Ulica Warecka w Warszawie
| Śródmieście Północne | |||||||||||||||||||||||||
 ulica Warecka między Nowym Światem a ul. Kubusia Puchatka | |||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||
| Długość | 300 m | ||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||||||||||||||
 52°14′06,5″N 21°00′57,6″E/52,235139 21,016000 | |||||||||||||||||||||||||
Ulica Warecka w Warszawie – ulica w warszawskiej dzielnicy Śródmieście, biegnąca od placu Powstańców Warszawy do Nowego Światu.
Jej wschodnim przedłużeniem jest ulica Ordynacka. Przy ul. Kubusia Puchatka Warecka przechodzi przez dwa sklepione łukowo prześwity. Nawierzchnię jezdni stanowi zachowany przedwojenny bruk z kostki granitowej.
Historia
Ulica powstała w XVI wieku. Pierwotnie prowadziła przez jurydykę szpitala św. Ducha. W końcu XVIII wieku u jej zbiegu w Nowym Światem wzniesiono drewniany dwór Wareckie, należący do starosty wareckiego Józefa Pułaskiego. Od nazwy tej posesji pochodzi nazwa ulicy, nadana oficjalnie w 1770[1]. Naprzeciwko dworu powstał pałac Jabłonowskich (później Sanguszków).
W połowie XIX wieku przy placu Wareckim (obecnie plac Powstańców Warszawy) zbudowano stajnie i powozownie poczty konnej, a później gmach Poczty Głównej, który przetrwał do powstania warszawskiego.
W czasie powstania warszawskiego przy ul. Wareckiej róg Nowego Światu znajdował się główny właz kanałowy, którym wychodzili powstańcy ewakuujący się ze Starego Miasta[2].
Po zniszczeniach w 1944 część budynków odbudowano w latach pięćdziesiątych, w tym Dom Spółdzielczości Rolniczej (nr 11a), kamienicę Wedegisa (nr 11) oraz pałacyk Sanguszków i kamienicę Wawrzyńca Mikulskiego na rogu Nowego Światu.
W latach 1948–1955 wzniesiono gmach Narodowego Banku Polskiego (główny projektant Bohdan Pniewski) a w latach 1958–1961 po przeciwległej stronie ulicy hotel Dom Chłopa (również dzieło Bohdana Pniewskiego i Małgorzaty Handzelewicz-Wacławek) z obszernym parkingiem, na którym po roku 2000 wzniesiono nowy budynek hotelowy.
Przypisy
- ↑ Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 188. ISBN 978-83-62189-08-3.
- ↑ Izabella Maliszewska, Stanisław Maliszewski: Śródmieście Północne. Warszawskie Termopile. Warszawa: Fundacja „Wystawa Warszawa Walczy 1939–1945, 2000, s. 103. ISBN 83-87545-32-5.
Bibliografia
- Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Wydawnictwo Naukowe PWN, 1963, s. 211.
- Ulica Warecka (pol.) [dostęp 2012-05-18]
Media użyte na tej stronie
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.55N
- S: 50.95 N
- W: 19.15 E
- E: 23.25 E
Crossroads with a major road ahead.
Autor: Lechoo.net, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Ikona skrzyżowania ulic typu T z odchodzącym deptakiem
Ulica Warecka w Warszawie
Autor: Lechoo.net, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Ikona skrzyżowania ulic typu T z dochodzącym deptakiem