Ulica Trzebnicka we Wrocławiu

ulica Trzebnicka

Nadodrze, Kleczków
Północny odcinek ul. Trzebnickiej
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Wrocław
Długość	1,1 km
Przebieg
plac św. Macieja ul. Kazimierza Jagiellończyka ul. św. Wincentego Plac Powstańców Wielkopolskich przejazd pod wiaduktem kolejowym ul. Dębickiego ul. Kleczkowska ul. Kraszewskiego ul. Zakładowa Wybrzeże Conrada-Korzeniowskiego Most Trzebnicki
Położenie na mapie Wrocławia ulica Trzebnicka
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de ulica Trzebnicka
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ulica Trzebnicka
51,126003°N 17,036061°E/51,126003 17,036061

Ulica Trzebnicka we Wrocławiu – jedna z arterii wylotowych, prowadzących od Starego Miasta na północ, w kierunku Trzebnicy. Zaczyna się na placu św. Macieja, a kończy na mostach Trzebnickich przez Starą Odrę. Przebiega przez osiedle Kleczków (część dawnego Przedmieścia Odrzańskiego). Przedłużeniem ulicy Trzebnickiej za mostami Trzebnickimi jest ul. Żmigrodzka, przecinająca Karłowice i Poświętne. Długość ulicy wynosi 1,1 km; w połowie długości, przy pl. Powstańców Wielkopolskich, przecina ją wiadukt kolejowy^[1]. Południowy odcinek jezdni ulicy Trzebnickiej (do pl. Powstańców Wielkopolskich) jest stosunkowo wąski (po jednym pasie ruchu w obu kierunkach, bez tramwaju); odcinek północny jest szerszy i mieści także tory tramwajowe.

W przeszłości część dzisiejszej ulicy Trzebnickiej (od pl. Powstańców Wielkopolskich do mostów Trzebnickich) stanowiła fragment Szosy Trzebnickiej (niem. Trebnitzer Chausee). Dawna rogatka miejska, zwana Rogatką Trzebnicką (Trebnitzer Barriere) zlokalizowana była w pobliżu skrzyżowania z ul. Ołbińską. Po roku 1868, w związku z budową linii kolejowej Prawego Brzegu Odry i korekcie sieci ulicznej (związanej także z wytyczonym w 1873 na dawnym Polu Maciejowym – Mathiasfeld – placem św. Macieja) przebieg nowo utworzonej Trebnitzerstraße przybrał współczesny kształt ulicy Trzebnickiej. Wybudowane wzdłuż ulicy budynki w większości powstały przed rokiem 1910 i podczas oblężenia Festung Breslau w 1945 prawie wszystkie przetrwały w stopniu pozwalającym na ich odbudowę; jest to jedna z nielicznych ulic miasta, których stuletnia zabudowa zachowała się w tak dużym zakresie aż do XXI wieku.

Prócz kamienic mieszkalnych – w większości 5- i 6-kondygnacyjnych, często ze zlokalizowanymi na parterze lub w suterenie sklepami i małymi zakładami usługowymi – wzdłuż ulicy Trzebnickiej wybudowano m.in. w latach 1894–1895 gmach przytułku Fundacji Claasseena (według projektu Richarda Plüddemanna, pod numerem 25-27, pomiędzy ul. św. Wincentego a Ołbińską, dziś szpital MSW), szkołę (1905–1908, projekt Richarda Plüddemanna i Charlota Cabanisa, pod numerem 42-44, przy skrzyżowaniu z ul. Dębickiego i z ul. Kleczkowską, dziś Kolegium Nauczycielskie), a także gazownię miejską (nr 35, projekt i budowa – rok 1881 i następne, dziś Zakład Energetyczny) i jej budynek administracyjny (nr 33, rok 1938, dziś urząd skarbowy dzielnicy Psie Pole)^[2].

Ulicą Trzebnicką kursują tramwaje:

• 0_L/P Dworzec Nadodrze – Dworzec Główny – Dworzec Nadodrze
• 1 Poświętne – Biskupin
• 7 Poświętne – Krzyki
• 8 Karłowice – Tarnogaj

oraz autobusy

• 108 Pracze Widawskie – Dworzec Nadodrze
• 132 Kromera – Poczta Polska
• 144 Polanowice – Wojszycka
• 247 Giełdowa Centrum Hurtu – Polanowice
• 248 Racławicka – Poświęcka Ośrodek Zdrowia
• 908 Psary – Dworzec Nadodrze

Przypisy

Bibliografia

• Encyklopedia Wrocławia, Wydawnictwo Dolnośląskie, 2000, ISBN 83-7023-749-5

Linki zewnętrzne

• ul. Trzebnicka na starych i współczesnych fotografiach