Układ heksagonalny

Układ heksagonalny – układ krystalograficzny, w którym trzy z czterech osi leżą w jednej płaszczyźnie, mają jednakową długość jednostek osiowych, a kąt między nimi wynosi 120°. Czwarta oś jest osią sześciokrotną, ma inną niż pozostałe długość jednostki osiowej i jest do nich prostopadła[1].

Typowymi postaciami krystalograficznymi tej grupy są:

W tym układzie krystalizuje m.in. woda oraz około 8% minerałów, np. grafit, kowelin, molibdenit, pirotyn, beryl, apatyt, piromorfit, mimetezyt, wanadynit, wurcyt, cynkit, kwarc wysokotemperaturowy, nefelin.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Zbigniew Bojarski i inni, Krystalografia, wyd. 3 uaktual., Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 20–23, ISBN 978-83-01-14704-4, OCLC 749334638.
  • Hexagonal.svg
  • Sites interstitiels empilement compact.svg
  • Hexagonal A3.svg

  • kryształ heksagonalny -beryl

  • kryształ lodu - stan stały wody

Układy krystalograficzne

Media użyte na tej stronie

Hexagonal A3.svg
Autor: Christophe Dang Ngoc Chan (cdang), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Monoatomic hexagonal close packed crystal (e.g.Mg)
Hexagonal.svg
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Danieljamesscott z angielskiej Wikipedii, Licencja: BSD
Гексагональна структура кристалічної ґратки
Emerald.png
Uncut emerald showing hexagonal structure.
Sites interstitiels empilement compact.svg
Autor: Christophe Dang Ngoc Chan (cdang), Licencja: CC-BY-SA-3.0
octahedral and tetrahedral interstitial sites in a close-packed structure