Un Certain Regard
Un Certain Regard – jedna z sekcji oficjalnego programu MFF w Cannes. Pokazy filmów prezentowanych w jej ramach odbywają się w Sali Debussy’ego, równolegle do konkursu głównego o Złotą Palmę.
Historia sekcji
Nazwa sekcji oznacza w dosłownym tłumaczeniu „pewne spojrzenie”, ale Francuzi rozumieją ją też jako „z drugiego punktu widzenia”. Nawiązuje to do charakteru sekcji, w ramach której prezentowane są filmy wyróżniające się oryginalnym stylem i sposobem postrzegania świata przez ich twórców. Sekcję wprowadził na stałe do programu festiwalu jego dyrektor Gilles Jacob w 1978.
Od 1998 międzynarodowe jury przyznaje autorom filmów pokazywanych w tej sekcji nagrody i wyróżnienia[1]. Najważniejsza jest Nagroda Główna dla najlepszego filmu w ramach przeglądu.
Laureaci Nagrody Głównej
Od 1998 istnieje Nagroda Główna w ramach sekcji Un Certain Regard (fr. Prix Un Certain Regard), ustanowiona w celu promowania nowych innowacyjnych twórców filmowych. Wyróżnieniu towarzyszy wsparcie dystrybucyjne nagrodzonego tytułu na terenie Francji, a począwszy od 2005 – również nagroda pieniężna w wys. 30 tys. euro.
Rok | Kraj | Tytuł polski | Tytuł oryginalny | Reżyseria |
---|---|---|---|---|
1998 | Zabójca | Киллер Killer | Dareżan Omirbajew | |
1999 | Wspaniali ludzie | Beautiful People | Jasmin Dizdar | |
2000 | Na pierwszy rzut oka | Things You Can Tell Just by Looking at Her | Rodrigo García | |
2001 | Chłopięce miłości | Amour d’enfance | Yves Caumon | |
2002 | Skrajne żądze | สุดเสน่หา Sud sanaeha | Apichatpong Weerasethakul | |
2003 | Nasze najlepsze lata | La meglio gioventù | Marco Tullio Giordana | |
2004 | Moolaadé | Moolaadé | Ousmane Sembène | |
2005 | Śmierć pana Lăzărescu | Moartea domnului Lăzărescu | Cristi Puiu | |
2006 | Luksusowy samochód | 江城夏日 Jiang cheng xia ri | Wang Chao | |
2007 | California Dreamin' | California Dreamin’ (Nesfârșit) | Cristian Nemescu | |
2008 | Tulpan | Тюльпан Tulpan | Siergiej Dworcewoj | |
2009 | Kieł | Κυνόδοντας Kynodontas | Jorgos Lantimos | |
2010 | Hahaha | 하하하 Hahaha | Hong Sang-soo | |
2011 | Arirang | 아리랑 Arirang | Kim Ki-duk | |
W pół drogi | Halt auf freier Strecke | Andreas Dresen | ||
2012 | Pragnienie miłości | Después de Lucía | Michel Franco | |
2013 | Brakujące zdjęcie | L’image manquante | Rithy Panh | |
2014 | Biały Bóg | Fehér isten | Kornél Mundruczó | |
2015 | Barany. Islandzka opowieść | Hrútar | Grímur Hákonarson | |
2016 | Olli Mäki. Najszczęśliwszy dzień jego życia | Hymyilevä mies | Juho Kuosmanen | |
2017 | Uczciwy człowiek | لِرد Lerd | Mohammad Rasoulof | |
2018 | Granica | Gräns | Ali Abbasi | |
2019 | Niewidoczne życie sióstr Gusmão | A vida invisível de Eurídice Gusmão | Karim Aïnouz | |
2020 | ||||
2021 | Rozkurczając pięści | Разжимая кулаки Razżymaja kułaki | Kira Kowalenko | |
2022 | Najgorsi | Les pires | Lise Akoka i Romane Gueret |
Laureaci pozostałych nagród
Poza Nagrodą Główną w ramach sekcji Un Certain Regard jury przyznaje również inne wyróżnienia specjalne, mające nieregularny charakter. Powszechnie uznaje się, że drugą nagrodą sekcji jest Nagroda Jury. W ostatnich latach przyjęło się jednakże nagradzać prezentowane filmy także za reżyserię, scenariusz i wyróżniające się kreacje aktorskie.
Rok | Kraj | Tytuł polski | Tytuł oryginalny | Reżyseria | Nagroda |
---|---|---|---|---|---|
2000 | Ja, ty, oni | Eu Tu Eles | Andrucha Waddington | Wyróżnienie specjalne | |
2003 | Karmazynowe złoto | طلای سرخ Talaye sorkh | Dżafar Panahi | Nagroda Jury | |
Tysiąc miesięcy | Mille mois | Faouzi Bensaïdi | Nagroda za pierwsze wrażenie | ||
2004 | Whisky | Whisky | Juan Pablo Rebella i Pablo Stoll | Nagroda za oryginalność przekazu | |
Ziemia i popioły | خاک و خاکستر Khakestar-o-khak | Atiq Rahimi | Nagroda dla twórcy obiecującego na przyszłość | ||
2005 | Filmowiec | Le filmeur | Alain Cavalier | Nagroda za intymność przekazu | |
Delwende – pożeraczki dusz | Delwende | S. Pierre Yaméogo | Nagroda dla twórcy obiecującego na przyszłość | ||
2006 | Dziesięć czółen | Ten Canoes | Rolf de Heer | Nagroda Specjalna Jury | |
Tak spędziłem koniec świata | Cum mi-am petrecut sfârşitul lumii | Cătălin Mitulescu | Nagroda za rolę kobiecą dla Dorotheei Petre | ||
Skrzypce | El violín | Francisco Vargas | Nagroda za rolę męską dla Ángela Taviry | ||
Morderczynie | Meurtrières | Patrick Grandperret | Nagroda przewodniczącego jury | ||
2007 | Aktorki | Actrices | Valeria Bruni Tedeschi | Nagroda Specjalna Jury | |
Przyjeżdża orkiestra | ביקור התזמורת Bikur Ha-Tizmoret | Eran Kolirin | Nagroda Coup de Cœur | ||
2008 | Tokijska sonata | トウキョウソナタ Tōkyō Sonata | Kiyoshi Kurosawa | Nagroda Jury | |
W siódmym niebie | Wolke 9 | Andreas Dresen | Nagroda Coup de Cœur | ||
Tyson | Tyson | James Toback | Nagroda za całkowity knockout | ||
Wściekły Pies | Johnny Mad Dog | Jean-Stéphane Sauvaire | Nagroda dla twórcy obiecującego na przyszłość | ||
2009 | Policjant, przymiotnik | Polițist, adjectiv | Corneliu Porumboiu | Nagroda Jury | |
Nikt nie rozumie perskich kotów | کسی از گربه های ایرانی خبر نداره Kasi az gorbehaye irani khabar nadareh | Bahman Ghobadi | Nagroda Specjalna Jury | ||
Ojciec moich dzieci | Le père de mes enfants | Mia Hansen-Løve | |||
2010 | Październik | Octubre | Daniel Vega Vidal i Diego Vega Vidal | Nagroda Jury | |
Usta | Los labios | Ivan Fund i Santiago Loza | Nagroda za kreacje aktorskie dla Adeli Sánchez, Evy Bianco i Victorii Raposo | ||
2011 | Elena | Елена Elena | Andriej Zwiagincew | Nagroda Specjalna Jury | |
Pożegnanie | به امید دیدار Bé omid é didar | Mohammad Rasoulof | Nagroda za reżyserię | ||
2012 | Wielkie wejście | Le grand soir | Benoît Delépine i Gustave Kervern | Nagroda Specjalna Jury | |
Nasze dzieci | À perdre la raison | Joachim Lafosse | Nagroda za kreację aktorską dla Émilie Dequenne | ||
Na zawsze Laurence | Laurence Anyways | Xavier Dolan | Nagroda za kreację aktorską dla Suzanne Clément | ||
Dzieci Sarajewa | Djeca | Aida Begić | Wyróżnienie specjalne | ||
2013 | Omar | عمر Omar | Hany Abu-Assad | Nagroda Specjalna Jury | |
Nieznajomy nad jeziorem | L’inconnu du lac | Alain Guiraudie | Nagroda za reżyserię | ||
Złota klatka | La jaula de oro | Diego Quemada-Díez | Nagroda „Un Certain Talent” | ||
Fruitvale | Fruitvale Station | Ryan Coogler | Nagroda dla twórcy obiecującego na przyszłość | ||
2014 | Turysta | Turist | Ruben Östlund | Nagroda Jury | |
Sól ziemi | The Salt of the Earth | Wim Wenders i Juliano Ribeiro Salgado | Nagroda Specjalna Jury | ||
Party Girl | Party Girl | Marie Amachoukeli, Claire Burger i Samuel Theis | Nagroda dla obsady aktorskiej | ||
Kraina Charliego | Charlie’s Country | Rolf de Heer | Nagroda za kreację aktorską dla Davida Gulpilila | ||
2015 | Słońce w zenicie | Zvizdan | Dalibor Matanić | Nagroda Jury | |
Nahid | ناهید Nahid | Ida Panahandeh | Nagroda dla twórcy obiecującego na przyszłość | ||
Masaan | मसान Masaan | Neeraj Ghaywan | |||
Wyprawa na brzeg | 岸辺の旅 Kishibe no tabi | Kiyoshi Kurosawa | Nagroda za reżyserię | ||
Skarb | Comoara | Corneliu Porumboiu | Nagroda „Un Certain Talent” | ||
2016 | Okaleczone | 淵に立つ Fuchi ni tatsu | Kôji Fukada | Nagroda Jury | |
Captain Fantastic | Captain Fantastic | Matt Ross | Nagroda za reżyserię | ||
Postój | Voir du pays | Delphine Coulin i Muriel Coulin | Nagroda za scenariusz | ||
Czerwony żółw | La tortue rouge | Michaël Dudok de Wit | Nagroda Specjalna Jury | ||
2017[2] | Córki Abril | Las hijas de Abril | Michel Franco | Nagroda Jury | |
Wind River. Na przeklętej ziemi | Wind River | Taylor Sheridan | Nagroda za reżyserię | ||
Barbara | Barbara | Mathieu Amalric | Nagroda za poetyckość przekazu | ||
Fortunata | Fortunata | Sergio Castellitto | Nagroda za kreację aktorską dla Jasmine Trinki | ||
2018[3] | Umarły i inni | Chuva É Cantoria Na Aldeia Dos Mortos | Renée Nader Messora i João Salaviza | Nagroda Jury | |
Donbas | Донбасс Donbass | Siergiej Łoźnica | Nagroda za reżyserię | ||
Sofia | Sofia | Meryem Benm'Barek-Aloïsi | Nagroda za scenariusz | ||
Dziewczyna | Girl | Lukas Dhont | Nagroda za kreację aktorską dla Victora Polstera | ||
2019 | Siła ognia | O que arde | Oliver Laxe | Nagroda Jury | |
Wysoka dziewczyna | Дылда Dyłda | Kantemir Bałagow | Nagroda za reżyserię | ||
Pokój 212 | Chambre 212 | Christophe Honoré | Nagroda za kreację aktorską dla Chiary Mastroianni | ||
Joanna d’Arc | Jeanne | Bruno Dumont | Nagroda Specjalna Jury | ||
Liberté | Liberté | Albert Serra | |||
Dziewczyna mojego brata | La femme de mon frère | Monia Chokri | Nagroda Coup de Cœur | ||
Pod górkę | The Climb | Michael Angelo Covino | |||
2020 | |||||
2021 | Wielka wolność | Große Freiheit | Sebastian Meise | Nagroda Jury | |
Dobra matka | Bonne mère | Hafsia Herzi | Nagroda dla obsady aktorskiej | ||
La Civil | La Civil | Teodora Mihai | Nagroda za odwagę | ||
Lamb | Dýrið | Valdimar Jóhannsson | Nagroda za oryginalność | ||
Ognista noc | Noche de fuego | Tatiana Huezo | Wyróżnienie specjalne | ||
2022 | Joyland | Joyland | Saim Sadiq | Nagroda Jury | |
Metronom | Metronom | Alexandru Belc | Nagroda za reżyserię | ||
W gorsecie | Corsage | Marie Kreutzer | Nagroda za kreację aktorską dla Vicky Krieps | ||
Harka | Harka | Lotfy Nathan | Nagroda za kreację aktorską dla Adama Bessy | ||
Śródziemnomorska gorączka | Mediterranean Fever | Maha Haj | Nagroda za scenariusz | ||
Rodeo | Rodéo | Lola Quivoron | Nagroda Coup de Cœur |
Przypisy
- ↑ Cannes 2011 : la sélection Un Certain Regard. Allo Cine. [dostęp 2019-03-21]. (fr.).
- ↑ 2017 Awards: Un Certain Regard. Festival de Cannes. [dostęp 2019-03-27]. (ang.).
- ↑ 2018 Awards: Un Certain Regard. Festival de Cannes. [dostęp 2019-03-27]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Strona festiwalu (fr.)
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Flag of Senegal
Flaga Finlandii
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii