Unia Łacińska
 | |
| Siedziba | |
|---|---|
| Przewodniczący kongresu | Oleg Serebrian |
| Sekretarz generalny | José Luis Dicenta |
| Utworzenie | 1954 |
| Strona internetowa | |
Unia Łacińska – organizacja międzynarodowa zrzeszająca państwa, w których używane są języki romańskie. Zajmuje się ochroną, wsparciem i promocją wspólnego dziedzictwa świata postłacińskiego. Utworzono ją w 1954 roku w Madrycie, w Hiszpanii. Jako sprawna instytucja, Unia Łacińska działała od roku 1983 do 2012[1]. Liczyła 35 członków na całym świecie.
Oficjalne nazwy unii to:
- po francusku: Union Latine
- po hiszpańsku: Unión Latina
- po katalońsku: Unió Llatina
- po portugalsku: União Latina
- po rumuńsku: Uniunea Latină
- po włosku: Unione Latina.
Członkowie
Lista członków Unii Łacińskiej według języka urzędowego:
- język francuski (français)
- język hiszpański (español, oficjalnie : kastylijski - castellano)
- język kataloński (català)
- język portugalski (português)
- język rumuński (română)
- język włoski (italiano)
- San Marino
- Stolica Apostolska (obserwator)
- Włochy
- Zakon Maltański (obserwator)[3]
- Istria w Chorwacji
- Szwajcaria (włoskojęzyczna część tego państwa)
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Disolución de la Secretaría general de la Unión Latina. Union Latine, 31 lipca 2012. [dostęp 2016-06-10]. (hiszp.).
- ↑ W Mołdawii język rumuński często nazywa się językiem mołdawskim.
- ↑ Zakon Joannitów uznawany jest za podmiot prawa międzynarodowego na równi z państwami i organizacjami międzynarodowymi. Jego dwie rzymskie nieruchomości i jedna na Malcie posiadają status eksterytorialny. Zakon jest stroną umów międzynarodowych, utrzymuje stosunki dyplomatyczne, bierze udział w konferencjach międzynarodowych i działa w różnych organizacjach jako obserwator. Stanowi suwerenne państwo i jest oficjalnie uznawany przez rządy 92 państw na świecie (w tym Polskę), przy których posiada on swoich ambasadorów.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie