Ulica Ku Młynom w Bydgoszczy

ulica Ku Młynom
Stare Miasto w Bydgoszczy
Ilustracja
Widok z Wyspy Młyńskiej w kierunku Starego Rynku
Państwo Polska
MiejscowośćBydgoszcz
Długość80 m
Przebieg
Ikona deptak poczatek T.svgul. Mennica
Ikona deptak most.svgMost Młyński
Ikona ulica deptak2.svgul. Przyrzecze
Ikona ulica deptak2.svgul. Jezuicka, ul. Niedźwiedzia
Położenie na mapie Bydgoszczy
Mapa konturowa Bydgoszczy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Ku Młynom”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Ziemia53°07′19,3″N 17°59′53,1″E/53,122020 17,998075

Ulica Ku Młynom w Bydgoszczy – ulica na terenie miasta lokacyjnego Bydgoszczy.

Położenie

Ulica znajduje się w zachodniej części Starego Miasta, na szlaku łączącym Stary Rynek z Wyspą Młyńską. Rozciąga się na kierunku wschód-zachód, od ul. Jezuickiej do ul. Mennica. Jej długość wynosi ok. 80 m.

Historia

Ulica Ku Młynom istniała w staropolskim okresie egzystencji bydgoskiego miasta lokacyjnego. Przebiegała na zachodnim obrzeżu ówczesnego miasta Bydgoszczy, łącząc je z Wyspą Młyńską. Z planu Bydgoszczy wykonanego w 1657 r. przez Erika Dahlberga wynika, że istniał wówczas most przez Młynówkę, zaś ulica prowadziła ku mennicy bydgoskiej rozlokowanej na ówczesnej Wyspie Menniczej. Na planie Gretha z 1774 r. most już nie istnieje (poza starszym mostem farnym, stanowiącym od XIV w. główne połączenie z Wyspą Młyńską), natomiast ulica prowadzi od ul. Jezuickiej pomiędzy istniejącą wówczas zabudową do ul. Przyrzecze i Brdy Młynówki.

W 1791 r. zbudowano most Młyński umożliwiający dojazd z miasta do młynów królewskich, ulokowanych na Wyspie Młyńskiej. Odtąd ulica zyskała obecną długość i przebieg.

Parcela po południowej stronie mostu Młyńskiego (Przyrzecze 10,12,14) należała w okresie staropolskim do szlacheckiej rodziny Ossowskich, zajmującej się piwowarstwem. Sebastian Ossowski ufundował w 1637 r. kaplicę (św. Sebastiana) w farze, zaś Katarzyna Ossowska była żoną burmistrza Wojciecha Łochowskiego. W 1770 r. Jan Ossowski podpisał wilkierz bractwa piwowarów[1]. W 1772 r. nieruchomość dostała się w ręce Niemców: Andrzeja Rocha i Henryka Brinkmanna, którzy odbudowali istniejące tu wcześniej: browar i gorzelnię. W latach 1801-1816 posesja należała do George Henschke, a następnie do radcy komercjalnego Friedricha Augusta Leopolda Loeve[2]. Następnymi właścicielami byli: Wilhelm Ferdinand Miller oraz restauratorzy Carl Wagner i Bartłomiej Czerwiński. Istniejąca tu do lat powojennych restauracja, była w Bydgoszczy bardzo popularna[1].

Z kolei parcela po północnej stronie mostu Młyńskiego (Przyrzecze 8) w 1785 r. była zabudowana domem mieszkalnym i spichrzem. Jej właścicielami byli kolejno: dyrektor kamery von Beyer, starszy inspektor budowy młynów - Koplin, handlarz nieruchomościami Hermann Heinrich Brinkmann, kupiec Georg Haenschke, radca komercjalny Friedrich August Leopold Loeve oraz kupiec Wilhelm Ferdinand Miller (1836). W połowie XIX wieku istniała tu zadaszona łaźnia na palach, w której znajdowały się kabiny kąpielowe. W 1869 r. powstała fabryka octu i magazyn skór, a w 1899 parcelę nabył kupiec Paul Knitter[1].

W 1964 r. zbudowano żelbetonowy, poszerzony most Młyński. W okresie powojennym budynki zlokalizowane przy ulicy, bezpośrednio nad Młynówką popadły w ruinę. W 1990 r. w ramach „uporządkowania dawnej zabudowy Starego Miasta” zostały rozebrane, mimo że chętnie uwieczniano je na pocztówkach oraz malowano na obrazach w okresie międzywojennym i powojennym. W ramach prac związanych z rewitalizacją Wyspy Młyńskiej oraz Planem Rewitalizacji Bydgoszczy planuje się remont nawierzchni ulicy oraz stylizację mostu[3].

Nazwy

Ulica w przekroju historycznym posiadała następujące nazwy[4]:

Nazwa ulicy nawiązuje do młynów królewskich, położonych na Wyspie Młyńskiej.

Przypisy

  1. a b c Gordon Wincenty: Bydgoskie Stare Miasto. Ulica Przyrzecze. [w.] Kalendarz Bydgoski 1970
  2. założył w Bydgoszczy dom bankowy, za co Niemcy dali później jego imię dzisiejszej ulicy Druckiego-Lubeckiego
  3. http://www.pomorska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20100616/BYDGOSZCZ01/429392914 dostęp 30-09-2010
  4. Czachorowski Antoni red.: Atlas historyczny miast polskich. Tom II Kujawy. Zeszyt I Bydgoszcz. Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Toruń 1997

Zobacz też

Bibliografia

  • Derenda Jerzy red.: Piękna stara Bydgoszcz. Tom I z serii: Bydgoszcz miasto na Kujawach. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2006. ​ISBN 83-916178-0-7​, 978-83-916178-0-9, 83-916178-5-8, 978-83-916178-5-4, 83-916178-1-5, 978-83-916178-1-6
  • Umiński, Janusz: Bydgoszcz. Przewodnik, Regionalny Oddział PTTK „Szlak Brdy” Bydgoszcz 1996

Media użyte na tej stronie

Bydgoszcz location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa Bydgoszczy, Polska
Kuyavian-Pomeranian Voivodeship location map.svg
(c) SANtosito, CC BY-SA 4.0
Location map of Kuyavian-Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.83 N
  • S: 52.28 N
  • W: 17.16 E
  • E: 19.88 E
Diamond road sign junction across major road.svg
Crossroads with a major road ahead.
Ikona deptak most.svg
Autor: Lechoo.net, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Ikona deptaku z mostem
Bdg ulKuMlynom 1 07-2013.jpg
Autor: Pit1233, Licencja: CC0
Ulica Ku Młynom w Bydgoszczy wiodąca z ul. Jezuickiej na Wyspę Mlyńską
Ikona deptak poczatek T.svg
Autor: Lechoo.net, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Ikona deptaku odchodzącego od ulicy
Ikona ulica deptak2.svg
Ikona skrzyżowania deptaku z ulicą
Bydgoszcz Czerwony Spichrz 1.jpg
Czerwony Spichlerz na Wyspie Młyńskiej w 2005 r.