Ulica Henryka Siemiradzkiego w Krakowie

ulica Henryka Siemiradzkiego

Stare Miasto
Widok od zachodu, od ul. Karmelickiej
Państwo	Polska
Miejscowość	Kraków
Długość	430 m
Przebieg
0 m ul. Łobzowska, ul. W. Spasowskiego 150 m ul. J. Sobieskiego 290 m ul. T. Lenartowicza 430 m ul. Karmelicka
Położenie na mapie Krakowa ulica Henryka Siemiradzkiego
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de ulica Henryka Siemiradzkiego
Położenie na mapie województwa małopolskiego ulica Henryka Siemiradzkiego
50°04′09,0″N 19°55′50,0″E/50,069167 19,930556

Ulica Henryka Siemiradzkiego – ulica w Krakowie, w Dzielnicy I Stare Miasto, na Piasku. Przebiega równoleżnikowo od ulicy Łobzowskiej do ulicy Karmelickiej^[1][2].

Ulica została wytyczona pod koniec lat 80. XIX wieku. Obecną nazwę, upamiętniającą malarza Henryka Siemiradzkiego, uzyskała w 1890 roku^[1].

Zabudowa

Ulica Siemiradzkiego posiada charakter małej ulicy z zabudową mieszkalną, czynszową, obsadzonej jednostronnie szpalerami drzew. Zabudowa ulicy pierwotnie była niemal całkowicie pozbawiona funkcji handlowych, z wyjątkiem pojedynczych punktów w budynkach usytuowanych w rejonie skrzyżowań. Lokale handlowe były w późniejszym czasie realizowane również w kamienicach z okresu międzywojennego. Zabudowę stanowią w przeważającej części kamienice w stylu historyzmu, powstałe w latach 90. XIX wieku. Uzupełniają je powstałe na początku XX wieku kamienice reprezentujące w swojej formie cechy stylu modernistycznego oraz modernistyczne, funkcjonalistyczne kamienice zrealizowane w okresie międzywojennym^[1][3].

• ul. Siemiradzkiego 1 (ul. Łobzowska 30) – Dawny Dom Zdrowia dra Jana Gwiazdomorskiego. Projektował Władysław Ekielski, 1889–1890. Jeden z pierwszych obiektów zrealizowanych przy ulicy, w budynku tym 28 listopada 1907 roku zmarł Stanisław Wyspiański. Obecnie Szpital Ginekologiczno-Położniczy im. Rafała Czerwiakowskiego.
• ul. Siemiradzkiego 2 (ul. Łobzowska 28) – Kamienica Turnauów, zrealizowana w stylu historyzmu z modnymi ówcześnie formami tzw. „renesansu północnego” dla Karoliny Turnau. Stanowi dominantę urbanistyczną. Projektował Jan Zawiejski, 1889–1890^[4].
• ul. Siemiradzkiego 3 – Kamienica o cechach architektury modernistycznej. Projektował Władysław Kleinberger jako swój dom własny, 1908.
• ul. Siemiradzkiego 4 – Kamienica stylu historyzmu, zbudowana dla Ludwika Turnaua. Projektował Karol Rybiński, 1890–1891.
• ul. Siemiradzkiego 5 – Kamienica o cechach architektury modernistycznej. Mieszkał w niej Teodor Axentowicz. Projektował Władysław Kaczmarski, 1906–1907.
• ul. Siemiradzkiego 6 – Kamienica w stylu eklektycznym. Projektował Stefan Ertel, 1893.
• ul. Siemiradzkiego 8 – Kamienica w formie renesansowej willi, odsunięta od ulicy, z ogrodem od jej strony, przed elewacją frontową, zbudowana dla J. Mularskiego. Projektował Leopold Tlachna, 1892–1893.
• ul. Siemiradzkiego 9 – Kamienica w stylu historyzmu. Projektował Henryk de Laveaux, ok. 1893–1894.
• ul. Siemiradzkiego 10 – Kamienica w podobnej formie, co sąsiednia przy ul. Siemiradzkiego 8, odsunięta od ulicy, z ogrodem przed elewacją frontową. Projektował Leopold Tlachna, 1892–1893.
• ul. Siemiradzkiego 11 – Kamienica w stylu eklektycznym. Projektował Beniamin Torbe, 1893.
• ul. Siemiradzkiego 12 – Kamienica o cechach architektury modernistycznej. Projektował Beniamin Torbe, 1905.
• ul. Siemiradzkiego 14 – Kamienica w stylu eklektycznym. Wzniesiona w latach 1891–1892.
• ul. Siemiradzkiego 16 – Kamienica w stylu historyzmu, zbudowana dla J. Ciesielskiego, ozdobiona na fasadzie medalionem z popiersiem Tadeusza Kościuszki. Projektował Karol Żychoń, 1891–1892.
• ul. Siemiradzkiego 18a (ul. Sobieskiego 24) – Kamienica w stylu modernistycznym z narożem w formie trójbocznego, cofniętego wykusza. Stanowi dominantę urbanistyczną skrzyżowania z ul. Sobieskiego. Projektował Stanisław Mehl, 1934–1935.
• ul. Siemiradzkiego 19 – Kamienica w stylu secesyjnym z motywem wici roślinnej, wyżłobionym na fasadzie w tynku. Wzniesiona w latach 1910–1911.
• ul. Siemiradzkiego 20a – Kamienica w stylu modernistycznym z płaskorzeźbioną dekoracją fasady. Projektowali Alfred Düntuch i Stanisław Landsberger, 1936–1938.
• ul. Siemiradzkiego 21 – Kamienica w stylu secesyjnym z fasadą zdobioną kwiatami słoneczników. Wzniesiona w roku 1911.
• ul. Siemiradzkiego 22 – Willa, obecnie część zespołu budynków Komendy Miejskiej Policji. Projektował Jozue Oberleder, 1922.
• ul. Siemiradzkiego 23 – Kamienica z cofniętą pięcioboczną fasadą z ogródkiem w środku. Projektował Artur Romanowski, 1911–1912.
• ul. Siemiradzkiego 24 – Dawne Koszary Obrony Krajowej – gmach główny i ciąg trzech budynków frontowych po stronie zachodniej. Obecnie Komenda Miejska Policji. Projektował Janusz Niedziałkowski, 1892–1894.
• ul. Siemiradzkiego 25 (ul. Lenartowicza 1) – Kamienica w stylu secesyjnym. Projektował Kazimierz Zieliński, 1911–1912.
• ul. Siemiradzkiego 29 – Kamienica o cechach architektury modernistycznej z fasadą dekorowaną koszykami na kwiaty. Projektowali Rajmund Meus i Bronisław Górski, 1909–1910.
• ul. Siemiradzkiego 31 – Kamienica w stylu historyzmu. Projektował Bronisław Müller, 1890. W 1920 roku został przebudowana przez Stowarzyszenie Opieki nad Dziewczętami p.w. Św. Józefa. Obecnie Dom Dziecka dla Dziewcząt.
• ul. Siemiradzkiego 35 (ul. Karmelicka 53) – Kamienica w stylu historyzmu. Projektował Bronisław Müller, 1881.

• 

  Widok od skrzyżowania z ul. Lenartowicza na wschód

• 

  Widok od skrzyżowania z ul. Łobzowską na zachód

• 

  ul. Siemiradzkiego 1 (ul. Łobzowska 30)
  Dawny Dom Zdrowia dra Gwiazdomorskiego

• 

  ul. Siemiradzkiego 2 (ul. Łobzowska 28)
  Kamienica Turnauów (proj. Jan Zawiejski, 1889–1890)

• 

  ul. Siemiradzkiego 3
  Kamienica Kleinbergera

• 

  ul. Siemiradzkiego 5
  Kamienica czynszowa

• 

  ul. Siemiradzkiego 19
  Kamienica czynszowa

• 

  ul. Siemiradzkiego 21
  Kamienica czynszowa z fasadą zdobioną kwiatami słoneczników

• 

  ul. Siemiradzkiego 23
  Kamienica (proj. Artur Romanowski, 1911–1912)

• 

  ul. Siemiradzkiego 24
  Dawne Koszary Obrony Krajowej, obecnie Komenda Miejska Policji (proj. Janusz Niedziałkowski, 1892–1894)

• 

  ul. Siemiradzkiego 25 (ul. Lenartowicza 1)
  Kamienica (proj. Kazimierz Zieliński, 1911–1912)

• 

  ul. Siemiradzkiego 27 (ul. Lenartowicza 2)
  Kamienica

• 

  ul. Siemiradzkiego 29
  Kamienica czynszowa, secesja

• 

  ul. Siemiradzkiego 33
  Kamienica

• 

  ul. Siemiradzkiego 35 (ul. Karmelicka 53)
  Kamienica (proj. Bronisław Müller, 1881)

Przypisy