U niej w domu

U niej w domu (fr. Dans la maison) – francuski film fabularny z 2012 roku w reżyserii François Ozona.

Opis fabuły

Germain jest nauczycielem francuskiego w liceum. Rozpoczyna się kolejny rok szkolny, a Germain zadaje swoim nowym uczniom wypracowanie. Studenci mają opisać jeden dzień ze swojego życia. Profesora i jego żonę, artystkę Jeanne, intryguje tekst 16-letniego Claude'a. Opisuje on wizytę w domu swojego kolegi z klasy, Raphy, do którego dostaje się pod pretekstem udzielania chłopcu korepetycji z matematyki. Gdy Rapha rozwiązuje zadania, Claude eksploruje dom. W wypracowaniu zamieszcza niezwykle szczegółowe sprawozdanie ze swoich obserwacji. Wydaje się być szczególnie zafascynowany matką kolegi, Esther. W kolejnych odcinkach swojej opowieści, dostarczanych regularnie nauczycielowi w formie krótkich opowiadań, Claude rozwija akcję i zgłębia uczestniczące w niej postaci. Granica między fikcją a rzeczywistością w snutej przez 16-latka opowieści powoli zaczyna się zacierać.

Obsada

• Fabrice Luchini – Germain
• Ernst Umhauer – Claude Garcia
• Kristin Scott Thomas – Jeanne
• Emmanuelle Seigner – Esther
• Denis Ménochet – Raphaël Artole (ojciec)
• Bastien Ughetto – Raphaël Artole (syn)
• Yolande Moreau – bliźniaczki

Recepcja

Film Ozona spotkał się z pozytywnym odbiorem krytyki. W serwisie Rotten Tomatoes uzyskał 88% pozytywnych opinii (oparte na 65 recenzjach)^[1].

Obraz otrzymał główną nagrodę Złotej Muszli oraz wyróżnienie za najlepszy scenariusz podczas MFF w San Sebastian w 2012, a także sześć nominacji do Cezarów i jedną do nagrody Goya^[2].

Przypisy

Filmy w reżyserii François Ozona

1997-1999	Spójrz na morze (1997) Sitcom (1998) Zbrodniczy kochankowie (1999)
2000-2009	Krople wody na rozpalonych kamieniach (2000) Pod piaskiem (2000) 8 kobiet (2002) Basen (2003) 5x2 pięć razy we dwoje (2004) Czas, który pozostał (2005) Angel (2007) Ricky (2009) Schronienie (2009)
2010-2019	Żona doskonała (2010) U niej w domu (2012) Młoda i piękna (2013) Nowa dziewczyna (2014) Frantz (2016) Podwójny kochanek (2017) Dzięki Bogu (2019)

(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0