Ulica Młyńska w Poznaniu

ulica Młyńska

Centrum
Centralny odcinek ulicy (widok ku zachodowi)
Państwo	Polska
Miejscowość	Poznań
Długość	300 m[1]
Plan
Przebieg
0 m pl. Cyryla Ratajskiego 150 m ul. Nowowiejskiego 300 m ul. Solna
Położenie na mapie Poznania ulica Młyńska
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de ulica Młyńska
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ulica Młyńska
52°24′39,0″N 16°55′34,0″E/52,410833 16,926111

Ulica Młyńska – ulica w centrum Poznania, pomiędzy pl. Cyryla Ratajskiego na zachodzie, a ul. Solną na wschodzie. Nawierzchnia w większości z kostki brukowej. Na całej długości jednokierunkowa, z wyznaczonym kierunkiem ruchu w stronę ulicy Solnej.

Nazwa

Nazwa traktu wywodzi się od licznych w tym rejonie młynów, które pracowały napędzane siłami rzeki Bogdanki, dziś w tym rejonie skanalizowanej. Obecna zabudowa pochodzi głównie z XIX wieku, kiedy to powstały przy niej liczne okazałe kamienice, a także gmach dzisiejszego sądu.

Obiekty

Przy ul. Młyńskiej znajdują się m.in.:

• budynek PZU (róg placu Ratajskiego),
• numer 11 - kiedyś mieściła się tutaj najstarsza w mieście publiczna szkoła średnia dla dziewcząt (założona w 1830), tzw. Luisenschule - obecnie jej tradycje kontynuuje VII LO,
• dawny konsystorz protestancki - neogotycki, z charakterystyczną klatką schodową w wieży (przed zbudowaniem Collegium Maius mieściła się tutaj także siedziba Komisji Kolonizacyjnej),
• pomnik Dzieci Czerwca 1956,
• gmach Sądu Powiatowego zaprojektowany przez architektów z Berlina - Grüttera i Hirta w formach ciężkiego neobaroku, zawierający imponujące wnętrza i hole,
• areszt śledczy na narożniku ul. Solnej, którego najstarsze części pochodzą z połowy XIX wieku (w czasie II wojny światowej zamordowano tu, także gilotyną, ponad 1600 osób upamiętnionych pomnikiem, a w 1956, w czasie Powstania Poznańskiego, uwolniono więźniów brawurowym szturmem),
• pomnik Ofiar Więzienia przy ul. Młyńskiej.

Z uwagi na obecność sądu i aresztu śledczego, trakt bywa żartobliwie nazywany przez mieszkańców miasta najdłuższą ulicą Poznania.

Galeria

Ulica w 1856, w swoim dłuższym przebiegu (z obu stron Placu Cyryla Ratajskiego). Nad nieistniejącym stawem w górnej części planu zaznaczony jest młyn stojący bezpośrednio przy ulicy

Przypisy

Bibliografia

• Praca zbiorowa, Poznań - przewodnik po zabytkach i historii, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2003, ss.201-202, ISBN 83-87847-92-5
• tablica Systemu Informacji Miejskiej in situ