Ulica Sanowa w Sanoku
| Śródmieście | |||||||||||||
 | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Sanoka  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu sanockiego  | |||||||||||||
 49°33′48,8″N 22°12′25,6″E/49,563556 22,207111 | |||||||||||||
Ulica Sanowa w Sanoku – ulica w dzielnicy Śródmieście miasta Sanoka[1].
Ulica w swoim biegu odchodzi od ul. Zamkowej i opadającym stokiem opada ku rzece San (równolegle do niej przebiega analogicznie ul. Rybacka)[2].
Historia
Po nadaniu praw miejskich Sanokowi (1339) powstały mury miejskie, przebiegające przez późniejszą ul. Rybacką[3].
W okresie zaboru austriackiego po wprowadzeniu autonomii galicyjskiej w 1867 nadano nazwy ulicom Sanoka, w tym ustanowiono ul. Sanową[4].
Zabudowa
W 1958 do wojewódzkiego rejestru zabytków został wpisany dom przy ul. Sanowej 11[5], który wpisano także do gminnej ewidencji zabytków miasta Sanoka, założonej w 2014[6].
Od 1972 w wykazie zabytków Sanoka był ujęte dom przy ulicy Sanowej 7[7].
Drewniane domostwa przy ul. Sanowej (jak również przy ul. Rybackiej) w przeszłości były zamieszkiwane przez rodziny trudniące się rybactwem[2]. Domy te wzmiankował Stefan Stefański opisując zwiedzanie Sanoka na kartach swojego wielokrotnie wznawianego przewodnika turystycznego[2].
Mieszkańcy
Na początku lat 90. XIX wieku pod numerem konskrypcyjnym 237 zamieszkiwała rodzina Jana Ergietowskiego[8]. Po nadaniu tytułu honorowego obywatelstwa Sanoka burmistrzowi Cyrylowi Jaksie Ładyżyńskiemu w 1895 w nagrodę ofiarowano mu dom przy ul. Sanowej[9]. Potem w domu zamieszkał jego syn, Michał Ładyżyński[10].
Przed 1939 pod numerem ulicy mieszał Arnold Andrunik[11][12][13]. Podczas II wojny światowej w okresie okupacji niemieckiej w domu pod numerem 6 mieszkał jego przyrodni brat Kazimierz Andrunik, prowadzący tam działalność konspiracyjną[14][15].
Rzymskokatoliccy mieszkańcy ulicy przynależą do parafii Podwyższenia Krzyża Świętego i Matki Bożej Pocieszenia.
Przypisy
- ↑ O dzielnicy. sanoksrodmiescie.pl. [dostęp 2015-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-16)].
- ↑ a b c Stefan Stefański: Sanok i okolice. Warszawa: Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. Oddział w Sanoku, 1958, s. 17. Stefan Stefański: Sanok i okolice. Warszawa: Oddział Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Sanoku / Sport i Turystyka, 1963, s. 22. Stefan Stefański: Sanok i okolice. Przewodnik turystyczny. Warszawa: Zarząd Oddziału PTTK w Sanoku, 1991, s. 37.
- ↑ Jerzy Kwiatek, Teofil Lijewski: Leksykon miast polskich, 1998, s. 755.
- ↑ Alojzy Zielecki: W epoce autonomii galicyjskiej. Struktury organizacyjne miasta. W: Feliks Kiryk (red.): Sanok. Dzieje miasta. Kraków: Secesja, 1995, s. 377. ISBN 83-86077-57-3.
- ↑ Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków – stan na 30 czerwca 2022 r. Woj. podkarpackie. nid.pl, 2022. s. 147. [dostęp 2022-09-06].
- ↑ Zarządzenie Nr 79/2014 Burmistrza Miasta Sanoka z dnia z 16 maja 2014r. w sprawie założenia gminnej ewidencji zabytków miasta Sanoka. bip.um.sanok.pl. s. 0-4. [dostęp 2022-09-06].
- ↑ Artur Bata. Działalność Powiatowego Konserwatora Zabytków w Sanoku w 1972 r.. „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku”. Nr 17-18, s. 91-92, 1973.
- ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1892/1893 (zespół 7, sygn. 15). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 292.
- ↑ Edward Zając: Obywatele Honorowi Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2002, s. 59. ISBN 83-909787-8-4.
- ↑ Edward Zając. Poczet burmistrzów Sanoka. Cyryl de Jaxa Ładyżyński – burmistrz miasta Sanoka (1872–1897). „Tygodnik Sanocki”. Nr 30 (194), s. 6, 28 lipca 1995.
- ↑ Edward Zając. Z sanockiej ziemi. Arnold Andrunik (1911-2000). „Tygodnik Sanocki”. Nr 6 (483), s. 9, 9 lutego 2001.
- ↑ Edward Zając: Sanockie biografie. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2009, s. 30. ISBN 978-83-61043-09-6.
- ↑ Arnold Andrunik (red. Krystyna Chowaniec): Zapiski z osobistych przeżyć w czasie II wojny światowej i okupacji. Sanok: Stowarzyszenie Wychowawców „Eleusis” w Sanoku, 2018, s. 146.
- ↑ Arnold Andrunik (red. Krystyna Chowaniec): Zapiski z osobistych przeżyć w czasie II wojny światowej i okupacji. Sanok: Stowarzyszenie Wychowawców „Eleusis” w Sanoku, 2018, s. 48. [dostęp 2022-09-06].
- ↑ Krystyna Chowaniec: Czytelnicy piszą: Ludzie trasy kurierskiej Las. korsosanockie.pl, 2018-09-29. [dostęp 2022-09-06].
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Podkarpackie Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 50.9 N
- S: 48.95 N
- W: 21.03 E
- E: 23.66 E
Crossroads with a major road ahead.
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy - zakończenie skrzyżowaniem
Autor: OpenStreetMap contributors, Licencja: ODbL
OpenStreepMap location map of Sanok, Poland:
- top = 49.5905
- bottom = 49.5234
- left = 22.1468
- right = 22.2844
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy - początek skrzyżowanie T