Ulica Psie Budy we Wrocławiu
Stare Miasto | |||||||||||||
widok w kierunku pn.-zach., w oddali skrzyżowanie z ul. Ruską | |||||||||||||
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||
Długość | 0,14 km | ||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||||||||||
![]() |

Ulica Psie Budy – ulica we Wrocławiu, na zachód od Placu Solnego, jeden z nielicznych zachowanych do dziś zaułków w ścisłym centrum Starego Miasta. Do 1945 roku nosiła niemiecką nazwę Krull Straße[1].
Równoległa do linii dawnej wewnętrznej fosy miejskiej (Czarnej Oławy; dziś przebiega po tej linii trasa W-Z) wytyczona w przestrzeni po zewnętrznej stronie pierwszych murów miejskich, między murem a fosą. Zaczynała się od Bramy Ruskiej (dziś skrzyżowanie z ul. Ruską) na północnym zachodzie, a kończyła Końskim Targiem (dzisiejsza ul. Szajnochy, dawniej Rosmarck, później Rossmarkt, będąca przedłużeniem Psich Bud) na południowym wschodzie. Pomiędzy Targiem Końskim a Psimi Budami od roku 1297 znajdował się Młyn Siedmiu Kół[2] zlokalizowany na dzisiejszym pl. Bohaterów Getta, który dziś rozdziela obie ulice.
W 1394 zaułek określany był nazwą uff dem rosmarkte undir hunthewzern; później nosił miano Hundhäuser, Unterhäuser, wreszcie Hinterhäuser (odpowiednio "Psie", "Dolne" i wreszcie "Tylne Domy"). Już od 1382 potwierdzone jest istnienie drobnej zabudowy ("psich bud") w przestrzeni pomiędzy murem a fosą, niektóre z nich stanowiły oficyny posesji przy Placu Solnym oraz przy ul. Ruskiej, gdzie znajdowały się murowane renesansowe i gotyckie budynki. Zabudowa ta początkowo znajdowała się tylko przy północno-wschodniej pierzei zaułka; przylegająca do fosy pierzeja południowo-zachodnia pojawiła się dopiero w XV wieku.
Około roku 1911 patronem ulicy został J. G. Krull; ma ona około 140 metrów długości i dziś zachowały się kamienice tylko na pierzei od strony południowo-zachodniej, tj. tej, której zabudowa pojawiła się później.
Bibliografia
- Encyklopedia Wrocławia, Wrocław 2000, ISBN 83-7023-749-5)
Przypisy
- ↑ Johann Georg Krull był żyjącym w osiemnastym wieku kupcem wrocławskim, założycielem towarzystwa opieki nad ubogimi rzemieślnikami
- ↑ napędzany był wodami Czarnej Oławy, która w średniowieczu odgrywała rolę wewnętrznej fosy miejskiej
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa Wrocławia, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of [[:en:Lower Silesian Voivodeship]Lower Silesian Voivodeship]], Poland. Geographic limits of the map:
- N: 51.9134 N
- S: 49.9809 N
- W: 14.7603 E
- E: 17.9091 E
Flaga województwa dolnośląskiego
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy - początek skrzyżowanie T
Crossroads with a major road ahead.
Jedna z map centrum Wrocławia z 1837, przedstawiająca odcinek Oławy miejskiej pomiędzy ul. Szajnochy (Rossmarkt na mapie) i placem Boh. Getta (Carlsplatz) - na południowym zachodzie, z lewej strony mapy, a ujściem do Odry (Oder Strom) na północnym wschodzie (po prawej)
Mosty (od lewej):
• Siebenradebrücke (Most Siedmiu Kół, dziś rejon pl. Boh. Getta)
• Reuschebrücke (Most Ruski, dziś rejon skrzyżowania ul. Ruskiej i Kazimierza Wielkiego)
• Nikolaibrücke (Most św. Mikołaja, dziś rejon skrzyżowania ul. św. Mikołaja i Kazimierza Wielkiego)
• Weißgerbersteg (Kładka Białoskórnicza, dziś rejon skrzyżowania ul. Cieszyńskiego i ul. Nowy Świat)
• Hospitalbrücke albo Allenheiligenbrücke (Most Szpitalny, zwany też Mostem Wszystkich Świętych, tuż przy ujściu do Odry)