Ulica Elbląska w Gdańsku

Długość	4,3 km
Dzielnice Gdańska	Rudniki,; Śródmieście
Przebieg trasy
Legenda
w użyciu
	Koszwały 7E28 E77
	Gdańsk: Sobieszewo, Świbno
7	Elbląg, Warszawa, Kraków
	Gdańsk Rudniki
	Grupa Lotos
	Port Północny, Stogi
	A1 S6 S7 91; Szczecin, Gdynia, Łódź, Toruń
	Olszynka
	Gdańsk Śródmieście
	Przeróbka, Stogi, Górki Zach.
	Gdańsk-Centrum, Kartuzy

ulica Elbląska
	Rudniki, Śródmieście
Państwo	Polska
Miejscowość	Gdańsk
Długość	4300 m
	Położenie na mapie Gdańska ulica Elbląska
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de ulica Elbląska
	Położenie na mapie województwa pomorskiego ulica Elbląska
	54°21′02,0″N 18°42′03,7″E/54,350560 18,701030

Ulica Elbląska w Gdańsku (do 1945 niem. Kneipab^[1]) – trasa wylotowa prowadząca z centrum Gdańska w kierunku Elbląga oraz Warszawy, przed wybudowaniem południowej obwodnicy Gdańska była częścią drogi krajowej nr 7^[2]^[3] (E28) E77^[2]^[3], do 1985 roku stanowiła część drogi państwowej nr 10^[4] oraz drogi międzynarodowej E81^[4]^[5]^[6].

Na większości trasy droga jest o przekroju dwujezdniowym po dwa pasy ruchu w każdym kierunku.

Przebieg

Ulica Elbląska przebiega przez następujące dzielnice i osiedla Gdańska:

Komunikacyjnie, od strony centrum miasta ulica Elbląska jest przedłużeniem ciągu ulicy Podwale Przedmiejskie. Przed 1989 ulica Elbląska rozpoczynała się obecnymi Długimi Ogrodami, jednak po transformacji ustrojowej postanowiono przywrócić historyczną nazwę (na odcinku Szafarnia-Siennicka) przy zachowaniu numeracji^[7].

Węzły drogowe

Ulica Elbląska tworzy na swojej trasie dwa węzły drogowe z innymi drogami:

węzeł typu WB – ulice: Podwale Przedmiejskie, Długie Ogrody oraz Siennicka (w bezpośrednim sąsiedztwie Bramy Żuławskiej)
węzeł typu WA – Trasa Sucharskiego

Zabudowa wzdłuż ulicy

Rudno

Rudno podzielone jest przez ul. Elbląską na dwie części:

północną – gęsto zamieszkaną, znajduje się na niej niewielkie osiedle bloków mieszkalnych, zwane potocznie Osiedlem Głęboka
południową – znajdują się tam tereny zielone oraz stadion żużlowy klubu GKŻ Wybrzeże

Sienna Grobla II i Błonia

Biurowiec Gdańskiego oddziału PKN Orlen (dawniej Grupa LOTOS) przy ul. Elbląskiej

Po opuszczeniu terenu Rudna charakter zabudowań wokół ul. Elbląskiej staje się zdecydowanie przemysłowy. Po obu stronach trasy znajdują się różnego rodzaju zakłady przemysłowe, hurtownie, salony dilerów samochodowych itp. Obszar po stronie północnej tego odcinka ul. Elbląskiej to Sienna Grobla II, zaś po stronie południowej – Błonia.

Miałki Szlak

Na wysokości węzła z Trasą Sucharskiego po południowej stronie ul. Elbląskiej znajduje się niewielkie osiedle robotnicze – Miałki Szlak.

Płonia Mała

Na krótkim odcinku ul. Elbląska wkracza na teren Płoni Małej – obszarów zajmowanych współcześnie przez budynki PKN Orlen-Oddział w Gdańsku. Przy ul. Elbląskiej 135 znajduje się charakterystyczny biurowiec Gdańskiego oddziału PKN Orlen, zarządzającej rafinerią, który dzięki nowoczesnej technologii zmienia swoje barwy^[8].

Ulica Elbląska przed wojną

Okolice ulicy Mostek były przed wybudowaniem linii do plaży na Stogach końcowym punktem gdańskiej sieci tramwajowej. W pobliżu znajdowały się również miejskie kąpielisko i dworzec Gdańskiej Kolei Dojazdowej.

Ulica Główna

Przedłużeniem ulicy Elbląskiej w graniczącym z miastem Przejazdowie jest ul. Główna. Przy ul. Głównej 6 mieści się hurtownia cash and carry Makro. Około 1,5 km dalej znajduje się zjazd na drogę wojewódzką nr 501, która jest główną trasą łączącą Wyspę Sobieszewską z resztą Gdańska.

Przypisy

↑ Gdański spis ulic polsko – niemiecki „E”, Gdańsk Strefa Prestiżu 13 marca 2016
↑ ^a ^b Polska: Atlas samochodowy 1:300 000. Wyd. pierwsze. Warszawa/Wrocław: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1992. ISBN 83-7000-080-0.
↑ ^a ^b Mapa samochodowa Polski 1:700 000, wyd. I, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1996, ISBN 83-904373-2-5 .
↑ ^a ^b Atlas samochodowy Polski 1:500 000. Wyd. IV. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1965.
↑ Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. jedenaste, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972 .
↑ Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. XI. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1985.
↑ Aleksander Masłowski: Gdańskie ulice: Długie Ogrody. MM Trójmiasto, 20 lutego 2009.
↑ Lotos pięknie świeci nocą "Gazeta Wyborcza Trójmiasto"

Zobacz też

[1] Gdański spis ulic polsko – niemiecki „E”, Gdańsk Strefa Prestiżu 13 marca 2016

[ppwk1992-2] Polska: Atlas samochodowy 1:300 000. Wyd. pierwsze. Warszawa/Wrocław: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1992. ISBN 83-7000-080-0.

[kompas1996-7-3] Mapa samochodowa Polski 1:700 000, wyd. I, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1996, ISBN 83-904373-2-5 .

[ppwk1965-4] Atlas samochodowy Polski 1:500 000. Wyd. IV. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1965.

[ppwk1972-5] Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. jedenaste, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972 .

[ppwk1985-6] Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. XI. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1985.

[7] Aleksander Masłowski: Gdańskie ulice: Długie Ogrody. MM Trójmiasto, 20 lutego 2009.

[8] Lotos pięknie świeci nocą "Gazeta Wyborcza Trójmiasto"

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne