 karabiny maszynowe | |
| Załoga | 6 oficerów, 60 podoficerów i marynarzy |
USS Parche (SS-384) później (AGSS-384) – amerykański okręt podwodny typu Balao, pierwszy okręt United States Navy noszący nazwę pochodzącą od ryby z rodziny chetonikowatych (wymawianą jako /pɑrtʃeɪ/) – małej ryby żyjącej na rafie koralowej.
Okręt został zbudowany w stoczni Portsmouth Navy Yard. Stępkę położono 9 kwietnia 1943, wodowany 24 lipca, matką chrzestną została Betty Russell, córka byłego dowódcy Judge Advocate General - Roberta Lee Russella. Wszedł do służby 20 listopada 1943, pierwszym dowódcą został komandor porucznik Lawson P. Ramage.
29 marca 1944 okręt opuścił Pearl Harbor wraz z "Tinosa" (SS-283) i "Bang" (SS-385) i udał się na swój pierwszy patrol bojowy. Po przepłynięciu koło wyspy Midway okręty dopłynęły na japońskie linie żeglugowe na południe od Formozy 16 kwietnia. 29 kwietnia "Bang" zgłosił duży konwój w odległości 50 mil, który okręty zaatakowały w ramach taktyki wilczego stada. "Parche" zatopił jeden statek.
"Tinosa" zgłosił konwój składający się z siedmiu statków rano 3 maja, więc "Parche" udał się z pełną prędkością na północ aby przechwycić jednostki wroga. Godzinę przed północą okręt podwodny znalazł się na pozycji i trafił trzema torpedami prowadzący statek a dwiema kolejnym drugi frachtowiec oba zatapiając. "Parche" trafił także dwa razy trzeci frachtowiec, który został uszkodzony. Według powojennych raportów trio okrętów podwodnych zatopiło pięć statków o wyporności 30 542 ton. "Parche" zostały zaliczone "Taiyoku Maru" i "Shoryu Maru". Okręt wrócił do Midway 23 maja 1944, w drodze robiąc zwiad fotograficzny instalacji wojskowych na wyspie Ishi Gaki Jima.
Drugi patrol okrętu ponownie odbywał się na południe od Formozy, gdzie wraz z "Hammerhead" i "Steelhead" stanowił skoordynowaną grupę. "Parche" wyszedł w morze 17 czerwca po przejściu remontu. Tydzień później zobaczył i zatopił jednostkę patrolową ogniem działa pokładowego. 4 lipca japoński krążownik i niszczyciel zaatakowały amerykański okręt bombami głębinowymi.
"Parche" napotkał konwój 29 lipca i współpracując z "Steelhead" zbliżył się do niego i zatopił statek towarowy "Manko Maru" o wyporności 4471 ton i tankowiec "Koei Maru" o wyporności 10.238 ton. Podczas tej nocnej akcji na powierzchni oceanu okręt z ledwością uniknął staranowania przez jeden ze statków. "Parche" współpracując z "Steelhead" zatopił także transportowiec o wyporności 8990 ton. "Steelhead" zatopił także dwa inne statki, transportowiec i okręt towarowy. Inny tankowiec i okręt towarowy zostały uszkodzone. Za tę akcję "Parche" otrzymał Presidential Unit Citation, a jego dowódca Ramage otrzymał Medal Honoru. 1 sierpnia okręt podwodny popłynął w kierunku Saipanu, gdzie zakotwiczył 5 sierpnia i dotarł do Pearl Harbor 16 sierpnia.
W trakcie swojego trzeciego patrolu bojowego (10 września - 2 grudnia), jednego z najdłuższych w tej wojnie, "Parche" nie spotkał żadnego celu.
Po przeglądzie okręt wyszedł w rejs 30 grudnia na rotacyjny patrol w rejonie Nansei Shoto. 19 stycznia napotkał statek towarowy i tankowiec stojący na kotwicy w Naze Ko. Odpalił sześć torped z dziobowych wyrzutni w kierunku tankowca uzyskując pięć trafień oraz cztery torpedy z wyrzutni rufowych w kierunku transportowca uzyskując dwa prawdopodobne trafienia. 7 lutego "Parche" spotkał i zatopił statek "Okinoyama Maru" o wyporności 984 ton. Po tankowaniu na Midway 16 lutego okręt podwodny kontynuował rejs w kierunku Pearl Harbor, gdzie dotarł 20 lutego.
W ostatnim roku wojny coraz ciężej było spotkać na morzu statki japońskie, które były dziesiątkowane przez okręty podwodne i samoloty. Gdy "Parche" opuścił Pearl Harbor 19 marca 1945 udał się w kierunku wschodniego wybrzeża wyspy Honsiu. Tam 9 kwietnia zatopił jednostkę Minesweeper No. 3 o wyporności 615 ton w pobliżu Kobe Zaki. 11 kwietnia okręt przeprowadził atak za pomocą działa pokładowego zatapiając mały transportowiec o wyporności około 800 ton. Następnego dnia storpedował kolejną małą jednostkę. 13 kwietnia "Parche" zatopił trawler rybacki. Dwie godziny później ponownie otworzył ogień - tym razem do małej łodzi obserwacyjnej, którą pozostawił płonącą. Dwa japońskie samoloty spowodowały, że musiał się zanurzyć przez co pozostawiono niezabezpieczone działo i większość amunicji na pokładzie. Duża eksplozja wstrząsnęła jednostką w czasie schodzenia w głębiny, ale nie spowodowała uszkodzeń.
22 kwietnia "Parche" spostrzegł trzy małe tankowce idące w kolumnie na północ wzdłuż wybrzeża na południe od Okama Saki. Amerykanie wystrzelili trzy torpedy w kierunku drugiego tankowca, a następnie skręcili w kierunku trzeciego, którego pozostawili otoczonego kłębami dymu. Okręt popłynął w kierunku Midway, gdzie dotarł 30 kwietnia.
"Parche" na swój szósty, ostatni w II wojnie światowej, patrol wypłynął 25 maja. Dołączył do "Lifeguard League" na południe od Honsiu. Pozostawał na tym stanowisku do 18 czerwca, będąc w gotowości do podnoszenia z morza lotników amerykańskich zestrzelonych przez Japończyków. W tym rejonie nie było jednak potrzeby przeprowadzania operacji ratowniczych i 18 czerwca okręt popłynął w kierunku cieśniny Tsugara.
Na pierwszy cel godny torpedy napotkał 21 czerwca, kiedy zobaczył kanonierkę omijającą Shiriya Saki. Do kanonierki wkrótce dołączył ścigacz okrętów podwodnych i transportowiec. Biorąc transportowiec za najlepszy cel "Parche" wystrzelił w jego kierunku cztery torpedy z przednich wyrzutni uzyskując jedno trafienie, po którym z jednostki podniósł się biały dym. Spodziewając się kontrakcji wroga okręt amerykański zanurzył się i z głębin przysłuchiwał się dźwiękom rozpadającego się statku "Hizen Maru".
"Parche" zaatakował trzy lugery eskortowane przez małą jednostkę następnego dnia po południu i zatopił dwa z nich. 23 czerwca zatopił kilka trawlerów ogniem działa pokładowego. Dwa dni później spotkał trzy duże statki i sześć jednostek eskortowych kierujących się na północ wzdłuż wybrzeża. Był to jeden z większych konwojów jaki został zauważony na japońskich wodach wewnętrznych w tych miesiącach. Po ataku przeprowadzonym przez "Parche" japońskie okręty eskortowe atakowały okręt amerykański przez cztery i pół godziny bombami głębinowymi. Później wznowiły rejs pozostawiając zatopioną kanonierkę i ciężko uszkodzony statek.
Po kolejnej rotacji służby jako okręt ratowniczy dla załóg samolotów z lotniskowców Task Force 38, 17 lipca "Parche" spotkał się z "Cero", aby wziąć na pokład trójkę lotników i udać się w kierunku Midway, gdzie dotarł 23 lipca, a później do Pearl Harbor, gdzie dotarł 28 lipca.
"Parche" był jednym z najczęściej odznaczanych okrętów należących do Pacific Submarine Force - odbył sześć patroli bojowych, otrzymał pięć battle star i dwa Presidential Unit Citation.
Operacje po II wojnie światowej
Po drugiej wojnie światowej "Parche" został przydzielony do operacji Crossroads jako okręt-cel dla wybuchów bomb atomowych na atolu Bikini. Okręt przetrwał oba testy (wybuch powietrzny i podwodny) wychodząc z nich względnie nieuszkodzonym.
Po dekontaminacji okręt popłynął do stoczni Mare Island Naval Shipyard w Vallejo, gdzie został wycofany ze służby 10 grudnia 1946 i przydzielony do rezerwy floty w Alameda w marcu 1947. 1 grudnia 1962 jego klasyfikację zmieniono na AGSS-384 i przydzielono do Naval Reserve Training Submarine w Oakland.
"Parche" został skreślony z listy floty 8 listopada 1969 i sprzedany na złom 18 czerwca 1970. Części okrętu, które zostały zachowane (część mostku, wieży dowodzenia, nożyce do przecinania sieci i działo pokładowe), pozostają na terenie bazy Naval Submarine Base, Pearl Harbor, Hawaje.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
.svg)
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.