Udział państw w Konkursie Piosenki Eurowizji

Kraje biorące udział w Konkursie Piosenki Eurowizji^[a]
Kosowo brało udział w konkursie w latach 1961-91 jako część Jugosławii, później jako część Serbii i Czarnogóry w latach 2005-07, a od 2007 – jako część Serbii

Od 1956 w Konkursie Piosenki Eurowizji wzięło udział łącznie pięćdziesięciu dwóch krajowych nadawców telewizyjno-radiowych zrzeszonych w Europejskiej Unii Nadawców (EBU).

Możliwość udziału w Konkursie Piosenki Eurowizji ma każdy nadawca publiczny, który jest aktywnym członkiem Europejskiej Unii Nadawców (EBU). Za aktywnego członka organizacji uznaje się krajowego nadawcę, który lub znajduje się w państwie należącym do Rady Europy bądź położonym na terenie Europejskiej Strefy Nadawców^[1][2], której terytorium ustalane jest przez Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny^[3]:

Tym samym aktywne uczestnictwo w Konkursie Piosenki Eurowizji nie jest zależne od geograficznego położenia kraju, na co wskazywałby przedrostek „euro-” w nazwie. W widowisku brało lub bierze udział także kilka państw spoza granic Europy: Izrael, Armenia i Cypr (Azja Zachodnia), Maroko (Afryka Północna), Australia (Australia), a także kraje transkontynentalne, których tylko część powierzchni należy do Europy: Turcja, Rosja, Gruzja, Azerbejdżan^[5].

Liczba krajów biorących udział w konkursie z roku na roku wzrastała. W pierwszym konkursie w 1956 uczestniczyło jedynie siedem państw, zaś w 2011 – rekordowa liczba czterdziestu trzech. W latach 90., kiedy liczba chętnych krajów rokrocznie wzrastała, EBU wprowadziła specjalną rundę kwalifikacyjną: w 1993 zorganizowano rundę Kvalifikacija za Millstreet, podczas której wytypowane miały być trzy wschodnio-europejskie państwa wyrażające chęć zadebiutowania w stawce konkursowej^[6]. W 1994 EBU wprowadziła nowe zasady, które uniemożliwiały udział w konkursie sześciu krajom, które osiągnęły najsłabsze wyniki podczas finału widowiska rok wcześniej^[7]. W 1996 zastosowano inną zasadę – wersje studyjne wszystkich zgłoszonych utworów rozesłano po komisjach jurorskich powołanych przez kraje uczestniczące i po zagłosowaniu jurorów dopuszczono 22 najlepiej ocenione propozycje. Tym samym Norwegia, jako organizator imprezy, nie mogła wystawić swojego reprezentanta na finał konkursu^[8]. W latach 1997–2001 wprowadzono zasadę mówiącą, że kraje, które osiągnęły najgorsze średnie wyników z pięciu poprzednich lat, zostaną odsunięte od udziału w widowisku. Żaden z krajów nie mógł być jednak odsunięty od udziału nie dłużej niż na rok^[9].

W latach 2001–2003 przywrócono system obowiązujący w 1994 i 1995^[10]. W 2004 EBU wprowadziła rundę półfinałową, w której udziału nie musiały brać państwa z pierwszej dziesiątki finałowej klasyfikacji z poprzedniego konkursu oraz krajów tzw. „Wielkiej Czwórki”, czyli nadawców wpłacających największe składki na organizację imprezy przez EBU^[11]. Pozostałe państwa musiały wziąć udział w półfinale, z której do finału awans zdobywało dziesięć najwyżej ocenionych reprezentacji. Od 2008 EBU organizuje dwa koncerty półfinałowe, a zagwarantowany udział w finale ma jedynie gospodarz danego widowiska oraz kraje tzw. „Wielkiej Czwórki”^[12] (a od 2011 – „Wielkiej Piątki”)^[13].

Uczestnicy

Poniższa tabela uwzględnia wszystkie kraje, które kiedykolwiek wzięły czynny udział w Konkursie Piosenki Eurowizji i wysłały swojego reprezentanta.

     Państwa niebiorące czynnego udziału w konkursie (stan na 2022).

     Państwa nieistniejące.

L.p	Kraj	Rok debiutu	Liczba startów	Liczba wygranych	Stacja telewizyjna
1	Albania	2004	17	0	RTSH
2	Andora	2004	6	0	RTVA
3	Armenia	2006	13	0	AMPTV,ShantTV
4	Austria	1957	53	2	ORF
5	Australia	2015	6	0	SBS
6	Azerbejdżan	2008	13	1	İTV
7	Białoruś	2004	16	0	BTRC
8	Belgia	1956	62	1	VRT (niderlandzki) RTBF (francuski)
9	Bośnia i Hercegowina	1993	19	0	BHRT
10	Bułgaria	2005	13	0	BNT
11	Chorwacja	1993	26	0	HRT
12	Cypr	1981	37	0	CyBC
13	Czarnogóra	2007	11	0	RTCG
14	Czechy	2007	9	0	ČT
15	Dania	1957	49	3	DR
16	Estonia	1994	26	1	ERR
17	Finlandia	1961	54	1	YLE
18	Francja	1956	63	5	TF1 (1956–1981) France Télévisions (od 1983)
19	Grecja	1974	41	1	ERT (1974-2013, od 2016) NERIT (2014-15)
20	Gruzja	2007	13	0	GPB
21	Hiszpania	1961	60	2	TVE
22	Holandia	1956	61	5	NOS (1956-2009) TROS (2010–2014) AVROTROS (od 2014)
23	Irlandia	1965	54	7	RTÉ
24	Islandia	1986	33	0	RÚV
25	Izrael	1973	43	4	IBA
26	Jugosławia	1961	27	1	JRT
27	Litwa	1994	21	0	LRT
28	Luksemburg	1956	37	5	CLT
29	Łotwa	2000	21	1	LTV
30	Macedonia Północna	1998	20	0	MKRTV
31	Malta	1971	33	0	PBS
32	Maroko	1980	1	0	SNRT
33	Mołdawia	2005	16	0	TRM
34	Monako	1959	24	1	TMC
35	Niemcy	1956	64	2	NDR (ARD)
36	Norwegia	1960	59	3	NRK
37	Polska	1994	23	0	TVP
38	Portugalia	1964	52	1	RTP
39	Rosja	1994	23	1	RTR, C1R
40	Rumunia	1994	21	0	TVR
41	San Marino	2008	11	0	SMRTV
42	Serbia	2007	13	1	RTS
43	Serbia i Czarnogóra	2004	2	0	UJRT
44	Słowacja	1994	7	0	STV (1994-2010) RTVS (od 2011)
45	Słowenia	1993	26	0	RTV SLO
47	Szwajcaria	1956	61	2	SF DRS
47	Szwecja	1958	60	6	SVR (1958) SR (1959–1979) SVT (od 1980)
48	Turcja	1975	34	1	TRT
49	Ukraina	2003	17	3	NTU
50	Węgry	1994	17	0	MTV
51	Wielka Brytania	1957	63	5	BBC
52	Włochy	1956	47	3	RAI

Kraje wyrażające chęć udziału

Poniższa tabela uwzględnia wszystkie kraje, które kiedykolwiek wyraziły chęć udziału w Konkursie Piosenki Eurowizji, jednak nie spełniły wszystkich punktów regulaminu umożliwiającego start.

Kraj	Stacja telewizyjna
Kosowo	RTK
Liban	Télé Liban
Liechtenstein	1FLTV
Tunezja	ERTT
Katar	Qatar Radio
Kazachstan	Kazakhstan-1

Kraje niewyrażające chęci udziału

Poniższa tabela uwzględnia wszystkie kraje, które mają możliwość udziału w Konkursie Piosenki Eurowizji, jednak nigdy nie zdecydowały się na start.

Kraj	Stacja telewizyjna
Algieria	ENTV, ENRS i TDA
Egipt	ERTU
Jordania	JRTV
Libia	LJB
Watykan[14]	RV

Zobacz też

• Udział państw w Konkursie Piosenki Eurowizji dla Dzieci

Przypisy

Uwagi