Ulica Miedziana w Warszawie
| Mirów | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Ulica Miedziana przy skrzyżowaniu z ulicami Srebrną i Twardą, widok w kierunku północnym | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 52°13′39,7″N 20°59′29,1″E/52,227690 20,991411 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ulica Miedziana – ulica w dzielnicy Wola w Warszawie.
Opis
Ulica została wytyczona ok. 1875 w czasie parcelacji pól uprawnych i ogrodów[1]. Nazwa Miedziana nie miała konkretnej motywacji; należała do grupy nazw nadawanych ulicom w tej części miasta w czasie jego przemysłowego rozwoju w XIX wieku[2]. Teren po zachodniej stronie ulicy, na osi ul. Siennej, zajmował plac Kaliksta Witkowskiego (w 1921 nazwę zmieniono na plac Kazimierza Wielkiego)[3], na którym od 1867 działało targowisko[4].
W latach 1876−1877 przy skrzyżowaniu z ul. Sienną wzniesiono pierwszą dwupiętrową kamienicę[5]. W kolejnych latach ulica stopniowo była zabudowywana kamienicami, w większości jednopodwórzowymi[6]. Pod koniec lat 20. XX wieku właścicielami posesji byli prawie w równych częściach katolicy, ewangelicy i Żydzi[6]. W latach 1933−1934[7] na głębokiej posesji nr 8 wzniesiono budynek szkoły powszechnej nr 26[8]. Ok. 1937, po wyburzeniu drewnianych baraków i częściowej parcelacji posesji przy ul. Srebrnej 1, powstał niewielki miejski plac, którego granica znalazła się w jednej linii z zachodnią pierzeją Miedzianej, tworząc w ten sposób jej przedłużenie w kierunku południowym[9].
Przed 1939 ulica należała do najbardziej jednorodnie zabudowanych ulic w tej części miasta[10]. Miała bruk z kamienia polnego i latarnie gazowe[10], kursował nią również autobus linii „B” z placu Kazimierza Wielkiego do śródmieścia[10][11].
W czasie obrony Warszawy we wrześniu 1939 zabudowa ulicy nie ucierpiała[10]. Pierwsze zniszczenia przyniosły walki w powstaniu warszawskim w sierpniu 1944[10]. Ta część Woli stanowiła teren działania zgrupowania „Chrobry II”[12]. Niemcy kontynuowali niszczenie budynków przy Miedzianej także po kapitulacji powstania[10].
W 1946 rozebrano spalone budynki, a później również te dobrze lub całkowicie zachowane, znajdujące się po nieparzystej (zachodniej) stronie ulicy[10]. W latach 1948−1950 w miejscu zlikwidowanego placu Kazimierza Wielkiego wzniesiono Dom Słowa Polskiego[13], największy zakład poligraficzny w PRL[14]. W latach 60. w rejonie ulicy zbudowano bloki osiedli mieszkaniowych Miedziana i Srebrna[15][16].
W 1995 niezabudowanemu terenowi po wschodniej części ulicy leżącemu między ulicami Chmielną i Twardą nadano nazwę skwer Zgrupowania AK „Chrobry II”[17]. W opracowanej w 2012 gminnej ewidencji zabytków ujęto większość budynków znajdujących się przy tej ulicy[18]. W 2020 przy południowo-wschodnim końcu ulicy wybudowano biurowiec Chmielna 89 zajmowany przez PKO BP S.A.[19]
Ważniejsze obiekty
- Dom Słowa Polskiego
- Szkoła Podstawowa nr 26 im. Mirosława Biernackiego
- Osiedle Miedziana
Przypisy
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 485. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 164. ISBN 978-83-62189-08-3.
- ↑ Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 371. ISBN 83-86619-97X.
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 11. Miechowska–Myśliwiecka. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2005, s. 13. ISBN 83-88372-30-0.
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 11. Miechowska–Myśliwiecka. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2005, s. 14. ISBN 83-88372-30-0.
- ↑ a b Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 11. Miechowska–Myśliwiecka. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2005, s. 18. ISBN 83-88372-30-0.
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 11. Miechowska–Myśliwiecka. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2005, s. 32. ISBN 83-88372-30-0.
- ↑ Ryszard Mączewski: Warszawa między wojnami. Łódź: Księży Młyn, 2009, s. 124. ISBN 978-83-61253-51-8.
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 11. Miechowska–Myśliwiecka. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2005, s. 19−20. ISBN 83-88372-30-0.
- ↑ a b c d e f g Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 11. Miechowska–Myśliwiecka. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2005, s. 20. ISBN 83-88372-30-0.
- ↑ B. Linia autobusowa zwykła. [w:] Trasbus [on-line]. trasbus.com. [dostęp 2021-12-27].
- ↑ Piotr Rozwadowski (red. nauk.): Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego. Tom 1. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona i Fundacja „Warszawa Walczy 1939–1945”, 2005, s. 98. ISBN 83-11-10124-8.
- ↑ Jerzy S. Majewski: Warszawa nieodbudowana. Metropolia Belle Epoque. Warszawa: Veda, 2003, s. 276. ISBN 83-85584-82-X.
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 124.
- ↑ Lech Chmielewski: Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie. Warszawa: Agencja Omnipress i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita”, 1987, s. 109, 115. ISBN 83-85028-56-0.
- ↑ Barbara Orlańska, Andrzej Dobrucki, Wacław Orzeszkowski, Jan Kazimierz Zieliński: Warszawskie osiedla ZOR. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1968, s. 153, 154.
- ↑ Uchwała nr XXV/179/95 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 19 października 1995 roku w sprawie nadania nazwy skweru
- ↑ Zarządzenie nr 2998/2012 Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 24 lipca 2012 r. w sprawie założenia ewidencji zabytków Miasta Stołecznego Warszawy.
- ↑ WG, Nowy biurowiec Chmielna 89. Mówią na niego „warszawska piramida”, bryła.pl, 13 maja 2020.
Media użyte na tej stronie
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.55N
- S: 50.95 N
- W: 19.15 E
- E: 23.25 E
Autor: Lechoo.net, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Ikona skrzyżowania ulic typu T z dochodzącym deptakiem
Crossroads with a major road ahead.
Ikonka świateł na skrzyżowaniu
Autor: Lechoo.net, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Ikona deptaku odchodzącego od ulicy
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Ulica Miedziana w Warszawie, widok z ulicy Twardej
Autor: Lechoo.net, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Ikona deptaku odchodzącego od ulicy skręcającej w prawo