Ulica Stanisława Taczaka w Poznaniu

ulica Stanisława Taczaka

Centrum
Widok z zachodu
Państwo	Polska
Miejscowość	Poznań
Długość	300 m
Przebieg
Pasaż Apollo, ul. Ratajczaka 0 m Pasaż Różowy 140 m ul. Garncarska 270 m ul. Kościuszki , ul. Taylora 300 m
Położenie na mapie Poznania ulica Stanisława Taczaka
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de ulica Stanisława Taczaka
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ulica Stanisława Taczaka
52°24′19,6″N 16°55′21,1″E/52,405450 16,922540

Ulica Stanisława Taczaka – ulica w centrum Poznania (Osiedle Stare Miasto), równoległa do ulicy Święty Marcin (po stronie południowej), zlokalizowana pomiędzy ul. Kościuszki, a Ratajczaka.

Historia

Ulica powstała na miejscu dawnych ogrodów na tyłach Świętego Marcina. Tereny te rozparcelował Poznański Bank Budowlany i w latach 1874-1883 zbudował tu szereg okazałych kamienic. W efekcie jednolitego potraktowania tematu, powstał przy ul. Taczaka spójny zespół architektoniczny, inspirowany francuskim renesansem. Wszystkie budynki mają po cztery kondygnacje, w większości lekko powysuwane ryzality i są akcentowane gzymsami. Całość należała do najbardziej komfortowych ofert czynszowych w Poznaniu, gdyż zrezygnowano z oficyn i zaproponowano ogrody wewnętrzne, natomiast mieszkania miały po 8-10 pokoi. Oba zakończenia ulicy potraktowano w sposób silnie akcentujący odrębność zespołu.

Stan obecny

Obecnie przy ul. Taczaka znajdują się liczne puby^[1], a także obiekty służby zdrowia. Z ul. Święty Marcin (prześwit pod budynkiem nr 53/55 Telewizory) łączy się ul. Garncarską i (nr 47) Pasażem Różowym.

W styczniu 2013 rozpoczęto konsultacje społeczne w związku z planowaną rewitalizacją ulicy^[2], poprzedzone spotkaniem Otwarte w końcu 2012. Latem 2013 wystawiono pierwsze ogródki gastronomiczne, zbudowana miejsca wypoczynkowe (ławki), stojaki rowerowe i uspokojono ruch samochodowy (przy pozostawieniu części miejsc parkingowych). W końcu 2014 przyjęto plan rewitalizacji ulicy. Konkurs architektoniczny na ten temat wygrał arch. Jacek Szewczyk ze Szczecina^[3].

Historyczne nazwy

Czasy zaborów – Luisenstrasse (ulica Ludwiki)^[4] – nazwa ta wywodzi się od Ludwiki Pruskiej, żony Antoniego Radziwiłła, namiestnika Wielkiego Księstwa Poznańskiego^[5].

Okres międzywojenny – ul. Skarbowa^[6] – nazwa pochodzi od znajdującej się przy tej ulicy Izby Skarbowej^[5].

Czasy okupacji hitlerowskiej – Luisenstrasse^[7],

Okres PRL – ul. Skarbowa (1945-1950)^[8], ul. Stanisława Chudoby (działacza socjalistycznego rozstrzelanego przez Niemców, 1950-1992)^[9].

W 1988 zlikwidowana została ulica Stanisława Taczaka, która istniała na Piątkowie (na osiedlu Batorego). Łączyła ul. Umultowską z terenami obecnej pętli PST, przebiegając w pobliżu torowisk północnej obwodnicy kolejowej, po ich południowej stronie^[10].

Przypisy

Bibliografia

• Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2010, ISBN 978-83-7445-018-8
• Atlas architektury Poznania, JanuszJ. Pazder (red.), AleksandraA. Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie Poznań, 2008, s. 297, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .