Ueli Maurer

Ueli Maurer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1950
Wetzikon

Prezydent Szwajcarii
Okres

od 1 stycznia 2019
do 31 grudnia 2019

Przynależność polityczna

Szwajcarska Partia Ludowa (SVP)

Poprzednik

Alain Berset

Następca

Simonetta Sommaruga

Prezydent Szwajcarii
Okres

od 1 stycznia 2013
do 31 grudnia 2013

Przynależność polityczna

Szwajcarska Partia Ludowa (SVP)

Poprzednik

Eveline Widmer-Schlumpf

Następca

Didier Burkhalter

Członek Szwajcarskiej Rady Związkowej
Okres

od 1 stycznia 2009

Przynależność polityczna

Szwajcarska Partia Ludowa (SVP)

Poprzednik

Samuel Schmid

Przewodniczący Szwajcarskiej Partii Ludowej
Okres

od styczeń 1996
do 1 marca 2008

Poprzednik

Hans Uhlmann

Następca

Toni Brunner

Ueli Maurer (ur. 1 grudnia 1950 w Wetzikon, Kanton Zurych) – szwajcarski polityk, przewodniczący Szwajcarskiej Partii Ludowej w latach 1996–2008, członek Rady Narodu od 1991. Członek Szwajcarskiej Rady Związkowej oraz minister obrony od 1 stycznia 2009, w 2013 i 2019 prezydent Konfederacji Szwajcarskiej.

Życiorys

Ueli Maurer dorastał jako syn rolnika w górach Zürcher Oberland. Uczęszczał do szkoły podstawowej i średniej w Hinwil, po czym rozpoczął praktykę zawodową w handlu i rolnictwie. W młodości służył w szwajcarskiej armii w randze majora oraz dowodził batalionem kolarzy. Był członkiem zuryskiego stowarzyszenia rolników oraz prezesem Szwajcarskiego Stowarzyszenia Producentów Warzyw. Maurer mieszka w Hinwil, jest żonaty, ma sześcioro dzieci[1][2].

W latach 1978–1986 wchodził w skład rady miejskiej Hinwil. Od maja 1983 do grudnia 1991 był członkiem parlamentu kantonu Zurych. W 1991 pełnił funkcję przewodniczącego parlamentu. W 1991 przegrał z Moritzem Leuenbergerem wybory do rządu kantonu Zurych. W 1991 został wybrany z ramienia Szwajcarskiej Partii Ludowej do Rady Narodu (izba niższa parlamentu), w której zasiada nieprzerwanie do chwili obecnej[1][2].

W styczniu 1996 objął stanowisko przewodniczącego Szwajcarskiej Partii Ludowej (SVP, Schweizerische Volkspartei). Początkowo był postrzegany jako wierny sojusznik i protegowany Christopha Blochera, czołowego polityka tej partii. Za prezesury Maurera Szwajcarska Partia Ludowa stała się największą partią polityczną w kraju. Z partii niemieckojęzycznej przekształciła się w partię ogólnonarodową. Maurer wyróżniał się prowadzeniem agresywnej i populistycznej, acz skutecznej kampanii politycznej, która zaprocentowała wzrostem poparcia społecznego. W wyborach federalnych w październiku 2007 SVP odniosła zwycięstwo, zdobywając 29% głosów i 62 miejsca w 200-osobowej Radzie Narodu[3]. W tydzień po wyborach Maurer ogłosił jednak rezygnację z funkcji przewodniczącego SVP. Oświadczając, iż nadszedł „właściwy czas do odejścia”, swoją decyzję motywował chęcią zaangażowania się w inne projekty polityczne[4].

25 listopada 2007 przegrał z Vereną Diener, kandydatką Zielonej Liberalnej Partii Szwajcarii, walkę o mandat senatorski z kantonu Zurych w wyborach do Rady Kantonów[5]. 1 marca 2008 na stanowisku przewodniczącego Szwajcarskiej Partii Ludowej zastąpił go Toni Brunner[6]. W sierpniu 2008 Maurer został przewodniczącym SVP w kantonie Zurych[7].

Członek gabinetu

27 listopada 2008 klub parlamentarny Szwajcarskiej Partii Ludowej nominował Christopha Blochera oraz Maurera jako swoich kandydatów w wyborach do Szwajcarskiej Rady Związkowej, po rezygnacji ze stanowiska przez Samuela Schmida[8].

10 grudnia 2008 parlament większością zaledwie jednego głosu, stosunkiem 122 do 121 głosów, wybrał Maurera nowym członkiem Szwajcarskiej Rady Związkowej oraz ministrem obrony. Urząd objął 1 stycznia 2009[9][10]. 1 stycznia 2012 objął funkcję wiceprezydenta Szwajcarii[11]. 5 grudnia 2012 został wybrany na urząd prezydenta Szwajcarii, który objął 1 stycznia 2013. Jego kandydaturę poparło 148 spośród 202 deputowanych[12]. W grudniu 2017 w wyniku wyboru Alaina Berseta na prezydenta Szwajcarii na 2018, został po raz drugi wybrany na wiceprezydenta[13]. 5 grudnia 2018 po raz drugi został wybrany na urząd prezydenta Szwajcarii, który objął 1 stycznia 2019. Jego kandydaturę poparło 201 spośród 209 deputowanych[14].

We wrześniu 2022 ogłosił z dniem 31 grudnia 2022 się rezygnację z członkostwa Rady Związkowej[15].

Przypisy

  1. a b Data on Federal Councillor Ueli Maurer. vbs.admin.ch. [dostęp 2013-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-04)]. (ang.).
  2. a b Curriculum Vitae of Federal Councillor Ueli Maurer. admin.ch. [dostęp 2013-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-15)]. (ang.).
  3. Nationalratswahlen: Übersicht Schweiz
  4. "Main parties undergo shake-up after elections", swissinfo, 26 października 2007.
  5. "Rightwing party unable to consolidate gains", swissinfo, 25 listopada 2007.
  6. "People's Party elects new leader", swissinfo, 1 marca 2008.
  7. "Wir sind die einzige noch verbleibende bürgerliche Partei", NZZ Online, 7 sierpnia 2008.
  8. "Maurer joins Blocher in race for cabinet seat", swissinfo, 27 listopada 2008.
  9. "Swiss People's Party rejoins coalition government", International Herald Tribune, 10 grudnia 2008.
  10. "Swiss far-right win cabinet post", BBC News, 10 grudnia 2008.
  11. Widmer-Schlumpf takes on Swiss presidency. swissinfo.ch, 14 grudnia 2011. [dostęp 2012-01-02]. (ang.).
  12. Maurer to become Swiss president. swissinfo.ch, 5 grudnia 2012. [dostęp 2013-01-02]. (ang.).
  13. Alain Berset, une présidence tournée vers l’Europe. letemps.ch. [dostęp 2017-12-06].
  14. Ueli Maurer sera le président de la Confédération en 2019. bilan.ch. [dostęp 2018-12-05].
  15. «J’ai un œil qui pleure et un œil qui rit»: Ueli Maurer se retire du Conseil fédéral. letemps.ch, 30 września 2022. [dostęp 2022-12-02].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Ueli Maurer (2022).jpg
Autor: Chancellerie fédérale suisse / Stefano Spinelli, Licencja: Attribution
Portrait officiel 2022 d'Ueli Maurer, Conseiller fédéral.