Uich’ŏm Inak
| ||
Data i miejsce urodzenia | 1746 Talsŏng | |
Data śmierci | 1796 | |
Zakon | hwaŏm |
Uich'ŏm Inak (ur. 1746, zm. 1796) – koreański mistrz doktryny (kyo).
Życiorys
Pochodził z Talsŏng. Już w dzieciństwie był bardzo dobrze zaznajomiony z konfucjanizmem, co widoczne było w jego późniejszych ideach. Został mnichem w klasztorze Yongyŏn w rodzinnej miejscowości Talsŏng w wieku 18 lat.
Studiował Diamentowa sutrę i Śurangama sutrę pod kierunkiem mistrza Pyŏkbonga. Następnie pod kierunkiem mistrza Sangŏna studiował Sutrę hwaŏm, który był uważany za największego jej znawcę.
W wieku 23 lat zorganizował własną szkołę i nauczał wielu uczniów. Działał głównie na południowym wschodzie, gdy Yŏndam Yu'il działał głównie na południowym zachodzie.
Zmarł w 1796 roku[1].
Prace literackie i charakterystyka nauk
- Inakjip (Zbiór Inaka)
- Wongakgyŏngsagi (Prywatne zapiski o Sutrze doskonałego oświecenia)
- Hwaŏmgyŏngsagi (Prywatne zapiski o Sutrze hwaŏm)
- Nŭngŏmgyŏngsagi (Prywatne zapiski o Sutrze Śurnagama)
- Sŏnmunyŏmsongsagi (Prywatne zapiski o Oświeconych wersach sŏnu)
- Sŏjangsagi (Prywatne zapiski o listach)
Idee Inaka wykrystalizowały się w okresie permanentnego zagrożenia buddyzmu przez konfucjańskie państwo. Inak był bez wątpienia zafascynowany tekstami konfucjańskimi i nigdy nie rozstrzygnął zdecydowanie czy jest buddystą, czy też konfucjanistą. Utrzymywał nawet, że konfucjanizm jest bardzo podobny do sŏnu. Wierzył w tożsamość buddyzmu i konfucjanizmu. Jego buddyjskie poglądy wyprowadzone zostały głównie z Sutry hwaŏm[2].
Linia przekazu Dharmy
Pierwsza liczba to kolejność pokoleń od Mahakaśjapy. (1)
Druga liczba, to pokolenie od 1 Patriarchy Chin – Bodhidharmy (28/1)
Trzecia liczba, to pokolenia mistrzów koreańskich.
- 63/36/7 Sŏsan Taesa (1520–1604)
- 64/37/8 P'yŏnyang Ŏngi (1581–1644)
- 65/38/9 P'ungdam Uidam (P'ungdam Ŭisim i Pungjung Hŏnsim) (1592-1665)
- 66/39/10 Sangbong Chŏngwon (1627-1709)
- 66/39/10 Woljŏ Doan (1638-1715)
- 67/40/11 Ch'ubung (bd)
- 67/40/11 Ch'ŏho (bd)
- 67/40/11 Suil (bd)
- 66/39/10 Wŏldam Sŏljŏ (bd)
- 67/40/11 Hwansŏng Chian (1664-1729)
- 65/38/9 P'ungdam Uidam (P'ungdam Ŭisim i Pungjung Hŏnsim) (1592-1665)
- 64/37/8 P'yŏnyang Ŏngi (1581–1644)
Przypisy
Bibliografia
- Byung-jo Chung: History of Korean Buddhism. Seoul: Jimoondang, 2007, s. 220. ISBN 978-89-88095-24-9.