Ulopa reticulata

	Ulopa reticulata
	(Fabricius, 1794)
	; Widok z boku
	; Widok od góry
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	pluskwiaki
Podrząd	cykadokształtne
Nadrodzina	Membracoidea
Rodzina	Ulopidae
Podrodzina	Ulopinae
Plemię	Ulopini
Rodzaj	Ulopa
Gatunek	Ulopa reticulata
Synonimy
	Cercopis reticulata Fabricius, 1794; Cercopis ericae Germar, 1817; Cicada obtecta Fallén, 1806; Iassus reticulatus (Fabricius, 1794); Megophthalmus reticulatus (Fabricius, 1794); Ulopa ericetorum Le Peletier de Saint-Fargeau & Audinet-Serville, 1825; Ulopa intermedia Haupt, 1924; Ulopa macroptera Kirschbaum, 1868; Ulopa obteca Fallén, 1806; Ulopa obtecta (Fallén, 1806); Ulopa reticulata macroptera Kirschbaum, 1868;

Ulopa reticulata – gatunek pluskwiaka z rodziny Ulopidae. Zamieszkuje zachodnią część krainy palearktycznej. Żeruje na wrzosie i wrzoścach.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1794 roku przez Johana Christiana Fabriciusa pod nazwą Cercopis reticulata^[1]. W 1806 roku Carl Fredrik Fallén opisał ten sam gatunek pod nazwą Cicada obtecta^[2], po czym w 1814 roku umieścił go w nowym rodzaju Ulopa^[3]; wyznaczenia go gatunkiem typowym tegoż rodzaju dokonał w 1848 roku Émile Blanchard^[4].

Morfologia

Pluskwiak o ciele długości od 3 do 3,5 mm, ubarwiony szarawobrązowo z białawymi znaczeniami. Głowa jest szersza od przedplecza i ma nabrzmiałe ciemię z parą wcisków po bokach linii środkowej. Czułki osadzone są w głębokich dołkach w pobliżu czoła. Przedplecze ma parę podkowiastych wklęśnięć po bokach. Przez ciemię i przedplecze biegną trzy białawe paski podłużne, jeden środkowy i dwa krawędziowe. Tarczka jest w zarysie trójkątna. Pokrywy są krótkie, owalne i spiczasto zakończone^[5]. Ich powierzchnia cechuje się silnie uwypuklonymi żyłkami i grubymi, okrągłymi punktami^[5]^[6]. Na brązowawym tle mają one dwa szerokie, białawe przepaski poprzeczne, a czasem jeszcze trzecią przy samej nasadzie^[6]. Odnóża są bardzo krótkie i pozbawione kolców^[5].

Ekologia i występowanie

U. reticulata na znaczku pocztowym z Wysp Owczych

Owad ten jest fitofagiem ssącym soki roślin wrzosowatych z rodzajów wrzosiec i wrzos (oligofagizm)^[5]. Zarówno postacie dorosłe jak i larwalne spotyka się w ciągu całego roku^[6]. Są owadami mało ruchliwymi. Nie mają tylnych skrzydeł, ani odnóży skocznych. Przyczepiają się mocno do podstawy rośliny żywicielskiej lub jej korzenia^[5].

Parazytoidem tego pluskwiaka jest Halictophagus silwoodensis z rzędu wachlarzoskrzydłych^[7].

Gatunek palearktyczny. W Europie znany jest z Portugalii, Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Słowenii, Czarnogóry, Serbii oraz europejskiej części Rosji^[8]^[9]. Poza tym podawany był z Maroka i środkowej części Syberii^[9].

Przypisy

↑ J.C. Fabricius: Entomologia systematica emendata et aucta: secundun classes, ordines, genera, species, adjectis synonimis, locis, observationibus, descriptionibus. Vol. 4. Hafniae: Christ. Gottl. Proft, 1794, s. 1-57.
↑ C.F. Fallén. Fòrsòk till Svenska Cicad-Arternas uppstàllning och beskrifning. „Nya Handligar. Kongliga Svenska Vetenskaps-Akademiens. Uppsala and Stockholm”. 27, s. 113-130, 1806.
↑ Fam. 4 Cicadariae et Fam. 5 Tettigonides. W: C.F. Fallén: Specimen novam Hemiptera disponendi methodum exhibens. 1814, s. 1-26.
↑ Genus Ulopa Fallén, 1814. [dostęp 2022-05-15].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e George Bowdler Buckton: Monograph of the British Cicadae Or Tettigidae, Volume 1. London, New York: MacMillan, 1891, s. 90-91.
↑ ^a ^b ^c Tristan Bantock, Joseph Botting: Ulopa reticulata. [w:] British Bugs. An online identification guide to UK Hemiptera [on-line]. [dostęp 2022-05-15].
↑ N. Waloff. Halictophagus silwoodensis (Halictophagidae, Strepsiptera) and its host Ulopa reticulata (F.) (Cicadellidae, Auchenorrhyncha). „Acta Entomologica Fennica”. 38, s. 52-53, 1981. Entomological Society of Finland.
↑ Ulopa reticulata (Fabricius, 1794). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2022-05-15].
↑ ^a ^b Dmitry A. Dmitriev: Ulopa reticulata (Fabricius, 1794). [w:] 3I Interactive Keys and Taxonomic Databases [on-line]. [dostęp 2022-05-15].

[Fabricius-1] J.C. Fabricius: Entomologia systematica emendata et aucta: secundun classes, ordines, genera, species, adjectis synonimis, locis, observationibus, descriptionibus. Vol. 4. Hafniae: Christ. Gottl. Proft, 1794, s. 1-57.

[Fallen6-2] C.F. Fallén. Fòrsòk till Svenska Cicad-Arternas uppstàllning och beskrifning. „Nya Handligar. Kongliga Svenska Vetenskaps-Akademiens. Uppsala and Stockholm”. 27, s. 113-130, 1806.

[Fallen14-3] Fam. 4 Cicadariae et Fam. 5 Tettigonides. W: C.F. Fallén: Specimen novam Hemiptera disponendi methodum exhibens. 1814, s. 1-26.

[dsUlopa-4] Genus Ulopa Fallén, 1814. [dostęp 2022-05-15].

[Buckton-5] George Bowdler Buckton: Monograph of the British Cicadae Or Tettigidae, Volume 1. London, New York: MacMillan, 1891, s. 90-91.

[bb-6] Tristan Bantock, Joseph Botting: Ulopa reticulata. [w:] British Bugs. An online identification guide to UK Hemiptera [on-line]. [dostęp 2022-05-15].

[Waloff-7] N. Waloff. Halictophagus silwoodensis (Halictophagidae, Strepsiptera) and its host Ulopa reticulata (F.) (Cicadellidae, Auchenorrhyncha). „Acta Entomologica Fennica”. 38, s. 52-53, 1981. Entomological Society of Finland.

[fe-8] Ulopa reticulata (Fabricius, 1794). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2022-05-15].

[dsUr-9] Dmitry A. Dmitriev: Ulopa reticulata (Fabricius, 1794). [w:] 3I Interactive Keys and Taxonomic Databases [on-line]. [dostęp 2022-05-15].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Ulopa reticulata

Spis treści

Taksonomia

Morfologia

Ekologia i występowanie

Przypisy

Media użyte na tej stronie