Ulica Burakowska w Warszawie

Ulica Burakowska w Warszawie
Powązki
Ilustracja
Ulica Burakowska przy ul. Powązkowskiej
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Długość

470 m

Przebieg
Ikona ulica początek T.svg0 mul. Powązkowska
Ikona ulica z prawej.svg90 mul. Młocińska
Ikona ulica z lewej.svg370 mul. Piaskowa
Ikona ulica.svg470 mul. Kłopot
Położenie na mapie Warszawy
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Burakowska w Warszawie”
Ziemia52°15′16,7″N 20°58′45,4″E/52,254630 20,979290

Ulica Burakowska – ulica w dzielnicy Wola w Warszawie, biegnąca od ulicy Powązkowskiej do torów kolejowych.

Historia

Powstała jako droga do wsi Buraków, założonej pod koniec XIV wieku między Wawrzyszewem, Marymontem a Powązkami.

Po 1770 znalazła się poza linią Okopów Lubomirskiego, do Warszawy przyłączono jednak odcinek do ul. Piaskowej i pod koniec XVIII wieku uregulowano wraz z fragmentem ul. Powązkowskiej.

Około 1818 tereny po zachodniej stronie ulicy zajęto na obóz letni dywizji piechoty Wojska Polskiego, po 1831 mieściły się tam koszary wojsk rosyjskich.

W 1875 Burakowską przecięły tory kolei obwodowej, redukując jej rolę do funkcji lokalnej uliczki; jedynie północny odcinek biegnący wzdłuż obozu wojskowego stał się drogą wojskową o większym znaczeniu.

Początek wieku XX przyniósł powstanie w okolicy licznych fabryczek, należących przeważnie do Żydów. Wyróżniała się wśród nich Fabryka Koronek Szymona Landaua pod nr. 5/7, oraz zakłady chemiczne Ege B. Soborskiego, które rozpoczęły działalność po 1920.

Mimo industrializacji okolicy w okresie międzywojennym na Burakowskiej nie było wodociągu ani kanalizacji; dopiero po 1918 pojawiły się urbanistyczne koncepcje na dalszy rozwój ulicy. Planowano przedłużenie Burakowskiej aż do ul. Włościańskiej, i dalej przez Słodowiec do zbiegu ulic Kasprowicza, Żeromskiego i Marymonckiej. Ograniczałaby ona ulice wachlarzowo odchodzące na osi al. Wojska Polskiego od pl. Grunwaldzkiego.

Podczas II wojny światowej zniszczeniu uległa cała zabudowa drewniana ulicy oraz kilku fabryk; część zabudowy rozebrano po 1945.

Współcześnie ulica Burakowska skręca przed torami kolejowymi na wschód i przechodzi w ul. Kłopot. Północna część ulicy zaczynająca się przy ul. Rydygiera, po północnej stronie torów, od września 2013 nosi nazwę Anny German.

Ważniejsze obiekty

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Warszawa outline with districts v4.svg
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
Masovian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.55N
  • S: 50.95 N
  • W: 19.15 E
  • E: 23.25 E
Ikona ulica początek T.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy - początek skrzyżowanie T
Ikona ulica z prawej.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy z prawej
Ikona ulica z lewej.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy z lewej
Ikona ulica.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy
Diamond road sign junction across major road.svg
Crossroads with a major road ahead.
Ulica Burakowska w Warszawie 2019.jpg
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Ulica Burakowska przy ul. Powązkowskiej w Warszawie