USS Washington (BB-56)
 USS "Washington" podczas napraw w Puget Sound Naval Shipyard po kolizji z pancernikiem USS "Indiana" w kwietniu 1944 roku | |
| Historia | |
| Stocznia | Philadelphia Naval Shipyard |
|---|---|
| Położenie stępki | 14 czerwca 1938 |
| Wodowanie | 1 czerwca 1940 |
 US Navy | |
| Wejście do służby | 15 maja 1941 |
| Wycofanie ze służby | 27 czerwca 1947 |
| Los okrętu | złomowany 1960-61 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | 35 000 t |
| Długość | 222 m |
| Szerokość | 33 m |
| Zanurzenie | 12 m |
| Napęd | |
| 4 turbiny parowe o mocy 121 000 KM napędzające 4 śruby, 8 kotłów parowych, 4 wały | |
| Prędkość | 28 węzłów (52 km/h) |
| Zasięg | 17 450 mil morskich (32 320 km) przy prędkości 15 węzłów (28 km/h) |
| Uzbrojenie | |
| 9 dział kalibru 406 mm 20 dział kalibru 127 mm 16 działek plot kalibru 28 mm (po wprowadzeniu do służby – następnie zastąpione przez działka 20 mm i 40 mm, których z każdą przebudową było coraz więcej) | |
| Wyposażenie lotnicze | |
| 2 katapulty, 3 wodnosamoloty SOC Seagull | |
| Załoga | 108 oficerów i 1772 marynarzy |
USS Washington (BB-56) – amerykański pancernik typu North Carolina był trzecim okrętem United States Navy nazwanym od stanu Washington. Jego stępka została położona 14 czerwca 1938 w stoczni Philadelphia Naval Shipyard. Został zwodowany 1 czerwca 1940 i przyjęty do służby 15 maja 1941 z Howardem H.J. Bensonem jako dowódcą. Jedyny amerykański pancernik podczas II wojny światowej, który w walce artyleryjskiej zniszczył pancernik przeciwnika.
"Washington" wyróżnił się w walce podczas II wojny światowej. Między marcem a lipcem 1942 działał wraz z Home Fleet na Atlantyku. Dwa razy osłaniał konwoje arktyczne płynące do Murmańska. W wojnie na Pacyfiku nie stracił ani jednego członka załogi z powodu działania przeciwnika. Został raz trafiony przez nieprzyjaciela – pocisk kalibru 127 mm przeszedł przez antenę radarową bez detonacji. Podczas bitwy pod Guadalcanalem kilka japońskich torped "Długa Lanca" detonowało w jego śladzie torowym. Kilku marynarzy z pancernika zginęło jednak w wypadkach i w kolizji z pancernikiem USS "Indiana" w 1943 roku.
15 listopada 1942 roku, wraz z USS „South Dakota” (BB-57), „Washington” stanowił trzon amerykańskiego zespołu nawodnego skierowanego przez admirała Williama Halseya do przechwycenia japońskich okrętów liniowych zmierzających ku Guadalcanalowi celem nocnego ostrzału artyleryjskiego broniących się na lotnisku Henderson Field żołnierzy 1. dywizji marines. Dzięki swojemu radarowi, w bitwie która uzyskała miano II bitwy pod Guadalcanalem, „Washington” pierwszy wykrył japoński pancernik „Kirishima” w odległości 10 mil morskich. W walce artyleryjskiej za pomocą kierowanych radarem dział 406 mm zniszczył wrogi okręt liniowy, który skutkiem poniesionych uszkodzeń, ranem następnego dnia, musiał zostać zatopiony przez towarzyszące mu japońskie jednostki.
Była to jedna z dwóch bitew na Pacyfiku, w której spotkały się tak duże okręty obu stron (jeszcze jedynie w zatoce Leyte w 1944 pancerniki walczyły z pancernikami).
Linki zewnętrzne
- Maritimequest.com: USS "Washington" Galeria zdjęć
- history.navy.mil: USS "Washington"
- navsource.org: USS "Washington"
- hazegray.org: USS "Washington"
_in_Puget_Sound%2c_10_September_1945.jpg)
Media użyte na tej stronie
.svg)
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
USS Washington (BB-56) running post-overhaul trials in Puget Sound, Washington, on 10 September 1945.
A U.S. Navy Douglas SBD-5 Dauntless of bombing squadron VB-16 flies an antisubmarine patrol low over the battleship USS Washington (BB-56) en route to the invasion of the Gilbert Islands, 12 November 1943. The ship in the background is USS Lexington (CV-16), the aircraft's home carrier. Note the depth charge below the SBD.
Photo # 19-N-63999 USS Washington off the Puget Sound Navy Yard, April 1944, following repair of collision damage to her bow.