Uhla garbonosa
Melanitta deglandi[1] | |||
(Bonaparte, 1850) | |||
Samiec | |||
Samica | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | uhla garbonosa | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania | |||
lęgowiska przeloty zimowiska |
Uhla garbonosa[4] (Melanitta deglandi) – gatunek dużego ptaka z podrodziny kaczek (Anatinae) w rodzinie kaczkowatych (Anatidae).
- Występowanie
- Gniazduje w północnej części Ameryki Północnej – na Alasce i w Kanadzie aż do Zatoki Hudsona. Zimuje na zachodnich wybrzeżach Ameryki Północnej od Aleutów po Półwysep Kalifornijski, oraz na wschodnich wybrzeżach od Zatoki Świętego Wawrzyńca po północną Florydę[3][5]. Bardzo rzadko pojawia się w Europie[6].
- Systematyka
- Dawniej uhla garbonosa była uznawana za podgatunek uhli zwyczajnej (Melanitta fusca). Gdy w oparciu o publikacje z 1995 i 2005 roku[7] część systematyków wyodrębniła ją do osobnego gatunku, włączano do niego zwykle również syberyjski podgatunek stejnegeri (uhlę azjatycką)[6][7]; przy takiej klasyfikacji, uhle garbonose żyjące w Ameryce zaliczano do podgatunku deglandi. Ostatecznego rozdzielenia tych trzech taksonów na osobne gatunki dokonano w 2019 roku[2][4][8].
- Wymiary średnie
- długość ciała 50–58 cm[2]
- rozpiętość skrzydeł 86–99 cm[2]
- masa ciała: samce 1361–1769 g, samice 953–1406 g[2]
- rozpiętość skrzydeł 86–99 cm[2]
- Status
- IUCN uznaje uhlę garbonosą za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Brak jest wiarygodnych danych na temat liczebności. BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za spadkowy[3].
Przypisy
- ↑ Melanitta deglandi, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ a b c d e del Hoyo, J., Collar, N. & Kirwan, G.M.: White-winged Scoter (Melanitta deglandi). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2019. [dostęp 2019-11-28].
- ↑ a b c Melanitta deglandi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Mergini Rafinesque, 1815 (wersja: 2021-04-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-08-07].
- ↑ Species factsheet: Melanitta deglandi. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-08-07]. (ang.).
- ↑ a b Lars Svensson , Killian Mullarney , Dan Zetterstrom , Collins Bird Guide, second edition, 2010, ISBN 978-0-00-726726-2 .
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker (red.): Screamers, ducks, geese, swans. IOC World Bird List: Version 8.2. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-05)]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker (red.): Screamers, ducks, geese, swans. IOC World Bird List: Version 9.2. [dostęp 2019-11-28]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: Cephas, Licencja: CC BY-SA 4.0
Geographical distribution of White-winged scoter.
Autor: Len Blumin from Mill Valley, California, United States, Licencja: CC BY 2.0
Adult male White-winged Scoter (Melanitta deglandi). Difficult bird to get close to. This one was about 50 meters away, in Bodega Bay, California. Recently (fall of 2007) we saw increased numbers of White-winged Scoters off the Point Reyes National Seashore, as compared with recent years. Let's hope the population decline has ceased.
Autor: Mykola Swarnyk, Licencja: CC BY-SA 3.0
Самиця турпана (Melanitta fusca var. deglandi) на озері Онтаріо в Торонто