Ulica Józefa Strusia w Poznaniu
Łazarz | |||||||||||||||||||
![]() Kamienica przy ul. Strusia 3-3a | |||||||||||||||||||
Państwo | ![]() | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Poznań | ||||||||||||||||||
Długość | 170 m | ||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||||||||||||||||
![]() |
Ulica Strusia – ulica na poznańskim Łazarzu, na obszarze jednostki pomocniczej Osiedle Św. Łazarz, łącząca ul. Głogowską z ul. Graniczną, biegnąca ze wschodu na zachód. Przed 1920 r. nosiła niemiecką nazwę Parkstraße (ul. Parkowa). Obecna nazwa ulicy upamiętnia burmistrza i doktora medycyny z XVI w., Józefa Strusia.
Zabudowa
Przy ul. Głogowskiej przetrwał neogotycki budynek szkolny z 1889 r., przebudowany w wyniku zniszczeń wojennych (dawna powszechna szkoła męska im. Antoniego Małeckiego). Pod numerem 3-3a wznosi się trzypiętrowa neogotycka kamienica Margarety Grüder z 1898 r. o ceglanej elewacji z balkonami wspartymi na wydatnych machikułowych wspornikach, zaprojektowana przez Hermana Böhmera i Paula Preula. W 1935 r. należała ona do Oskara Stillera, podobnie jak większość domów przy tej ulicy. Na rogu ulic Strusia i Małeckiego (która jest jedyną przecznicą) w okresie międzywojennym mieściło się małe kino "Wilson", nazwane od niedalekiego Parku Wilsona. Po drugiej stronie ul. Małeckiego wznosi się eklektyczna kamienica kamienica z narożnym wykuszem oraz interesującą neogotycką i secesyjną ceramiczną dekoracją elewacji. Przy ul. Strusia 9 mieszkał prof. Edward Klich, kiedyś miała tam siedzibę TVP Poznań, a obecnie budynek mieści m.in. konsulat honorowy Królestwa Danii.
Bibliografia
- Zbigniew Zakrzewski, Ulicami mojego Poznania. Przechadzki z lat 1918-1939, Józef Skoracki (ilust.), Poznań: Wydaw. Poznańskie, 1985, ISBN 83-210-0413-X, OCLC 69370432 .
- Magdalena Warkoczewska, Św. Łazarz. Wystawa w Muzeum Historii Miasta Poznania w Ratuszu, październik – grudzień 1998, Poznań, Muzeum Narodowe, 1998, ISBN 83-85296-53-0 ("Ulice i zaułki dawnego Poznania")
- Jakub Skutecki, Poznań na widokówkach z lat 1893-1918. Ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu, Poznań, UAM, 2000, ISBN 83-903870-9-3
- Poznań. Przewodnik po zabytkach i historii, red. meryt. i oprac. tekstów Janusz Pazder, Poznań, Wydaw. Miejskie, 2003, ISBN 83-87847-92-5
- Poznań. Spis zabytków architektury, oprac. Jolanta Bielawska-Pałczyńska, Poznań, Urząd Miasta Poznania, 2004, ISBN 83-89525-07-0
- Atlas architektury Poznania, pod red. Janusza Pazdera, Poznań, Wydaw. Miejskie, 2008, ISBN 978-83-7503-058-7
Galeria
Media użyte na tej stronie
Autor:
Oskarro. © użytkownicy OpenStreetMap.
Copyright użytkownicy UMP-pcPL., Licencja: CC BY-SA 2.0Mapa lokalizacyjna Poznania
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Greater Poland Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.70 N
- S: 51.05 N
- W: 15.68 E
- E: 19.19 E
Ikonka świateł na skrzyżowaniu
Crossroads with a major road ahead.
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy - zakończenie skrzyżowaniem
Poznań, ul. Strusia 3-3a - kamienica z ok. 1900
![Distinctive emblem for cultural property.svg](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bc/Distinctive_emblem_for_cultural_property.svg/20px-Distinctive_emblem_for_cultural_property.svg.png)
Autor: Stiopa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Poznań, ul. Strusia. Historyzujący budynek mieszkalny z czerwonej cegły to kamienica Margarety Grüder z 1898 r. W budynku sąsiednim, ul. Małeckiego 10-11, znajdowało się w międzywojniu, kameralne kino " Wilson ".