Ukrzyżowanie (obraz Antoona van Dycka)
 | |
| Autor | Antoon van Dyck |
|---|---|
| Data powstania | 1630–1632 |
| Medium | olej na płótnie |
| Wymiary | 400 × 245 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | Palais des beaux-arts w Lille |
Ukrzyżowanie – obraz flamandzkiego malarza późnego baroku Antoona van Dycka.
Obraz przedstawia motyw zaczerpnięty z Ewangelii kanonicznych. Na podstawie przedstawionych postaci wiadomo, że van Dyck wzorował się na Ewangelii Jana, albowiem tylko on wspomina o Marii Magdalenie stojącej pod krzyżem:
A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: „Niewiasto, oto syn Twój”. Następnie rzekł do ucznia: „Oto Matka twoja”. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie (J 19:25-27)
Artysta wiernie odtworzył słowa Jana. Jezus kona na krzyżu, z jego boku wypływa krew i woda. Pod nim stoi Maria w błękitnej szacie, wyciągająca błagalnie ku Chrystusowa rękę chcąc jeszcze powstrzymać chwilę jego zgonu. We wcześniejszej ikonografii Maria najczęściej była przedstawiana jako omdlała matka Jezusa. Po soborze trydenckim, gdzie zakazano przedstawiania w sztuce sakralnej motywów pochodzących z apokryfów ograniczano się jedynie do suchej relacji Jana, iż tylko stała u stóp krzyża. Obok Marii, w czerwonym płaszczu, stoi Jan spoglądający na swojego mistrza i przyjmujący jego ostatnie słowa.
Pod krzyżem Maria Magdalena obejmuje i całuje stopy Jezusa, nawiązując w ten sposób do wcześniejszego namaszczenia ich w domu Szymona. Jej gest jest symbolem wiary i pokory.
Bibliografia
- Patrick de Rynck, Jak czytać opowieści biblijne i mitologiczne w sztuce. Wyd. Universitas, Kraków 2008, ISBN 97883-242-0903-3.
Media użyte na tej stronie