Ukształtowanie powierzchni Tytana

Mapa powierzchni Tytana – mozaika zdjęć w podczerwieni wykonanych przez sondę Cassini.

Na powierzchni Tytana, największego księżyca Saturna można wyróżnić następujące formacje geologiczne[1]:

NazwaTłumaczenieZnaczenie[2]
Cecha albedoObszar wyróżniający się jasnością
Arcus, arcūsłukObiekt geograficzny o kształcie łuku
Collis, colleswzgórzeMałe wzgórze lub wybrzuszenie terenu
Facula, faculaemała pochodniaJasna plamka
Fluctus, fluctūsfalaTeren zalewowy
Flumen, fluminarzekaRzeka węglowodorów
Insula, insulaewyspaWyspa na jeziorze
Craterkraterkrater uderzeniowy
Labyrinthus, labyrinthilabiryntkompleks dolin
Lacus, lacūsjeziorojezioro węglowodorów
Lacuna, lacunaedziura, lukaObniżenie terenu o nieregularnym, wyraźnym kształcie, zapewne suche dno jeziora
Macula, maculaeplamaCiemna plama
Mare, mariamorzeBardzo duże jezioro węglowodorów
Mons, montesgóryGóry
Patera, pateraemisaKrater z poszarpanym brzegiem, potencjalnie krater wulkaniczny
Planitia, planitiaerówninaRównina
Obrączki (duże formacje obrączkowe)Obiekt geograficzny o kształcie pierścienia
Regio, regionesobszarDuży obszar wyróżniający się kolorem lub jasnością wśród otaczających
Terra, terraeziemiaWyróżniający się obszar
Unda, undaefalaPole wydm
Virga, virgaekreskaObiekt geograficzny o liniowym kształcie, wyróżniający się kolorem

Poniżej znajdują się spisy wymieniające poszczególne formy geologiczne, należące do każdej z kategorii.

Oficjalne nazwy cech powierzchni nadano niedawno, gdyż powierzchnia Tytana pozostawała praktycznie nieznana do misji sondy Cassini. Niektóre cechy powierzchni były nazwane wcześniej, te nazwy są wówczas zaznaczone.

Cechy albedo

Nazwy obszarów o wyróżniającym się jasnym lub ciemnym albedo pochodzą od świętych lub magicznych miejsc światowych mitologii i literatury.

Jasne albedo

AlbedoKoordynatyPochodzenie nazwy
Adiri 10°S 210°W/-10,000000 -210,000000Adiri, melanezyjski raj
Dilmun 15°N 175°W/15,000000 -175,000000Dilmun, sumeryjski raj
Quivira 0°N 15°W/0,000000 -15,000000Quivira, legendarne miasto w południowo-zachodniej Ameryce
Tsegihi 40°S 10°W/-40,000000 -10,000000Tsegihi, święte miejsce Nawahów
Xanadu 15°S 100°W/-15,000000 -100,000000Xanadu, magiczna kraina w poemacie Kubla Chan Samuela Coleridge’a

Ciemne albedo

AlbedoKoordynatyPochodzenie nazwy
Aaru 10°N 340°W/10,000000 -340,000000Aaru, egipski raj
Aztlan 10°S 20°W/-10,000000 -20,000000Aztlán, mityczna ojczyzna Azteków
Belet 5°S 255°W/-5,000000 -255,000000Belet, malajski raj
Ching-tu 30°S 205°W/-30,000000 -205,000000Jingtu, raj w buddyzmie chińskim
Fensal 5°N 30°W/5,000000 -30,000000Fensal, niebiański dwór w mitologii nordyckiej
Mezzoramia 70°S 0°E/-70,000000 -0,000000Mezzoramia, oaza szczęścia w Afryce we włoskich legendach
Senkyo 5°S 320°W/-5,000000 -320,000000Senkyo, japoński raj
Shangri-la 10°S 165°W/-10,000000 -165,000000Shangri-La, tybetański raj

Arcus

Nazwy arcus pochodzą od bóstw szczęścia

ArcusKoordynatyPochodzenie nazwy
Hotei Arcus 28,0°S 79,0°W/-28,000000 -79,000000Hotei, japoński bóg

Colles

Nazwy collis pochodzą od postaci z fantastycznego świata Śródziemia z powieści Tolkiena.

CollisKoordynatyRozmiarPochodzenie nazwy
Arwen Colles 7,5°S 260,0°W/-7,500000 -260,00000064Arwena, córka Elronda
Bilbo Colles 4,23°S 38,56°W/-4,230000 -38,560000164Bilbo Baggins, główny bohater powieści Hobbit, czyli tam i z powrotem
Faramir Colles 4,0°N 153,8°W/4,000000 -153,80000082Faramir, syn namiestnika Gondoru
Handir Colles 10,00°N 356,68°W/10,000000 -356,680000100Handir, wódz ludu Halethy
Nimloth Colles 11,86°S 151,30°W/-11,860000 -151,30000090Nimloth, małżonka Diora i królowa Doriathu

Faculae

Nazwy facula pochodzą od wysp na Ziemi, które nie są politycznie niezależne; nazwy grup faculae pochodzą od archipelagów na Ziemi.

FaculaKoordynatyPochodzenie nazwy
Antilia Faculae 11,0°S 187,0°W/-11,000000 -187,000000Antillia, mityczny archipelag na Atlantyku
Bazaruto Facula 11,6°N 16,1°W/11,600000 -16,100000Bazaruto, Mozambik
Coats Facula 11,1°S 29,2°W/-11,100000 -29,200000Wyspa Coatsa, Kanada
Crete Facula 9,4°N 150,1°W/9,400000 -150,100000Kreta, Grecja
Elba Facula 10,8°S 1,2°W/-10,800000 -1,200000Elba, Włochy
Kerguelen Facula 5,4°S 151,0°W/-5,400000 -151,000000Wyspy Kerguelena, Francja
Mindanao Facula 6,6°S 174,2°W/-6,600000 -174,200000Mindanao, Filipiny
Nicobar Faculae 2,0°N 159,0°W/2,000000 -159,000000Nikobary, Indie
Oahu Facula 5,0°N 166,7°W/5,000000 -166,700000Oʻahu, Hawaje
Santorini Facula 2,4°N 145,6°W/2,400000 -145,600000Santoryn, Grecja
Shikoku Facula 10,4°S 164,1°W/-10,400000 -164,100000Sikoku, Japonia
Texel Facula 11,5°S 182,6°W/-11,500000 -182,600000Texel, Holandia
Tortola Facula 8,8°N 143,1°W/8,800000 -143,100000Tortola, Brytyjskie Wyspy Dziewicze
Vis Facula 7,0°N 138,4°W/7,000000 -138,400000Vis, Chorwacja

Fluctus

Nazwy fluctus pochodzą od mitologicznych figur związanych z pięknem.

FluctusKoordynatyPochodzenie nazwy
Ara Fluctus 39,8°N 118,4°W/39,800000 -118,400000Ara Piękny, legendarny król Armenii
Leilah Fluctus 50,5°N 77,8°W/50,500000 -77,800000Lajla, perska bogini
Mohini Fluctus 11,78°S 38,53°W/-11,780000 -38,530000Mohini, postać z mitologii indyjskiej
Rohe Fluctus 47,30°N 37,75°W/47,300000 -37,750000Rohe, maoryska bogini
Winia Fluctus 49,0°N 46,0°W/49,000000 -46,000000Winia, indonezyjska pierwsza kobieta

Flumina

Nazwy flumina pochodzą od mitycznych rzek.

FluminaKoordynatyPochodzenie nazwy
Elivagar Flumina 19,3°N 78,5°W/19,300000 -78,500000Elivagar, grupa rzek w mitologii nordyckiej
Vid Flumina 72,90°N 242,25°W/72,900000 -242,250000Jedna z rzek grupy Elivagar

Insula

Nazwy insula pochodzą od mitycznych wysp.

InsulaKoordynatyPochodzenie nazwy
Mayda Insula 79,1°N 312,2°W/79,100000 -312,200000Mayda, legendarna wyspa na północnym Atlantyku

Kratery

Nazwy kraterów pochodzą od bóstw mądrości.

KraterKoordynatyŚrednica (km)Pochodzenie nazwy
Afekan 25,8°N 200,3°W/25,800000 -200,300000115,0Afekan, nowogwinejska bogini stworzycielka
Hano 40,3°N 345,1°W/40,300000 -345,100000100,0Hano, Bella Coola bogini nauki, wiedzy i magii
Ksa 14,0°N 65,4°W/14,000000 -65,40000029,0Ksa, bóg mądrości Lakotów i Oglala
Menrva 20,1°N 87,2°W/20,100000 -87,200000392,0Menrva, etruska bogini
Momoy 11,6°N 44,6°W/11,600000 -44,60000040,0Momoy, dla ludu Chumash bogini bogini magii, wiedzy i uzdrawiania
Selk 7,0°N 199,0°W/7,000000 -199,00000080,0Selk, mitologia egipska
Sinlap 11,3°N 16,0°W/11,300000 -16,00000080,0Sinlap, duch w wierzeniach Kachin
Soi 24,3°N 140,9°W/24,300000 -140,90000075,0Soi, melanezyjski bóg mądrości

Labrynthi

Nazwy labrynthus pochodzą od planet w Uniwersum Diuny.

LabyrinthusKoordynatyPochodzenie nazwy
Sikun Labyrinthus 77,9°S 28,9°W/-77,900000 -28,900000Planeta Sikun

Lacus

Jeziora ciekłego metanu na Tytanie. Widok od Bolsena Lacus (po prawej) do Mackay Lacus (lewe górne).

Lacūs (l. mn. lacus jest stosowana w nomenklaturze geologicznej Tytana) to jeziora węglowodorów. Cechy powierzchni nazywane lacus są uważane za etanowo-metanowe jeziora. Ich nazwy pochodzą od jezior ziemskich.

LacusKoordynatyŚrednica (km)Pochodzenie nazwy
Abaya Lacus 73,17°N 45,55°W/73,170000 -45,55000065,0Abbaja, Etiopia
Albano Lacus 65,9°N 236,4°W/65,900000 -236,4000006,2Albano, Włochy
Atitlán Lacus 69,3°N 238,8°W/69,300000 -238,80000013,7Atitlán, Gwatemala
Bolsena Lacus 75,75°N 10,28°W/75,750000 -10,280000101,0Bolsena, Włochy
Cardiel Lacus 70,2°N 206,5°W/70,200000 -206,50000022,0Cardiel, Argentyna
Cayuga Lacus 69,8°N 230,0°W/69,800000 -230,00000022,7Cayuga, Nowy Jork, USA
Feia Lacus 73,70°N 64,41°W/73,700000 -64,41000047,0Feia, Brazylia
Freeman Lacus 73,6°N 211,1°W/73,600000 -211,10000026,0Freeman, Indiana, USA
Hammar Lacus 48,60°N 308,29°W/48,600000 -308,290000200Hawr al-Hammar, Irak
Jingpo Lacus 73,0°N 336,0°W/73,000000 -336,000000240,0Jingpo, Chiny
Junín Lacus 66,9°N 236,9°W/66,900000 -236,9000006,3Junín, Peru
Kivu Lacus 87,0°N 121,0°W/87,000000 -121,00000077,5Kiwu, Rwanda i Demokratyczna Republika Konga
Koitere Lacus 79,40°N 36,14°W/79,400000 -36,14000068,0Koitere, Finlandia
Lanao Lacus 71,0°N 217,7°W/71,000000 -217,70000034,5Lanao, Filipiny
Ladoga Lacus 74,8°N 26,1°W/74,800000 -26,100000110Ładoga, Rosja
Logtak Lacus 70,8°N 226,1°W/70,800000 -226,10000014,3Logtak, Manipur, Indie
Mackay Lacus 78,32°N 97,53°W/78,320000 -97,530000180,0Mackay, Australia
Mývatn Lacus 78,19°N 135,28°W/78,190000 -135,28000055,0Mývatn, Islandia
Müggel Lacus 84,44°N 203,50°W/84,440000 -203,500000170Müggelsee, Niemcy
Neagh Lacus 81,11°N 32,16°W/81,110000 -32,16000098,0Lough Neagh, Irlandia Północna
Ohrid Lacus 71,8°N 221,9°W/71,800000 -221,90000017,3Jezioro Ochrydzkie, Macedonia/Albania
Oneida Lacus 76,14°N 131,83°W/76,140000 -131,83000051,0Oneida, USA
Ontario Lacus 72,0°S 183,0°W/-72,000000 -183,000000235,0Ontario, Kanada i USA
Sevan Lacus 69,7°N 225,6°W/69,700000 -225,60000046,9Sewan, Armenia
Sionascaig Lacus 41,52°S 278,12°W/-41,520000 -278,120000143,2Loch Sionascaig, Szkocja
Sotonera Lacus 76,75°N 17,49°W/76,750000 -17,49000063,0Sotonera, Hiszpania
Sparrow Lacus 84,3°N 64,7°W/84,300000 -64,70000081,4Sparrow, Kanada
Towada Lacus 71,4°N 244,2°W/71,400000 -244,20000024Towada, Japonia
Urmia Lacus 39,27°S 276,55°W/-39,270000 -276,55000028,6Urmia, Iran
Uvs Lacus 69,6°N 245,7°W/69,600000 -245,70000026,9Uvs, Mongolia
Vänern Lacus 70,4°N 223,1°W/70,400000 -223,10000043,9Wener, Szwecja
Waikare Lacus 81,6°N 126,0°W/81,600000 -126,00000052,5Waikare, Nowa Zelandia

Lacunae

Nazwy lacunae pochodzą od wyschniętych lub słonych jezior.

LacunaKoordynatyŚrednica (km)Pochodzenie nazwy
Atacama Lacuna 68,2°N 227,6°W/68,200000 -227,60000035,9Atakama, Chile
Eyre Lacuna 72,6°N 225,1°W/72,600000 -225,10000025,4Eyre, Australia
Jerid Lacuna 66,7°N 221,0°W/66,700000 -221,00000042,6Wielki Szott, Tunezja
Kutch Lacuna 88,4°N 217,0°W/88,400000 -217,000000175Jezioro okresowe w dystrykcie Kaććh na granicy Indii i Pakistanu
Melrhir Lacuna 64,9°N 212,6°W/64,900000 -212,60000023Szatt Malghigh, Algieria
Nakuru Lacuna 65,81°N 94,00°W/65,810000 -94,000000188Nakuru, Kenia
Ngami Lacuna 66,7°N 213,9°W/66,700000 -213,90000037,2Ngami, Botswana
Racetrack Lacuna 66,1°N 224,9°W/66,100000 -224,9000009,9Racetrack Playa, Kalifornia
Uyuni Lacuna 66,3°N 228,4°W/66,300000 -228,40000027Uyuni, Boliwia
Woytchugga Lacuna 68,88°N 109,00°W/68,880000 -109,000000449Woytchugga, Australia

Maculae

Nazwy maculae pochodzą od bóstw szczęścia, pokoju i harmonii w mitologiach świata.

MaculaKoordynatyPochodzenie nazwy
Eir Macula 24,0°S 114,7°W/-24,000000 -114,700000Eir, nordycka bogini
Elpis Macula 31,2°N 27,0°W/31,200000 -27,000000Elpis, grecka personifikacja nadziei
Ganesa Macula 50,0°N 87,3°W/50,000000 -87,300000Ganeśa, hinduistyczny bóg
Omacatl Macula 17,6°N 37,2°W/17,600000 -37,200000Omacatl, aztecki bóg
Polaznik Macula 41,1°S 280,4°W/-41,100000 -280,400000Polaznik, słowiański bóg
Polelya Macula 50,0°N 56,0°W/50,000000 -56,000000Polelya, słowiański bóg

Mare

Nazwy mare pochodzą od nazw potworów morskich w mitologiach świata.

MareKoordynatyŚrednica (km)Pochodzenie nazwy
Kraken Mare 68,0°N 310,0°W/68,000000 -310,0000001170,0Kraken, nordycki potwór morski
Ligeia Mare 79,0°N 248,0°W/79,000000 -248,000000500,0Ligeja, jedna z syren w mitologii greckiej
Punga Mare 85,1°N 339,7°W/85,100000 -339,700000380,0Punga, maoryski przodek rekinów i jaszczurek

Montes

Nazwy montes pochodzą od nazw gór w fantastycznych powieściach Tolkiena. Według tych pism wszystkie niżej wymienione góry i pasma wznosiły się na kontynencie Śródziemia, oprócz Taniquetilu, najwyższego szczytu świata, wznoszącego się w Amanie.

MontesKoordynatyŚrednica podstawy (km)Pochodzenie nazwy
Angmar Montes 10,0°S 221,9°W/-10,000000 -221,900000230Angmar, część pasma Gór Mglistych
Dolmed Montes 14,65°S 40,42°W/-14,650000 -40,420000400Dolmed, góra
Doom Mons 11,6°S 216,8°W/-11,600000 -216,80000063Orodruina, Góra Przeznaczenia
Echoriath Montes 7,4°S 213,8°W/-7,400000 -213,800000930Echoriath, pasmo górskie
Erebor Mons 4,97°S 36,23°W/-4,970000 -36,23000050Erebor, Samotna Góra
Gram Montes 9,9°S 207,9°W/-9,900000 -207,900000260Gram, góra
Irensaga Montes 5,68°S 212,71°W/-5,680000 -212,710000194Irensaga, góra
Merlock Montes 8,9°S 211,8°W/-8,900000 -211,800000200Merlock, góra
Mindolluin Montes 3,30°S 208,96°W/-3,300000 -208,960000340Mindolluina, góra
Misty Montes 56,80°N 62,44°W/56,800000 -62,44000073Góry Mgliste, pasmo górskie
Mithrim Montes 2,16°S 127,42°W/-2,160000 -127,420000147Ered Mithrin, pasmo górskie
Rerir Montes 4,8°S 212,1°W/-4,800000 -212,100000370Rerir, góra
Taniquetil Montes 3,67°S 213,26°W/-3,670000 -213,260000130Taniquetil, góra w Amanie

Obrączki (duże formacje obrączkowe)

Nazwy formacji obrączkowych pochodzą od bóstw mądrości w mitologiach świata.

Formacje obrączkoweKoordynatyPochodzenie nazwy
Guabonito 10,9°S 150,8°W/-10,900000 -150,800000Guabonito, taińska bogini morza
Nath 30,5°S 7,7°W/-30,500000 -7,700000Nath, irlandzka bogini mądrości
Veles 2,0°N 137,3°W/2,000000 -137,300000Weles, słowiański bóg

Paterae

Nazwy patera pochodzą od wysp na Ziemi, które nie są politycznie niezależne.

PateraKoordynatyŚrednica (km)Pochodzenie nazwy
Sotra Patera 14,54°S 40,00°W/-14,540000 -40,00000040Sotra, Norwegia

Planitia

Nazwy planitia pochodzą od planet w Uniwersum Diuny.

PlanitiaKoordynatyPochodzenie nazwy
Arrakis Planitia 78,4°S 117,0°W/-78,400000 -117,000000Arrakis
Chusuk Planitia 5,0°S 23,5°W/-5,000000 -23,500000Chusuk

Regio

Nazwy regio pochodzą od bóstwa szczęścia i pokoju.

RegioKoordynatyŚrednica (km)Pochodzenie nazwy
Concordia Regio 20°S 241°W/-20,000000 -241,0000001500Concordia, rzymska bogini harmonii
Hetpet Regio 22°S 292°W/-22,000000 -292,0000001080Hetpet, egipska personifikacja szczęścia
Hotei Regio 26,0°S 78,0°W/-26,000000 -78,000000500Budai, chiński buddyzm
Tui Regio 24,5°S 124,9°W/-24,500000 -124,9000001200Tui, mitologia chińska

Terra

Nazwy terra pochodzą od nazw krain szczęśliwości w mitologiach świata.

TerraKoordynatyŚrednica (km)Pochodzenie nazwy
Garotman Terra 13,5°S 348,0°W/-13,500000 -348,000000970,0Garotman, irański raj
Tollan Terra 6,4°N 322,7°W/6,400000 -322,700000800,0Tollan, aztecki raj
Yalaing Terra 19,5°S 324,0°W/-19,500000 -324,000000980,0Yalaing, australijski ląd dla dobrych dusz

Undae

Nazwy undae pochodzą od bóstw wiatru.

UndaeKoordynatyŚrednica (km)Pochodzenie nazwy
Boreas Undae 6°S 215°W/-6,000000 -215,000000260,0Boreasz, grecki bóg północnego wiatru
Eurus Undae 7,5°S 210,3°W/-7,500000 -210,300000220,0Eurus, grecki bóg wschodniego wiatru
Notus Undae 10,0°S 211,1°W/-10,000000 -211,100000530,0Notus, grecki bóg południowego wiatru
Zephyrus Undae 8,5°S 217,1°W/-8,500000 -217,100000130,0Zefir, grecki bóg zachodniego wiatru

Virgae

Nazwy virgae pochodzą od bóstw deszczu w mitologiach świata.

VirgaKoordynatyPochodzenie nazwy
Bacab Virgae 19,0°S 151,0°W/-19,000000 -151,000000Bacab, bóg deszczu w mitologii Majów
Hobal Virga 35,0°S 166,0°W/-35,000000 -166,000000Hobal, arabski bóg deszczu
Kalseru Virga 36,0°S 137,0°W/-36,000000 -137,000000Kalseru, bóg deszczu Aborygenów australijskich
Perkunas Virgae 27,0°S 162,0°W/-27,000000 -162,000000Perkūnas, najwyższy bóg Bałtów
Shiwanni Virgae 25,0°S 32,0°W/-25,000000 -32,000000Shiwanni, bóg deszczu w wierzeniach Zuni
Uanui Virgae 45,2°N 235,3°W/45,200000 -235,300000Uanui, maoryski bóg deszczu

Formy geologiczne nieposiadające nazw oficjalnych

Ponieważ dokładny charakter wielu cech powierzchni pozostaje nieznany, wiele ukształtowań nie otrzymało nazw formalnych choć posiadają nazwy robocze. W większości przypadków nie są oceniane na podstawie różnic jasności i ciemności w świetle widzialnym, lecz ze względu na zachmurzenie księżyca są obserwowane w podczerwieni. Sonda Cassini-Huygens rozpoczęła także wykonywanie części mapy Tytana za pomocą radaru.

Przykłady nazw nieoficjalnych:

  • Sierp: duży, ciemny obszar, w kształcie sierpa zaobserwowany przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a.
  • Pies i piłka oraz Głowa smoka: duże ciemne obszary okołorównikowe zaobserwowane przez Europejskie Obserwatorium Południowe za pomocą Very Large Telescope, nazwane ze względu na ich charakterystyczny kształt.
  • Kot Si-Si: ciemny obszar widoczny na obrazach radarowych, nazwany przez córkę jednego z naukowców gdy powiedziała że wygląda jak kot.

Przypisy

  1. Planetary Names: Titan. [w:] Gazetteer of Planetary Nomenclature [on-line]. MUA. [dostęp 2014-02-06]. (ang.).
  2. Descriptor Terms (Feature Types). [w:] Gazetteer of Planetary Nomenclature [on-line]. MUA. [dostęp 2014-02-06].

Media użyte na tej stronie

Saturn PIA06077.jpg
Saturn Cassini-Huygens (NASA)

Instrument: Imaging Science Subsystem - Narrow Angle

Saturn's peaceful beauty invites the Cassini spacecraft for a closer look in this natural color view, taken during the spacecraft's approach to the planet. By this point in the approach sequence, Saturn was large enough that two narrow angle camera images were required to capture an end-to-end view of the planet, its delicate rings and several of its icy moons. The composite is made entire from these two images.

Moons visible in this mosaic: Epimetheus (116 kilometers, 72 miles across), Pandora (84 kilometers, 52 miles across) and Mimas (398 kilometers, 247 miles across) at left of Saturn; Prometheus (102 kilometers, 63 miles across), Janus (181 kilometers, 113 miles across) and Enceladus (499 kilometers, 310 miles across) at right of Saturn.

The images were taken on May 7, 2004 from a distance of 28.2 million kilometers (17.6 million miles) from Saturn. The image scale is 169 kilometers (105 miles) per pixel. Moons in the image have been brightened for visibility.

The Cassini-Huygens mission is a cooperative project of NASA, the European Space Agency and the Italian Space Agency. The Jet Propulsion Laboratory, a division of the California Institute of Technology in Pasadena, manages the Cassini-Huygens mission for NASA's Office of Space Science, Washington, D.C. The Cassini orbiter and its two onboard cameras, were designed, developed and assembled at JPL. The imaging team is based at the Space Science Institute, Boulder, Colo.

For more information, about the Cassini-Huygens mission visit, http://saturn.jpl.nasa.gov and the Cassini imaging team home page, http://ciclops.org.
Liquid lakes on titan.jpg
Radar image of the Titan surface taken on 22. July 2006 from Cassini probe. We can see liquid lakes of methane in this picture. The image is centered near 80 degrees north, 35 degrees west and is about 140 kilometers (84 miles) across. Smallest details in this image are about 500 meters (1,640 feet) across. The colours are not true.

The view is from Bolsena Lacus in the lower right to Mackay Lacus in the upper left. The names of some of the other laci in the image are given in this map.

Some of the features in this image have been annotated in Wikimedia Commons.
PIA19658-SaturnMoon-TitanGlobalMap-June2015.jpg
PIA19658: Titan Global Map - June 2015

http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19658

This global digital map of Saturn's moon Titan was created using images taken by the Cassini spacecraft's imaging science subsystem (ISS). The map was produced in June 2015 using data collected through Cassini's flyby on April 7, 2014, known as "T100."

The images were taken using a filter centered at 938 nanometers, allowing researchers to examine variations in albedo (or inherent brightness) across the surface of Titan. Because of the scattering of light by Titan's dense atmosphere, no topographic shading is visible in these images.

The map is an equidistant projection and has a scale of 2.5 miles (4 kilometers) per pixel. Actual resolution varies greatly across the map, with the best coverage (close to the map scale) along the equator near the center of the map at 180 degrees west longitude. The lowest resolution coverage can be seen in the northern mid-latitudes on the sub-Saturn hemisphere.

Mapping coverage in the northern polar region has greatly improved since the previous version of this map in 2011 (see PIA14908). Large dark areas, now known to be liquid-hydrocarbon-filled lakes and seas, have since been documented at high latitudes. Titan's north pole was not well illuminated early in Cassini's mission, because it was winter in the northern hemisphere when the spacecraft arrived at Saturn. Cassini has been better able to observe northern latitudes in more recent years due to seasonal changes in solar illumination.

This map is an update to the previous versions released in April 2011 and February 2009 (see PIA11149). Data from the past four years (the most recent data in the map is from April 2014) has completely filled in missing data in the north polar region and replaces the earlier imagery of the Xanadu region with higher quality data. A data gap of about 3 to 5 percent of Titan's surface still remains, located in the northern mid-latitudes on the sub-Saturn hemisphere of Titan.

The uniform gray area in the northern hemisphere indicates a gap in the imaging coverage of Titan's surface, to date. The missing data will be imaged by Cassini during flybys on December 15, 2016 and March 5, 2017.

The mean radius of Titan used for projection of this map is 1,600 miles (2,575 kilometers). Titan is assumed to be spherical until a control network -- a model of the moon's shape based on multiple images tied together at defined points on the surface -- is created at some point in the future.

The Cassini mission is a cooperative project of NASA, ESA (the European Space Agency) and the Italian Space Agency. The Jet Propulsion Laboratory, a division of the California Institute of Technology in Pasadena, manages the mission for NASA's Science Mission Directorate, Washington. The Cassini orbiter and its two onboard cameras were designed, developed and assembled at JPL. The imaging operations center is based at the Space Science Institute in Boulder, Colorado.

For more information about the Cassini–Huygens mission visit http://saturn.jpl.nasa.gov and http://www.nasa.gov/cassini. The Cassini imaging team homepage is at http://ciclops.org.