Ulica Mariana Langiewicza w Warszawie
Filtry | |||||||||||||||||||||||||
Ulica Mariana Langiewicza, widok w kierunku wschodnim | |||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy | |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||||||||||||||||||||||
52°13′05,3″N 21°00′08,1″E/52,218139 21,002250 |
Ulica Mariana Langiewicza – ulica na warszawskiej Ochocie, biegnąca od ul. Sędziowskiej do ul. Krzywickiego.
Opis
Została wytyczona w 1922 jako jedna z ulic Kolonii Staszica[1]. Nazwa została nadana w 1926[2].
Zabytkowa zabudowa ulicy pochodzi z lat 1922–1924 i nawiązuje formą do staropolskich dworów[1]. Bliźniacze domki tworzące zabudowę ulicy są dziełem architektów: Antoniego Dygata, Konstantego Jakimowicza i Mariana Kontkiewicza[3]. Mieszkali tam m.in. Antoni Dygat (nr 13), Stanisław Wojciechowski (nr 15) i Władysław Jaroszewicz (nr 21)[4].
Podczas II wojny światowej zniszczeniu uległy budynki pod numerami 3 oraz 8/10; w okresie powojennym w znaczącym stopniu przebudowano także bliźniacze wille pod numerem 15/17[5].
Przy ulicy znajduje się pomnik przyrody – buk zwyczajny odmiany czerwonolistnej (Fagus sylvatica f. purpurea)[6].
Przypisy
- ↑ a b Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 9. Langiewicza-Łukasińskiego. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2003, s. 10. ISBN 83-88372-24-6.
- ↑ Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 339. ISBN 83-86619-97X.
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 9. Langiewicza-Łukasińskiego. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2003, s. 11, 14. ISBN 83-88372-24-6.
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 9. Langiewicza-Łukasińskiego. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2003, s. 13, 14. ISBN 83-88372-24-6.
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 9. Langiewicza-Łukasińskiego. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2003, s. 11. ISBN 83-88372-24-6.
- ↑ Pomniki przyrody na terenie m.st. Warszawy. Pomniki przyrody na terenie dzielnicy Ochota. W: Urząd m.st. Warszawy [on-line]. bip.warszawa.pl. [dostęp 2017-12-23].
Media użyte na tej stronie
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.55N
- S: 50.95 N
- W: 19.15 E
- E: 23.25 E
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy - początek skrzyżowanie T
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy - zakończenie skrzyżowaniem
Crossroads with a major road ahead.
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ulica Mariana Langiewicza w Warszawie, widok w kierunku wschodnim