Ulica Międzynarodowa w Warszawie

Ulica Międzynarodowa w Warszawie
	Saska Kępa, Kamionek
	; Ulica Międzynarodowa na wysokości ul. Brazylijskiej, widok w kierunku północnym
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Miejscowość	Warszawa
Długość	1950m
Przebieg
	Położenie na mapie Warszawy (c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5 Ulica Międzynarodowa w Warszawie
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Ulica Międzynarodowa w Warszawie
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Ulica Międzynarodowa w Warszawie
	52°14′06,5″N 21°03′55,7″E/52,235139 21,065472

Ulica Międzynarodowa – ulica na Saskiej Kępie i Kamionku w Warszawie.

Jej nazwa, podobnie jak nazwy wielu innych ulic Saskiej Kępy, związana jest z przedwojennymi planami przeznaczenia pobliskich obszarów na tereny wystawowe. Zabudowę tworzą głównie powojenne domy mieszkalne, a także punkty usługowe.

Przebieg i ruch uliczny

Rzeźba Wiosna

Ulica zaczyna się na Saskiej Kępie przy al. Stanów Zjednoczonych (Trasa Łazienkowska). Po drodze krzyżuje się z następującymi ulicami: Brazylijską, Zwycięzców, Walecznych, i Angorską. Za al. Waszyngtona zaczyna się jej ślepy odcinek, który przebiega wzdłuż Parku Paderewskiego. Przez mostek na Kanale Wystawowym możliwy jest tylko ruch pieszy. W dalszej bezadresowej części (sięgającej ul. Grochowskiej) możliwy jest także ruch kołowy. Na wszystkich odcinkach dostępnych dla ruchu kołowego ulica jest dwukierunkowa i jednojezdniowa. Ponadto na Saskiej Kępie (między al. Waszyngtona a ul. Zwycięzców), na tyłach bloków mieszkalnych po wschodniej stronie ulicy, znajduje się droga dla rowerów^[1], a na wysokości ul. Walecznych stacja systemu Veturilo^[2].

Przez Międzynarodową przebiegają trasy pojazdów komunikacji miejskiej – przystanki mają tu autobusy linii 111 i 123^[3].

Historia

Kanał Wystawowy w rejonie ul. Międzynarodowej

Mozaika w Barze Alpejskim

Dawniej na terenie dzisiejszych działek (położonych na wschód od ul. Międzynarodowej) znajdowało się dawne koryto Wisły^[4]. Przed I wojną światową rozważano budowę w okolicy miejskich rzeźni^[5]. Z kolei w okresie dwudziestolecia międzywojennego obszary położone przy dzisiejszej ul. Międzynarodowej brano pod uwagę jako miejsce przeznaczone na tereny wystawowe. Z zachowanych planów wynika, że w pobliżu dzisiejszego skrzyżowania z al. Waszyngtona przewidywano budowę m.in. Stadionu Reprezentacyjnego oraz Pawilonów Wystawy Rolniczej^[6]. Pamiątką po tych koncepcjach jest m.in. nazwa ulicy oraz nazwa pobliskiego Kanału Wystawowego^[7].

Po II wojnie światowej nastąpiło faktyczne poszerzenie granic Saskiej Kępy, właśnie do ul. Międzynarodowej^[8]. Obecna powojenna zabudowa powstała głównie w okresie PRL-u, jak np. budynki w ramach osiedli Saska Kępa I^[a] i Saska Kępa II^[b]^[9], a częściowo już po roku 1989, jak np. powstały w 2000 u zbiegu ulic Zwycięzców i Międzynarodowej apartamentowiec zaprojektowany przez Jacka Zielonkę^[10].

Tym, co do dziś wyróżnia ulicę Międzynarodową, jest zrealizowana w latach 70. grupa rzeźb plenerowych znajdujących się pomiędzy blokami mieszkalnymi. Był to element szerszego programu humanizacji przestrzeni miejskiej realizowanego wówczas na tzw. „Osiedlach Młodych”^[11]. Stąd do dziś przy ul. Międzynarodowej znajdują się takie prace takich artystów jak Teresa Brzóskiewicz czy też Ryszard Wojciechowski^[12]. Walory ulicy wykorzystywane są m.in. przez Muzeum Warszawy przy organizacji spacerów z przewodnikiem^[13].

Ważniejsze obiekty

Rzeźba Majestat Wszechżycia

Kanał Wystawowy oraz tereny Rodzinnych Ogródków Działkowych Mandragora^[14].
Rzeźby plenerowe – w tym Wiosna Teresy Brzóskiewicz (niedaleko al. Waszyngtona) i Majestat Wszechżycia Ryszarda Wojciechowskiego (przy skrzyżowaniu z ul. Zwycięzców)^[12].
Budynek przy ul. Zwycięzców 46 (róg Międzynarodowej) – Urząd Pocztowy nr 111^[15].
Gmach przy ul. Zwycięzców 44 – Zespół Szkół nr 84, w skład którego wchodzi Szkoła Podstawowa nr 168 im. Wiktora Gomulickiego oraz Gimnazjum z Oddziałami Dwujęzycznymi nr 25 im. Czesława Niemena^[16].
Budynek przy ul. Walecznych 74 (róg Międzynarodowej) – kawiarnia OSP Saska Kępa. W sezonie letnim organizowane są tam niedzielne targi żywności Fresh Sunday^[17].
Budynek przy ul. Angorskiej 14 (róg Międzynarodowej) – Wypożyczalnia dla Dorosłych i Młodzieży nr 66^[18].
Budynek przy ul. Międzynarodowej 61 – siedziba Fundacji Urszuli Jaworskiej^[19].
Budynek przy ul. Międzynarodowej 65 – Restauracja Fregata^[20]^[21].
Budynek przy ul. Międzynarodowej 68 – Bar Alpejski, w którym zachowała się ozdobna mozaika oraz dekoracje metaloplastyczne^[22].
Pomnik pamięci pracowników Zakładów Wytwórczych Urządzeń Telefonicznych nad Jeziorkiem Kamionkowskim^[23].

Uwagi

↑ Osiedle z 1960 powstałe na terenie między ulicami Angorską, Międzynarodową, Saską i Zwycięzców, zaprojektowane przez Arnolda Majorka
↑ Osiedle powstałe na terenie między ulicami Międzynarodową, Zwycięzców, Paryską i Trasą Łazienkowską

Przypisy

↑ Mapa rowerowa. um.warszawa.pl. [dostęp 2014-10-10].
↑ Veturilo. Lokalizacje. veturilo.waw.pl. [dostęp 2014-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 lipca 2015)].
↑ ZTM Warszawa – Mapa Komunikacyjna Warszawy. ztm.waw.pl. [dostęp 2014-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 lipca 2018)].
↑ Irena Kurella: Dzieje Saskiej Kępy w skrócie. W: Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa w listach, opisach, wspomnieniach.... Warszawa: Kowalska/Stiasny, 2004, s. 53.
↑ Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 26. ISBN 83-915407-0-7.
↑ Grzegorz Piątek, Jarosław Trybuś: Archimapa "Warszawa niezaistniała". Muzeum Powstania Warszawskiego. ISBN 978-83-60142-53-0.
↑ Magdalena Piwowar, Grzegorz Piątek, Jarosław Trybuś: SAS. Ilustrowany atlas architektury Saskiej Kępy. Centrum Architektury, 2012, s. 13. ISBN 978-83-934574-0-3.
↑ Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 93. ISBN 83-915407-0-7.
↑ Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 108-109. ISBN 83-915407-0-7.
↑ Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 122-123. ISBN 83-915407-0-7.
↑ Katarzyna Chrudzimska-Uhera: Humanizacja przestrzeni miejskiej. Rzeźba plenerowa w Warszawie w latach 70. XX w.. W: Katarzyna Chrudzimska-Uhera, Bartłomiej Gutowski: Rzeźba w architekturze. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, 2008, s. 143-156. ISBN 978-83-7072-515-0.
↑ ^a ^b Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 131. ISBN 83-915407-0-7.
↑ 4 x rzeźba. Rzeźba między blokami. mhw.pl. [dostęp 2012-08-29].
↑ Marek Wielgo: Co czeka ogrody działkowe?. wyborcza.biz, 2013-01-09. [dostęp 2014-06-21].
↑ Wyszukiwarka placówek Poczty Polskiej. poczta-polska.pl. [dostęp 2014-06-21].
↑ Zespół Szkół nr 84. zs84.pl. [dostęp 2014-06-21].
↑ Anna Czuba: Targ ze świeżą żywnością na Saskiej Kępie. gazeta.pl, 2013-09-04. [dostęp 2014-06-21].
↑ Wypożyczalnia dla Dorosłych i Młodzieży nr 66. bppragapd.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
↑ Fundacja Urszuli Jaworskiej. Dane kontaktowe. fundacjauj.pl. [dostęp 2014-06-21].
↑ Wiesław Wiernicki: Knajpy na Saskiej Kępie. W: Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa w listach, opisach, wspomnieniach.... Warszawa: Kowalska/Stiasny, 2004, s. 178.
↑ Bar/Restauracja Fregata. fregata.waw.pl. [dostęp 2014-06-21].
↑ Paweł Giergoń: Mozaika warszawska. Przewodnik po plastyce w architekturze stolicy 1945-1989. Muzeum Powstania Warszawskiego, 2014, s. 382. ISBN 978-83-60142-96-7.
↑ Pomnik pamięci pracowników ZWUT. twoja-praga.pl. [dostęp 2014-06-21].

[9] Osiedle z 1960 powstałe na terenie między ulicami Angorską, Międzynarodową, Saską i Zwycięzców, zaprojektowane przez Arnolda Majorka

[10] Osiedle powstałe na terenie między ulicami Międzynarodową, Zwycięzców, Paryską i Trasą Łazienkowską

[1] Mapa rowerowa. um.warszawa.pl. [dostęp 2014-10-10].

[2] Veturilo. Lokalizacje. veturilo.waw.pl. [dostęp 2014-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 lipca 2015)].

[3] ZTM Warszawa – Mapa Komunikacyjna Warszawy. ztm.waw.pl. [dostęp 2014-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 lipca 2018)].

[4] Irena Kurella: Dzieje Saskiej Kępy w skrócie. W: Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa w listach, opisach, wspomnieniach.... Warszawa: Kowalska/Stiasny, 2004, s. 53.

[5] Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 26. ISBN 83-915407-0-7.

[6] Grzegorz Piątek, Jarosław Trybuś: Archimapa "Warszawa niezaistniała". Muzeum Powstania Warszawskiego. ISBN 978-83-60142-53-0.

[7] Magdalena Piwowar, Grzegorz Piątek, Jarosław Trybuś: SAS. Ilustrowany atlas architektury Saskiej Kępy. Centrum Architektury, 2012, s. 13. ISBN 978-83-934574-0-3.

[8] Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 93. ISBN 83-915407-0-7.

[11] Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 108-109. ISBN 83-915407-0-7.

[12] Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 122-123. ISBN 83-915407-0-7.

[13] Katarzyna Chrudzimska-Uhera: Humanizacja przestrzeni miejskiej. Rzeźba plenerowa w Warszawie w latach 70. XX w.. W: Katarzyna Chrudzimska-Uhera, Bartłomiej Gutowski: Rzeźba w architekturze. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, 2008, s. 143-156. ISBN 978-83-7072-515-0.

[plener-14] Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 131. ISBN 83-915407-0-7.

[15] 4 x rzeźba. Rzeźba między blokami. mhw.pl. [dostęp 2012-08-29].

[16] Marek Wielgo: Co czeka ogrody działkowe?. wyborcza.biz, 2013-01-09. [dostęp 2014-06-21].

[17] Wyszukiwarka placówek Poczty Polskiej. poczta-polska.pl. [dostęp 2014-06-21].

[18] Zespół Szkół nr 84. zs84.pl. [dostęp 2014-06-21].

[19] Anna Czuba: Targ ze świeżą żywnością na Saskiej Kępie. gazeta.pl, 2013-09-04. [dostęp 2014-06-21].

[20] Wypożyczalnia dla Dorosłych i Młodzieży nr 66. bppragapd.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

[21] Fundacja Urszuli Jaworskiej. Dane kontaktowe. fundacjauj.pl. [dostęp 2014-06-21].

[22] Wiesław Wiernicki: Knajpy na Saskiej Kępie. W: Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa w listach, opisach, wspomnieniach.... Warszawa: Kowalska/Stiasny, 2004, s. 178.

[23] Bar/Restauracja Fregata. fregata.waw.pl. [dostęp 2014-06-21].

[24] Paweł Giergoń: Mozaika warszawska. Przewodnik po plastyce w architekturze stolicy 1945-1989. Muzeum Powstania Warszawskiego, 2014, s. 382. ISBN 978-83-60142-96-7.

[25] Pomnik pamięci pracowników ZWUT. twoja-praga.pl. [dostęp 2014-06-21].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[a]

[b]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne