Umowa pożyczki

Oryginalna umowa pożyczki pieniężnej z roku 1912

Umowa pożyczkiumowa, w ramach której pożyczkodawca oddaje na własność pożyczkobiorcy pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku, a pożyczkobiorca zobowiązuje się do oddania tej samej ilości pieniędzy lub rzeczy (tego samego gatunku i jakości) po upływie ustalonego w umowie czasu (art. 720 § 1 kc). Umowa taka jest jedną z najbardziej popularnych umów w obrocie gospodarczym. Jest jednocześnie podstawową i najprostszą czynnością kredytową[1].

Termin zwrotu pożyczki

Jeżeli termin zwrotu pożyczki nie został przez strony w umowie oznaczony, dłużnik obowiązany jest ją zwrócić w ciągu sześciu tygodni od wypowiedzenia dokonanego przez dającego pożyczkę (art. 723 kc).

Odpłatność/nieodpłatność

W zależności od woli stron, pożyczka może być odpłatna lub nieodpłatna. Najczęstszą formą odpłatności za pożyczkę pieniężnąodsetki – ustawowe lub ustalone przez strony (umowne).

Forma

Jeżeli wartość pożyczki jest wyższa aniżeli tysiąc złotych, to umowa pożyczki powinna być zawarta w formie dokumentowej. Jest to jednak forma zastrzeżona jedynie dla celów dowodowych (ad probationem). Umowa powinna zawierać informacje dotyczące:

  • kosztów pożyczki,
  • zabezpieczenia spłaty zobowiązania,
  • dodatkowego ubezpieczenia,
  • przedłużenia pożyczki,
  • form kontaktu pomiędzy stronami zobowiązania[2].

Odstąpienie od umowy

Jeżeli zwrot pożyczki jest wątpliwy ze względu na złą sytuację majątkową biorącego pożyczkę, wówczas dający pożyczkę (o ile o tych okolicznościach nie wiedział i nie mógł się z łatwością dowiedzieć) może odstąpić od umowy i – co się z tym wiąże – odmówić wydania przedmiotu pożyczki.

Od umowy może również odstąpić osoba biorąca pożyczkę – zgodnie z ustawą o kredycie konsumenckim ma na to 14 dni, które liczone są od dnia zawarcia umowy[3].

Naprawienie szkody

Gdyby się okazało, że rzeczy otrzymane przez biorącego pożyczkę mają wady, wtenczas dający ma obowiązek naprawić szkody, jakie wyrządził biorącemu przez to, iż pomimo że wiedział o wadach, nie zawiadomił go o ich istnieniu. Okolicznością wyłączającą powstanie powyższego obowiązku jest sytuacja, w której biorący mógł z łatwością owe wady zauważyć. Zasada ta ma jednak charakter dyspozytywny – strony umowy mogą kwestię naprawienia szkody zmodyfikować lub wyłączyć z umowy[4].

Roszczenie biorącego pożyczkę, o wydanie jej przedmiotu, przedawnia się z upływem sześciu miesięcy licząc od momentu, w którym przedmiot miał zostać wydany (czyli nie liczy się tu moment zawarcia umowy).

Przypisy

  1. Umowa pożyczki. Na co zwracać szczególną uwagę – PRNews.pl (Dostęp: 2013-02-13).
  2. Umowa pożyczki czyli nie daj się oszukać!, Sowa Finansowa, 28 czerwca 2018 [dostęp 2019-02-27] (pol.).
  3. Katarzyna Fodrowska (red.), Odstąpienie od umowy chwilówki pożyczki kredytu – wzór, chwilowo.pl, 7 czerwca 2019 [dostęp 2019-09-17] (pol.).
  4. Umowa pożyczki – darmowy wzór z szerokim omówieniem, Poradnik Przedsiębiorcy [dostęp 2019-02-27] (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Pozyczka 3000 rubli.jpg
Autor: Zygmunt Szczotkowski (1877-1943), Jan-Mateusz Szczotkowski (1845-1928), Licencja: CC BY-SA 3.0
Tekst umowy pożyczki zawartej w 1912 roku, oraz dopisku z 1921.
3000 rubli

wyraźnie trzy tysiące rubli obowiązuję się wypłacić Janowi Szczotkowskiemu, stryjowi memu, za trzy lata, to jest dnia dziesiątego lutego 1915 roku (tysiąc dziewięćset piętnastego roku); obowiązuję się płacić od powyższej summy procentu 200 rb. (dwieście rubli) rocznie; termin pierwszej raty płacenia procentu oznacza się na dzień pierwszego sierpnia 1912 roku (tysiąc dziewięćset dwunastego roku). Summę 3000 rb. (trzy tysiącerubli) mam prawo w każdej chwili oddać Janowi Szczotkowskiemu przed terminem trzechletnim jednorazowo, lub częściowo, po potrąceniu procentów. Jeżeli w oznaczonym terminie nie oddam Janowi Szczotkowskiemu 3000 rubli (trzech tysięcy rubli), to w takim razie oddam wiadomą mu willę Różanka w Świdrze, którą Jan Szczotkowski obowiązuje się przyjąć bez żadnych kwestji, oraz dopłacić 1000 rubli gotówką, wyraźnie tysiąc rubli gotówką Zygmuntowi Szczotkowskiemu i to przed objęciem Różanki w posiadanie oraz przyjmuje na siebie wszystkie koszta sprzedaży i kupna Różanki. Jan Szczotkowski przyjmie Różankę w rozmiarach i granicach nie takich, jak jest w hypotece oznaczona, lecz przyjmie ją w zmniejszonej przestrzeni około 65 sążni kwadratowych (sześćdziesięciu pięciu sążni kwadratowych), które to sążnie oddane są do willi sąsiedniej Zygmuntowo. Ulica prowadząca przy obecnym parkanie stojącym na granicy kolei żelaznej nadwiślańskiej do wspólnego połączenia willi Zygmuntowo z willą Natolin ma pozostać nadal w takim stanie, w jakim obecnie znajduje się i do tego samego celu. Przed upływem terminu trzechletniego co do summy 3000 rb. (trzech tysięcy rubli) Janowi Szczotkowskiemu nie służy żadne prawo szukania i zabezpieczenia w inny sposób tejże summy na co Jan Szczotkowski zgadza się; również przed upływem trzechletnim pod żadnym pozorem nie może rościć żadnych praw co do willi Różanka. W razie śmierci Jana Szczotkowskiego te same prawa i zobowiązania oddaję pozostałej po nim rodzinie. Umowa niniejsza spisana jest w dwuch egzemplarzach: jeden znajdować się będzie u Jana Szczotkowskiego, a drugi u Zygmunta Szczotkowskiego.

Dnia 6-go Lutego 1912 roku.
Zygmunt Szczotkowski Jan Szczotkowski

Z tytułu należności mojej od Zygmunta Szczotkowskiegow kwocie 3000 rb. (trzech tysięcy rubli) z zaległemi procentami, oraz umowy z powodu tej należności zawartej w dniu 6-go Lutego 1912 r. (umowa pożyczki) po odebraniu od Zygmunta Szczotkowskiego całkowitej waluty z wyżej wymienionemi procentami, co do której wysokości strony umówiły się na summę 100000 (sto tysięcy marek) kwituję z odbioru tej summy, kwituję Zygmunta Szczotkowskiego tj. 100000 mkp (sto tysięcy marek) i zrzekam się raz na zawsze wszelkich do Zygmunta Szczotlkowskiego pretensji.

Jan Szczotkowski
Warszawa d. 4 lutego 1921 r.
Rużanka ma 1268 s. kwad.