Uniszowice

Artykuł

51°15′06″N 22°26′32″E

- błąd

38 m

WD

51°14'N, 22°23'E

- błąd

19899 m

Odległość

604 m

Uniszowice
wieś
Ilustracja
Kapliczka przydrożna
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

lubelski

Gmina

Konopnica

Liczba ludności (2011)

699[1]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

21-030[2]

Tablice rejestracyjne

LUB

SIMC

0383580

Położenie na mapie gminy Konopnica
Mapa konturowa gminy Konopnica, u góry znajduje się punkt z opisem „Uniszowice”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Uniszowice”
Położenie na mapie powiatu lubelskiego
Mapa konturowa powiatu lubelskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Uniszowice”
Ziemia51°15′06″N 22°26′32″E/51,251667 22,442222

Uniszowicewieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Konopnica[3][4].

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego[5]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Konopnica[6].

Historia

Unieszowice notowane w roku 1409 jako „Unessouice” lub „Wnessouice”, w roku 1416 „Vnessow”, „Vnessouicze”, 1443 „Wnyeschowycze”, „Vneschouicze”, 1470-80 „Unyaschowycze”, 1529 „Nyessovicze”, Vnyessowycze – dziś Uniszowice. Wieś stanowiła własność szlachecką w powiecie lubelskim, według Długosza w parafii Konopnica (Długosz L.B. t. II s.540) stanowiła rodową własność Unieszowskich herbu Rawa. W roku 1542 dziedzicem był Jan Unieszowski[7].

Na przełomie XVIII i XIX wieku właścicielem Uniszowic lub części wsi był Ignacy Morawicki (ok. 1756-1814), syn Andrzeja i Jadwigi ze Sroczyńskich, sędzia i obywatel miasta Lublina rodem z Wojnicza, nobilitowany w Rzeczypospolitej Polskiej w roku 1792. Potwierdzają to metryki parafialne w Konopnicy z tego okresu. Na mocy kontraktu kupna-sprzedaży z 24 października 1806 majątek przeszedł na własność Ludwiki Rozenbuszowej, która zapłaciła Morawickiemu 120 tysięcy złotych polskich.[8]

Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1892, Uniszowice stanowiły wieś i folwark w roku 1875 rozległy na 682 morgi. Wieś Uniszowice posiadała wówczas 17 osad i 27 mórg gruntu. Według spisu z roku 1827 było tu 12 domów i 137 mieszkańców[9]. Natomiast spis powszechny z roku 1921 wykazał w Uniszowicach kolonii 29 domów i 232 mieszkańców, zaś we wsi Uniszowice 14 domów i 87 mieszkańców[10].

Galeria

Przypisy

  1. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-07-10].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1315 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-02-29]. 
  5. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  6. Jednostki pomocnicze gminy Konopnica. Urząd Gminy Konopnica. [dostęp 2016-04-15].
  7. Unieszowice, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
  8. Archiwum Państwowe w Lublinie, zespół: 35/323/0 Akta Marcina Kobylińskiego notariusza w Lublinie, sygn. 5 – akt nr 251/1813 potwierdzający sprzedaż Uniszowic w 1806 roku.
  9. Uniszowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 810.
  10. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2016-07-10].

Media użyte na tej stronie