USS Whipple (DD-217)
| ||
Klasa | niszczyciel | |
Typ | Clemson | |
Historia | ||
Stocznia | William Cramp & Sons | |
Położenie stępki | 12 czerwca 1919 | |
Wodowanie | 6 listopada 1919 | |
US Navy | ||
Wejście do służby | 23 kwietnia 1920 | |
Wycofanie ze służby | 9 listopada 1945 | |
Los okrętu | złomowany 1947 | |
Dane taktyczno-techniczne | ||
Wyporność | 1190 t | |
Długość | 95,8 m | |
Szerokość | 9,6 m | |
Zanurzenie | 2,8 m | |
Napęd | ||
turbiny parowe | ||
Prędkość | 35 węzłów | |
Uzbrojenie | ||
4 działa kaliber 102 mm 1 działo 76 mm 12 wyrzutni torped kaliber 533 mm | ||
Załoga | 101 |
USS Whipple (DD-217) (następnie AG-117) – amerykański niszczyciel typu Clemson z okresu dwudziestolecia międzywojennego i II wojny światowej. Nazwany imieniem oficera US Navy Abrahama Whipple’a, biorącego udział w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych[1]. W 1927 roku okręt odwiedził port w Gdyni.
Historia
Okres międzywojenny
Budowa USS „Whipple” rozpoczęła się 12 czerwca 1919 roku w filadelfijskiej stoczni William Cramp & Sons. Okręt został wodowany 6 listopada 1919 roku, a jego matką chrzestną została prapraprawnuczka Abrahama Whipple’a – Gladys V. Mulvey. Wejście jednostki do służby nastąpiło 23 kwietnia 1920 roku.
29 maja 1920 roku, okręt wypłynął w rejs kierując się na wody europejskie, gdzie miał działać w rejonie wschodniej części Morza Śródziemnego i na Morzu Czarnym. W tym czasie odwiedził m.in. Konstantynopol i Sewastopol. 6 lipca skierował się do Batumi, gdzie powstała Demokratyczna Republika Gruzji. 14 listopada 1920 roku pomagał w ewakuacji wojsk Białych z Sewastopola.
Wiosną 1921 roku został przydzielony do Floty Azjatyckiej, gdzie przez kolejne cztery lata uczestniczył w patrolach na wodach chińskich i ćwiczeniach w rejonie Filipin. W czerwcu 1925 roku okręt powrócił do Stanów Zjednoczonych, gdzie stacjonował w portach wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych. Poza ćwiczeniami, w ciągu dwóch lat brał udział w zabezpieczaniu amerykańskich interesów w Nikaragui.
26 maja 1927 roku „Whipple” wypłynął z Norfolk, kierując się w rejon północnej Europy. Po wizycie w Wolnym Mieście Gdańsku, 28 sierpnia 1927 odwiedził port w Gdyni[2].
II wojna światowa
Po rozpoczęciu wojny „Whipple” brał udział w patrolach, których celem było monitorowanie walczących stron, a w razie potrzeby przekazywanie informacji o zagrożeniach siłom alianckim. Pod koniec listopada 1941 roku stacjonujący na Filipinach okręt został przeniesiony w pobliże Borneo, w celu ochrony przed spodziewanym japońskim atakiem.
Po rozpoczęciu wojny na Pacyfiku kontynuował misje patrolowe i eskortowe. 26 lutego 1942 roku w pobliżu Jawy, został przydzielony do eskorty byłego lotniskowca „Langley”, transportującego na swoim pokładzie samoloty myśliwskie. Ochrona przeciwlotnicza zapewniona przez niszczyciel okazała się niewystarczająca, czego konsekwencją był udany atak japońskiego lotnictwa i poważne uszkodzenie transportowca. „Whipple” przyjął na pokład 308 osób z uszkodzonego „Langleya”, a następnie dobił go dziewięcioma pociskami 102 mm i dwiema torpedami. Po przekazaniu rozbitków na zbiornikowiec USS „Pecos”, po kilku godzinach część z nich ponownie podejmował z wody, z powodu zatopienia zbiornikowca przez japońskie lotnictwo.
Przypisy
- ↑ USS Whipple (pol.)
- ↑ Odkrywca (pol.)
Bibliografia
- USS Whipple (ang.). navsource.org. [dostęp 2016-11-19].
Media użyte na tej stronie
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
The U.S. Navy destroyer USS Whipple (DD-217) in Asian waters, circa in the early 1920s.