USS Tullibee (SSN-597)
| ||
Klasa | okręt podwodny | |
Typ | (okręt unikatowy) | |
Historia | ||
Stocznia | Electric Boat | |
US Navy | ||
Wejście do służby | 1960 | |
Wycofanie ze służby | 18 czerwca 1988 | |
Los okrętu | złomowany | |
Dane taktyczno-techniczne | ||
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu | 2177 t 2607 t | |
Długość | 83,16 m | |
Szerokość | 7,09 m | |
Zanurzenie testowe | 215 m | |
Napęd | ||
Reaktor S2C, 1 turbina (2500 KM), 1 śruba | ||
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu | 13 w. 16 w. | |
Sensory | ||
Sonar ze sferyczną antena dziobową | ||
Uzbrojenie | ||
12 torped | ||
Wyrzutnie torpedowe | 4 x 533 mm (śródokręcie) | |
Załoga | 56 oficerów i marynarzy |
USS Tullibee (SSN-597) — amerykański prototypowy okręt podwodny z napędem jądrowym, który konstrukcyjnie wyspecjalizowany był w zwalczaniu okrętów podwodnych (SSKN).
Kluczowymi cechami "Tullibee" były zdolność do prowadzenia cichych operacji, zaawansowane sensory o dużej sprawności oraz niski koszt budowy. Do napędu tego okrętu skonstruowany został nowy, mały reaktor oraz turbo-elektryczny układ napędowy, co pozwoliło na wyeliminowanie z maszynowni hałaśliwej przekładni oraz zapewniało bardzo szybką reakcję układu napędowego na decyzje załogi okrętu.
Zastosowany w tym okręcie system sonarowy AN/BQQ-1, był pierwszym zintegrowanym systemem sonarowym, który łączył elementy pasywne i aktywne w jednej dużej dziobowej antenie sferycznej. Konsekwencją takiego rozwiązania było konieczne przeniesienie standardowo znajdujących się do tej pory w dziobie wyrzutni torpedowych do śródokręcia, gdzie zostały umieszczone skośnie w stosunku do osi symetrii okrętu. Zastosowane rozwiązania konstrukcyjne oraz nowe technologie spowodowały jednak, że nie udało się uzyskać pożądanego poziomu obniżenia kosztów budowy okrętu. Także turbo-elektryczny układ napędowy uważany był za niezapewniający odpowiednio dużej prędkości, przy jednoczesnym zbyt małym obniżeniu kosztów tego napędu w stosunku do innych napędów nuklearnych.
W konsekwencji, marynarka amerykańska zdecydowała się na skoncentrowanie swoich wysiłków na budowie bardziej wszechstronnych okrętów ogólno-myśliwskich (SSN), rezygnując z kontynuowania rozwoju okrętów wyspecjalizowanych w zwalczaniu jednostek podwodnych (SSKN). Spowodowało to, że "Tullibee" pełnił rolę głównie eksperymentalną i został pocięty w 1988 roku.
Bibliografia
- Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. Washington, D.C.: Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, CA: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-8510-9563-2.
|
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The U.S. Navy submarine USS Tullibee (SSN-597) underway at sea, circa in 1960.