USS Salt Lake City (CA-25)

USS „Salt Lake City” w porcie Dutch Harbor (29 marca 1943 r.)

USS Salt Lake City (CA-25) – amerykański krążownik ciężki typu Pensacola. Brał czynny udział w walkach II wojny światowej na Pacyfiku.

Stępkę pod okręt położono w dniu 9 czerwca 1927 roku w stoczni New York Shipbuilding Corp. w Camden (New Jersey), zwodowany został w dniu 23 stycznia 1929 roku. Włączony w skład floty w dniu 11 grudnia 1931 roku. Nosił znak taktyczny CA-25, do 1931 roku CL-25.

Po wcieleniu do floty okręt skierowano w rejs do Brazylii, a po powrocie pływał przez cały 1931 rok w rejonie Nowej Anglii i Nowego Jorku. Od 1932 roku bazował na Pacyfiku, odbywając jednak podróże w rejon Nowego Jorku i Morza Karaibskiego.

W dniu 7 grudnia 1941 roku w trakcie ataku japońskiego na Pearl Harbor przebywał na północ od Hawajów. W dniu 11 grudnia 1941 roku zaatakował japoński okręt podwodny. W lutym 1942 roku brał udział w ostrzale Wysp Marshalla.

W kwietniu 1942 roku krążownik uczestniczył w eskorcie lotniskowców, z których wystartowały samoloty do pierwszego nalotu bombowego na Tokio. W maju 1942 roku osłaniał lotniskowce w bitwie na Morzu Koralowym, zaś w czerwcu stanowił tylną straż w bitwie pod Midway. Następnie służył w osłonie lotniskowców, m.in. w dniu 15 września 1942 roku osłaniał lotniskowiec USS „Wasp”, gdy ten został storpedowany i zatopiony.

W dniach 11–12 października 1942 roku okręt uczestniczył w nocnej bitwie koło przylądka Ésperance, w trakcie której został uszkodzony przez japońskie ciężkie krążowniki. Remont trwał 4 miesiące w Pearl Harbor.

Od marca do września 1943 roku okręt przebywał w rejonie Wysp Aleuckich, gdzie w dniu 26 marca 1943 roku wziął udział w bitwie koło Wysp Komandorskich. W czasie tej bitwy okręt został trafiony i unieruchomiony, lecz ostatecznie nie został zatopiony, gdyż okręty japońskie wycofały się z braku amunicji.

Od listopada 1943 roku do kwietnia 1944 roku okręt brał kilkakrotnie udział w bombardowaniu obiektów na Wyspach Gilberta, Marshalla i Zachodnich Karolinach. Następnie powrócił w rejon Wysp Aleuckich, gdzie w dniu 29 sierpnia 1944 roku atakował wyspę Wake, a później brał udział w osłonie lotniskowców.

Od listopada 1944 roku do stycznia 1945 roku uczestniczył w bombardowaniu lotnisk na Wyspach Wulkanicznych. Następnie w okresie marzec – maj 1945 roku przebywał w rejonie wyspy Iwo-Jima i Okinawa, gdzie działał na rzecz wojsk walczących o te wyspy.

Po zakończeniu II wojny światowej transportował żołnierzy amerykańskich do Stanów Zjednoczonych.

Następnie w dniach 1 lipca i 25 lipca 1946 roku został użyty jako okręt-cel w trakcie próbnych wybuchów atomowych w atolu Bikini (podczas pierwszego powietrznego został lekko uszkodzony, podczas drugiego – podwodnego, ciężko). W dniu 29 sierpnia 1946 roku został skreślony z listy floty. Następnie był badany pod względem zniszczeń i skażenia, jakich doznał w trakcie prób. W dniu 25 maja 1948 roku został zatopiony jako okręt-cel w odległości 130 mil morskich od wybrzeża południowej Kalifornii.