Ucho Mozarta
Rycina z 1898 roku pokazująca anomalię budowy ucha u syna Mozarta
Ucho Mozarta – mała anomalia ucha zewnętrznego, polegająca na poszerzeniu i rozciągnięciu do tyłu górnej części małżowiny (zrośnięciu się grobelki ucha z obrąbkiem)[1]. Nie pociąga za sobą żadnych następstw i jako izolowana wada stanowi ledwo zauważalny defekt kosmetyczny.
Nazwa tej anomalii pochodzi od Wolfganga Amadeusa Mozarta, którego lewe ucho miało mieć taką właśnie wadę. Według badaczy życia kompozytora mogła to być tylko plotka mająca potwierdzić ojcostwo Mozarta względem jego syna, który też posiadał tę anomalię[2]; niemniej, termin ucha Mozarta pozostaje w użyciu[3][4].
Przypisy
- ↑ Paton A, Pahor AL, Graham GR. Looking for Mozart ears. „British Medical Journal”. 293 (6562), s. 1622–1624, 1986. PMID: 3101944.
- ↑ Human Malformations and Related Anomalies. Oxford University Press, 2005 ISBN 0-19-974808-X
- ↑ Lech Korniszewski: Dziecko z zespołem wad wrodzonych. Diagnostyka dysmorfologiczna. Wyd. Wydanie II. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005. ISBN 83-200-3042-0.
- ↑ Otorynolaryngologia praktyczna. Podręcznik dla studentów i lekarzy. Tom I. Grzegorz Janczewski (red.). Gdańsk: Via Medica, 2007, s. 71. ISBN 978-83-60072-75-2.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
Star of life.svg
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
Heft p165.jpg
The Mozart-Gemeinde in Berlin had acquired over 300 members when the founders decided to launch a quarterly publication devoted to "all those things, which either reveal new insight into Mozart, his life and his works, or which contribute to the continuing veneration of his divine genius." Amongst articles listing manuscript copies of his music, letters to and from his wife, and essays on the reception of his operas and iconography, appeared the essay entitled "Mozart’s Ear," a scientific investigation of Mozart’s physical features as an indicator of his genius.
The Mozart-Gemeinde in Berlin had acquired over 300 members when the founders decided to launch a quarterly publication devoted to "all those things, which either reveal new insight into Mozart, his life and his works, or which contribute to the continuing veneration of his divine genius." Amongst articles listing manuscript copies of his music, letters to and from his wife, and essays on the reception of his operas and iconography, appeared the essay entitled "Mozart’s Ear," a scientific investigation of Mozart’s physical features as an indicator of his genius.