Ulica Sokolnicza we Wrocławiu

ulica Sokolnicza

Szczepin
Przedmieście Mikołajskie, ul. Sokolnicza 36-38 (widok w stronę ul. Legnickiej), budynki firmy E. Lindnera z lat 1879-89
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Wrocław
Długość	486 m
Przebieg
ul. Władysława Sikorskiego pl. Jana Pawła II / ul. Legnicka ul. Aleksandra Zelwerowicza pl. Orląt Lwowskich
Położenie na mapie Wrocławia ulica Sokolnicza
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de ulica Sokolnicza
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ulica Sokolnicza
51°06′47,4″N 17°01′15,2″E/51,113167 17,020889

Ulica Sokolnicza we Wrocławiu – ulica we wrocławskim Starym Mieście, łącząca ulicę Braniborską z ulicą Sikorskiego; przecięta jest na dwa rozłączne odcinki przez dwupasmową arterię ulicy Legnickej pomiędzy placem Solidarności a placem Jana Pawła II. Cała ulica liczy 486 metrów długości.

Pomnik organizacji "Olimp", widok z ul. Zelwerowicza

Wytyczona została po likwidacji w 1808 fortyfikacji miejskich, na dawnych terenach pofortecznych, częściowo w miejscu, gdzie przed XVII-wieczną rozbudową fortyfikacji znajdowała się uliczka, przebiegająca przez Wygon Mikołajski (przy skrzyżowaniu tej uliczki z główną drogą, która dziś nosi nazwę ulicy Legnickiej, w 1774 zlokalizowana była Gospoda Pod Złotym Mieczem), a dawniej przez historyczną podmiejską osadę Sokolniki.

Zabudowa ulicy Sokolniczej wznoszona była od lat 70. i 80. XIX wieku. Znalazły tu swoje miejsce, oprócz kamienic mieszkalnych, także składy i inne obiekty gospodarcze. Większość tej zabudowy zniszczona została w roku 1945 podczas oblężenia Festung Breslau, częściowo tylko odbudowana po wojnie (m.in. budynki zakładów E. Lindnera z lat 1879-89), a częściowo zabudowana nowymi obiektami, powstałymi w latach 70. XX wieku. Do roku 1945 ulica nosiła nazwę Neue Oderstrasse ("Nowoodrzańska") i Johnstrasse.

W pobliżu skrzyżowania ulicy Sokolniczej z Zelwerowicza wzniesiony został pomnik pamięci polskiej organizacji "Olimp", powstałej w konspiracji w roku 1941. Siedziba tej organizacji znajdowała się w nieistniejącej już kamienicy na rogu tych ulic, tj. w przybliżeniu w miejscu wzniesionego pomnika.

Przy ul. Sokolniczej 14-18 znajduje się Wrocławski Ośrodek Pomocy Osobom Nietrzeźwym (tzw. Izba Wytrzeźwień) działający w ramach Stowarzyszenia Pomocy Wzajemnej im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego^[1]

Przypisy

Bibliografia

• Encyklopedia Wrocławia, wyd. I, str. 765