Ulica Kamionkowska w Warszawie

Ulica Kamionkowska w Warszawie

Kamionek
Ulica Kamionkowska przy ul. Rybnej
Państwo	Polska
Miejscowość	Warszawa
Długość	805 m
Przebieg
0m ↑ ul. Bliska, ul. Mińska 20m ul. Bliska 190m ul. Głucha 390m ul. Gocławska 550m ul. Rybna 595m ul. Wawerska 625m ul. Chodakowska 805m ul. Terespolska
Położenie na mapie Warszawy (c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5 Ulica Kamionkowska w Warszawie
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Ulica Kamionkowska w Warszawie
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Ulica Kamionkowska w Warszawie
52°14′51,2″N 21°03′48,8″E/52,247556 21,063556

Ulica Kamionkowska – ulica w dzielnicy Praga-Południe w Warszawie, biegnąca z przerwaniem biegu od ul. Bliskiej do ul. Terespolskiej.

Historia

Ulica powstała około roku 1880 jako droga dojazdowa na zapleczu działek przy ul. Grochowskiej; przez kilkanaście pierwszych lat swego istnienia miała wyłącznie drewnianą zabudowę.

W roku 1886 w pomiędzy ulicami Terespolską, Grochowską i Kamionkowską wzniesiono murowane hale Towarzystwa Akcyjnego Fabryki Wstążek Gumowych i Taśm R. Zieglera i J. Jägera; innym zakładem, którego zabudowa sięgała Kamionkowskiej była duża fabryka Berlińskiego Towarzystwa Akcyjnego istniejąca od roku 1897 przy ul. Gocławskiej.

Krótko przed wybuchem I wojny światowej rejon Kamionka stał się lokalnym ośrodkiem przemysłu elektrotechnicznego i telekomunikacyjnego; pociągnęło to za sobą budowę licznych drewnianych domów czynszowych, z czasem uzupełnianych murowanymi oficynami, liczącymi nieraz kilka kondygnacji. Pierwszym budynkiem murowanym była zachowana do dziś kamienica wzniesiona około roku 1900 pod nr. 41.

Po roku 1818 przy ulicy Kamionkowskiej rozwinął się przemysł garbarski: pod nr. 43A/45 działała Garbarnia Skór Chromowych i Galanteryjnych "Gemza", należąca do Bolesława Krassowskiego. Zakład rozbudowano na początku lat trzydziestych XX wieku, wznosząc z szarej cegły nowe budynki biurowe i mieszkalne. W latach 1936-37 pod nr. 51, u zbiegu z ul. Terespolską rozpoczęła działalność konkurencyjna garbarnia Spółki Wytwórczej Polskich Rymarzy i Siodlarzy.

Swe fabryki wzniosły też przy Kamionkowskiej firmy o innym profilu produkcji: pod nr. 22 od roku 1921 działała Fabryka Aparatów Optycznych i Precyzyjnych "H. Kolberg i S-ka"; w roku 1931 firma została przejęta przez państwo i zmieniła nazwę na Polskie Zakłady Optyczne, zaś jej główny budynek wzniesiono w roku 1938 przy ul. Grochowskiej 316/318. W latach dwudziestych XX wieku pod nr. 20 otworzyła swą filię Fabryka Blachy Białej i Wyrobów Blaszanych "Blacha" z ul. Ząbkowskiej 44; zakład zakończył działalność przed rokiem 1935. Liczne zakłady wzdłuż ulicy wybudowały domy mieszkalne dla swych pracowników: pod nr. 18 w latach 1934-36 wzniesiono według projektu Lucjana Korngolda domy zakładowe dla pracowników fabryki "Pocisk". Pod nr. 27 powstała kamieniczka Fabryki Aparatów Elektrycznych Kazimierza Szpotańskiego dla pracowników zakładu z ul. Gocławskiej; do tej ostatniej ulicy był przypisany także gmach szkoły powszechnej wybudowany u zbiegu z Kamionkowską przed rokiem 1933.

Lata 1930–1938 przyniosły budowę serii jedno i dwupiętrowych kamienic, dość utylitarnych i skromnych.

Okres okupacji niemieckiej przyniósł zniszczenie zabudowy przemysłowej: najbardziej zniszczone zostały budynki Polskich Zakładów Optycznych, garbarnia Spółki Wytwórczej Polskich Rymarzy i Siodlarzy oraz hale Towarzystwa Akcyjnego Fabryki Wstążek Gumowych i Taśm R. Zieglera i J. Jägera. Ocalało kilkanaście kamienic, jednak sama ulica Kamionkowska została rozdzielona na dwa odcinki podczas powojennej rozbudowy dawnej fabryki Towarzystwa Akcyjnego Fabryki Wstążek Gumowych i Taśm z ul. Grochowskiej.

Bibliografia

• Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, tom 5. Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 1999, s. 194. ISBN 83-909794-6-2.