Udajj Saddam Husajn

Udajj Saddam Husajn
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1964
Tikrit

Data i miejsce śmierci

22 lipca 2003
Mosul

Udajj Saddam Husajn at-Tikriti (ur. 18 czerwca 1964 w Tikricie, zm. 22 lipca 2003 w Mosulu) – starszy syn prezydenta Iraku, Saddama Husajna i jego pierwszej żony – Sadżidy Chajr Allah.

Życiorys

Udajj był starszym synem dyktatora Iraku, Saddama Husajna[1], bratem Kusajja Husajna. W czasie rządów swojego ojca był przewodniczącym Irackiego Komitetu Olimpijskiego oraz dowodził fedainami Saddama[1]. W październiku 1988 roku zastrzelił ochroniarza swojego ojca, który testował jedzenie i picie podawane dyktatorowi[1]. Z rozkazu Saddama Husajna, Udajj został pojmany i uwięziony[1]. Po śledztwie Ministerstwa Sprawiedliwości, zarzuty wobec Udajja zostały wycofane, lecz Udajj został pozbawiony pełnionych wcześniej funkcji[1]. W styczniu 1989 roku Saddam wysłał Udajja do Szwajcarii, ale ten jednak szybko wrócił do kraju i odzyskał utracone wcześniej stanowiska[1]. W sierpniu 1995 roku, podczas kłótni rodzinnej postrzelił swojego wuja Watbana Ibrahima at-Tikriti[1]. W grudniu 1996 roku został ciężko ranny podczas zamachu, wskutek czego miał cierpieć na paraliż nóg[1].

Udajj prowadził bagdadzką gazetę Babil oraz telewizję Szabab[1].

Po rozpoczęciu II wojny w Zatoce Perskiej był jednym z 55 najbardziej poszukiwanych członków rządu i najbliższych współpracowników Saddama Husajna, a jego podobizna znalazła się na karcie asa kier w Amerykańskiej Talii Kart[2], opracowanej przez Defense Intelligence Agency, by ułatwić armii USA identyfikację ściganych[3][4].

Zginął, wraz ze swoim bratem – Kusajjem i synem, w zasadzce zorganizowanej przez USA w Mosulu, 22 lipca 2003[5]. Według informacji udzielonych przez amerykańskiego oficera, kryjówkę braci udało się namierzyć dzięki informacjom, za które informator (nazwisko nie zostało ujawnione) otrzymał nagrodę pieniężną w wysokości 30 milionów dolarów[6].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i Beth K. Dougherty, Edmund A. Ghareeb: Historical Dictionary of Iraq. Scarecrow Press, 2013, s. 276–277. ISBN 978-0-8108-7942-3. [dostęp 2017-02-27]. (ang.)
  2. ↑ US Department of Defense: Personality Identification Playing Cards (ang.). [dostęp 2017-03-01].
  3. ↑ Linda D. Kozaryn: Deck of Cards Helps Troops Identify Regime's Most Wanted (ang.). W: US Department of Defense [on-line]. [dostęp 2017-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-02)].
  4. ↑ Doug Sample, American Forces Press Service: The Faces Behind the Faces on the 'Most Wanted' Deck (ang.). W: US Department of Defense [on-line]. 2003-05-06. [dostęp 2017-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-02)].
  5. ↑ Iraq's most wanted - where are they now? (ang.). W: BBC.com [on-line]. 2010-09-01. [dostęp 2017-02-28].
  6. ↑ Iraq informant set for $30m reward (ang.). CNN, 2004-06-16. [dostęp 2013-01-27].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Uday Saddam Hussein.png
Uday Saddam Hussein meets Air Force officers, unknown filming date.