Ugoda w Ostrowie
Ugoda w Ostrowie – porozumienie zawarte 4 sierpnia 1392 między Władysławem Jagiełłą, a jego stryjecznym bratem - Witoldem.
Tło
Po przyjęciu chrztu w 1387-88 na Litwie uwidoczniły się spory wewnętrzne. Nowa sytuacja okazała się trudna do zaakceptowania dla Witolda, który utracił wpływy w księstwie trockim. W latach 1389-90 związał się on z Krzyżakami, którym zgodził się przekazać Żmudź w zamian za pomoc zbrojną. Latem 1390 Krzyżacy dokonali wspólnego z Witoldem najazdu na Litwę, ale do eskalacji konfliktu nie doszło, dzięki reakcji Jagiełły.
Zawarcie ugody
W 1392 Jagiełło zlecił Henrykowi mazowieckiemu[1] misję mającą na celu zawarcie układu z Witoldem. Henryk doprowadził do ugody, ale w trakcie rozmów poznał i zakochał się w siostrze Witolda - Ryngalle. Był on wówczas biskupem-nominatem płockim, co wykorzystała wkrótce krzyżacka propaganda.
Postanowienia
Na mocy porozumienia Witold zobowiązał się do porzucenia sojuszu z Krzyżakami. W zamian otrzymał swoje ojczyste księstwo trockie. Został też namiestnikiem na Litwie, gdyż Jagiełło, jako król Polski, przebywał cały czas w Krakowie.
Kolejne działania Witolda
Od 1395 zaczął używać tytułu wielkiego księcia litewskiego. W 1398 w zamian za Żmudź uzyskał od Krzyżaków zapewnienie o zaprzestaniu najeżdżania Litwy - zawarto pokój na wyspie Salin. Był to element polityki Witolda zakładającej dalszą ekspansję w kierunku południowo-wschodnim. Plany te pokrzyżowała jednak klęska 12 lub 16[2] sierpnia 1399 w bitwie nad Worsklą. W tych warunkach Witold postanowił dążyć do ponownego zbliżenia z Koroną i w 1401 zawarto - unię wileńsko-radomską.
Zobacz też
- stosunki polsko-litewskie
- Historia Polski (1386-1492)
Bibliografia
- Marek Derwich, Monarchia Piastów, Warszawa-Wrocław 2003, Wydawnictwo Dolnośląskie, ISBN 83-7023-989-7
- Leonid Ławresz. Miejsce zawarcia ugody ostrowskiej 1392 r // Ziemia Lidzka №2(78), 2007
Przypisy
- ↑ Synowi księcia mazowieckiego - Siemowita III
- ↑ A. Supruniuk, Wojewoda płocki Abraham Socha. Przyczynek do genealogii Nałęczów mazowieckich, [w:] A. Supruniuk, Szkice o rycerstwie mazowieckim XIV/XV wieku, Toruń 2008, ISBN 978-83-89376-69-5, s. 7-8.