United States Navy

United States Navy
Godło
Pieczęć Departamentu Marynarki
Państwo

 Stany Zjednoczone

Siły zbrojne

United States Armed Forces

Nazwa skrócona

US Navy

Data utworzenia

13 października 1775

Prefiks

USS

Bandera

Flag of the United States.svg

Proporzec

Naval Jack of the United States.svg

Motto

Honor, Courage, Commitment

Najwyższe dowództwa
Cywilne

prezydent Stanów Zjednoczonych
sekretarz obrony
sekretarz marynarki

Wojskowe

szef operacji morskich
dowództwo systemów morskich
Chief of Naval Personnel
Military Sealift Command
Space and Naval Warfare Systems Command

Wydzielone części składowe
United States Navy
United States Marine Corps

United States Navymarynarka wojenna Stanów Zjednoczonych; jeden z rodzajów amerykańskich sił zbrojnych odpowiedzialny za organizację, szkolenie oraz wyposażenie morskich sił zbrojnych – w tym Korpusu Piechoty Morskiej – do prowadzenia działań bojowych na morzu. W szczególności, zadaniem marynarki i piechoty morskiej Stanów Zjednoczonych jest poszukiwanie i niszczenie nieprzyjacielskich sił morskich oraz powstrzymywanie jego handlu morskiego; w celu zdobycia i utrzymania ogólnej przewagi morskiej; kontroli obszarów morskich o żywotnym znaczeniu, ochrony żywotnych linii żeglugowych; ustanowienia i utrzymania lokalnej przewagi (w tym powietrznej) w obszarze działań morskich; zajmowanie i obrona baz morskich; oraz przeprowadzanie operacji lądowych i powietrznych niezbędnych do prowadzenia kampanii morskich.

Zadania

Marynarka wojenna Stanów Zjednoczonych odpowiedzialna jest za organizację, szkolenie oraz wyposażenie morskich sił zbrojnych – w tym Korpusu Piechoty Morskiej – do prowadzenia działań bojowych na morzu[1]. W szczególności, zadaniem marynarki i piechoty morskiej Stanów Zjednoczonych jest poszukiwanie i niszczenie nieprzyjacielskich sił morskich oraz powstrzymywanie jego handlu morskiego; w celu zdobycia i utrzymania ogólnej przewagi morskiej; kontroli obszarów morskich o żywotnym znaczeniu, ochrony żywotnych linii żeglugowych; ustanowienia i utrzymania lokalnej przewagi (w tym powietrznej) w obszarze działań morskich; zajmowanie i obrona baz morskich; oraz przeprowadzanie operacji lądowych i powietrznych niezbędnych do prowadzenia kampanii morskich[1].

Zadania marynarki obejmują w szczególności:

  • Anti-Air Warfare (AAW). AAW obejmuje zwalczanie zagrożeń ze strony broni powietrznych wystrzeliwanych z powietrza, powierzchni bądź też spod wody.
  • Anti-Submarine Warfare (ASW) obejmuje skoordynowana obronę za pomocą sił powietrznych (samolotów, helikopterów i pojazdów bezzalogowych), nawodnych i podwodnych przed atakiem przeprowadzanym spod wody. Z uwagi na niezwykle trudne środowisko działania, przeciwdziałanie temu rodzajowi zagrożeń stanowi jedno z najbardziej trudnych zadań.
  • Anti-Surface Warfare (ASUW) przeciwdziałanie zagrożeniom płynącym ze strony wrogich sil nawodnych, za pomocą własnych sił nawodnych, powietrznych i podwodnych, a także służb specjalnych i wywiadowczych.
  • Strike Warfare (STW) zadania uderzeniowe przeciwko celom lądowym, przeprowadzane za pomocą lotnictwa bazującego na pokładach lotniskowców, morskich wersji pocisków manewrujących, artylerii okrętowej oraz sił specjalnych
  • Amphibious Warfare (AMW) operacje o charakterze desantowym z morza przeprowadzane za pomocą sił morskich i lądowych na wrogie lub potencjalnie wrogie terytorium lądowe. Operacje tego typu angażują wszelkich typów okręty, bronie oraz siły specjalne, a także siły lądowe. Siły morskie odpowiedzialne są w tym przypadku za bezpieczne lądowanie sił powietrznych lub powietrzno-lądowych w drugim rzucie.
  • Command and Control Warfare (C2W) zarządzanie i kontrola integruje działania zmierzające do zapewnienia bezpieczeństwa operacyjnego, operacyjne działania pozoracyjne, działania psychologiczne, wojny elektronicznej oraz dezinformacyjne, a także ochronę sił własnych i sojuszniczych przed takimi działaniami ze strony przeciwnika.
  • Special Operations. Maritime Special Operations Forces (SOF) morskie siły specjalne zapewniają pośrednie i bezpośrednie wsparcie dla działań zmierzających do opanowania przestrzeni morskiej oraz misji demonstracji siły. Zdolne do działań tajnych siły SOF zapewniają zaawansowany poziom operacji wojskowych, hydrograficznych, rekonesansu, poszukiwań bojowych oraz akcji ratowniczych i dywersyjnych na zapleczu przeciwnika.
  • Mine Warfare (MW) operacje zarówno defensywne związane ze zwalczaniem zagrożeń minowych Mine Counter Measures (MCM) jak i ofensywne w tym samym zakresie
  • Naval Control of Shipping (NCS). Międzynarodowe operacje morskie wymagają niekiedy określonych form kontroli i koordynacji w danym regionie. Zapewnia to wsparcie dla dowództwa, oraz redukuje zakres niezbędnej obserwacji i rekonesansu, a także ułatwia zarządzanie międzynarodowymi siłami i zapobiega niepotrzebnym działaniom konfrontacyjnym z siłami przeciwnika.

Dowództwo

W celu wypełniania powierzonych zadań, marynarka podlega podwójnej strukturze dowodzenia składającej się z (1) administracyjnej struktury dowodzenia biorącej początek od sekretarza marynarki (United States Secretary of the Navy - SECNAV) oraz szefa operacji morskich (Chief of Naval Operations - CNO), oraz (2) operacyjnej struktury dowodzenia zaczynającej się ujednoliconych głównodowodzących poszczególnych struktur operacyjnych[1].

  • Administracyjna struktura dowodzenia zapewnia instytucjonalną cywilną kontrolę nad flotą oraz umożliwia równoważy interesy poszczególnych rodzajów sił zbrojnych, umożliwiające też wspieranie floty w operacjach bojowych bez ingerencji w kierowanie operacyjne[1].
  • Operacyjna struktura dowodzenia oddziela dowódców poszczególnych flot oraz zespołów zadaniowych (task forces) od administracji i spraw związanych z zaopatrzeniem, które mogłyby przeszkadzać w wykonywaniu głównych zadań[1].

Instytucjonalnie US Navy zarządzana jest przez Departament Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych (U.S. Department of Navy), kierowany przez cywilnego urzędnika w randze ministra – sekretarza Marynarki Wojennej (Secretary of Navy), choć od 1947 pozostającego poza ścisłym kierownictwem rządu Stanów Zjednoczonych, tzw. gabinetem (cabinet). Bezpośrednim przełożonym sekretarza Marynarki Wojennej jest sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych (Secretary of Defence) podległy prezydentowi państwa. Administracyjny łańcuch dowodzenia tym rodzajem sił zbrojnych w Stanach Zjednoczonych przedstawia schemat.

 
 
 
 
Prezydent
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Sekretarz obrony
 
Biuro sekretarza obrony
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Sekretarz marynarki
 
Sekretariat marynarki
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Szef Operacji Morskich
 
Biuro szefa operacji
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dowódca Floty
Atlantyku
/ Pacyfiku
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dowódcy rodzajów broni
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dowódcy
eskadr okrętów / skrzydeł powietrznych
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
BSicon FLUGr.svg
oficerowie dowodzący
THET silhouet.svg
dowódcy okrętów
SSN585.svg
dowódcy okrętów

Najwyższym dowódcą wojskowym United States Navy jest szef operacji morskich (Chief of Naval Operations), któremu podlegają dowództwa niższego rzędu, w tym powołane przez niego dowództwo floty. Strukturę dowództwa floty przedstawia schemat:

 
 
 
 
 
 
 
 
Dowództwo Sił Morskich
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Zastępca i Szef Sztabu
 
Sztab
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dowódca Sił Powietrznych MarynarkDowódca Sił NawodnychDowódca Floty Podwodnej
 
 
Szef SzkoleniaDowódca Batalionów Inżynieryjnych
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dowódca Piechoty Morskiej

Istotną rolę odgrywa dowództwo operacyjne z jego operacyjnym łańcuchem dowodzenia, przedstawionym poniżej:

 
 
 
 
Prezydent
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Sekretarz obrony
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Przewodniczący
Połączonego Kolegium Szefów Sztabów
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Głównodowodzący
Połączonego Dowództwa
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dowódca komponentu morskiego
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dowódca Floty
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dowódca ZOP
na lądzie
Dowódca zespołu zadaniowegoDowódca okrętów
podwodnych na lądzie
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dowódca grupy zadaniowej
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
BSicon FLUGr.svg
oficerowie dowodzący
THET silhouet.svg
dowódcy okrętów
SSN585.svg
dowódcy okrętów

Pozostałe dowództwa

  • Dowództwa techniczne:
    • Dowództwo Systemów Morskich (Naval Sea Systems Command – NAVSEA)
    • Dowództwo Systemów Powietrznych (Naval Air Systems Command – NAVAIR)
    • Dowództwo Systemów Wojny Kosmicznej i Morskiej (Space and Naval Warfare Systems Command – SPAWAR)
    • Dowództwo Inżynieryjne Zaplecza Marynarki (Naval Facilities Engineering Command – NAVFAC)
    • Dowództwo Systemów Zaopatrzenia Marynarki (Naval Supply Systems Command – NAVSUP)
  • Inne dowództwa:
    • Dowództwo Logistyki (The Military Sealift Command) – MSC, Waszyngton, DC, USA
    • Dowództwo Edukacji i Wyszkolenia (Naval Education and Training) – CNET, Pensacola, Floryda, USA
    • Dowództwo Budownictwa Morskiego (Naval Construction Force – NCF), Norfolk, Wirginia, USA
    • Dowództwo Rezerwy Marynarki Wojennej (Naval Reserve Force), Norfolk, Wirginia, USA

Organizacja operacyjna

Związki operacyjne marynarki wojennej i piechoty morskiej - podobnie jak związki armii i sił powietrznych - podlegają jednolitym dowództwom (Unified Commands). Większość sil floty przydzielona jest dowódcom komponentów morskich US Navy. Poniżej przedstawiono podstawową strukturę dowodzenia[2].

DowództwoKomponent morskiFlota operacyjna
Fleet Forces CommandAtlantic FleetII Flota (Norfolk, Wirginia, USA)
Central CommandNaval Forces Central CommandV Flota (Manama, Bahrajn)
European CommandNaval Forces EuropeVI Flota (Neapol, Włochy)
Pacific CommandPacific FleetIII Flota (San Diego, Kalifornia, USA)
VII Flota (Yokosuka, Japonia)
Northern CommandAtlantic Fleet--

Morski komponent Northern Command pełni rolę doradczą oraz szkolną i zasadniczo nie dysponuje własnymi okrętami i lotnictwem, jak dowódcy pozostałych komponentów[2]. Jego dowódcą jest dowódca U.S. Atlantic Fleet[2].

Personel marynarki

W marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych, służbę wojskową pełni 317 464 osób[a], w tym:

  • 52 450 oficerów;
  • 260 581 marynarzy niższych stopni;
  • 4433 kadetów marynarki wojennej.

Dodatkowo, w rezerwie pozostaje 109 596 osób[b]. Departament Marynarki Stanów Zjednoczonych, zatrudnia także ponad 185 tysięcy pracowników cywilnych.

Stopnie

Hierarchia stopni oficerskich US Navy[3]

OznaczenieNazwa stopniaOdpowiednik w US Army,
US Air Force i Marines
EnsignEnsignPodporucznik
Lieutenant, Junior GradeLieutenant Junior GradePorucznik
LieutenantLieutenantKapitan
Lieutenant CommanderLieutenant CommanderMajor
CommanderCommanderPodpułkownik
CaptainCaptainPułkownik
Rear admiral – lower halfRear Admiral (lower half)Generał Brygady
Rear admiral – upper halfRear Admiral (upper half)Generał Dywizji
Vice AdmiralVice AdmiralGenerał Broni
AdmiralAdmiralGenerał
Fleet AdmiralFleet AdmiralMarszałek

Okręty

Dla wykonywania swoich zadań, Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych dysponuje 72 okrętami podwodnymi o napędzie jądrowym, 11 lotniskowcami uderzeniowymi (wszystkie o napędzie jądrowym), 9 uniwersalnymi okrętami desantowymi, 22 krążownikami rakietowymi, 60 niszczycielami, 27 fregatami, 19 okrętami desantowymi i ponad 100 mniejszymi jednostkami. W 2011 posiadała łącznie 286 okręty bojowe. W 2021 roku posiadała 296 okrętów[4].

US Navy dysponuje również około 4000 samolotów i śmigłowców, działającymi z lotniskowców i w ramach skrzydeł lądowych. Służy w niej 353,5 tys. ludzi w służbie czynnej (czerwiec 2006). Czasami współpracuje z Korpusem Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych i Strażą Wybrzeża.

Definicje statusu jednostek

  • In Commission - jednostki w czynnej służbie United States Navy noszą miano 'In Commission', rozumiane jako stan wszystkich aktywnych (operacyjnych) okrętów US Navy z wyjątkiem jednostek określanych jako Service Crafts. Jednostka posiada swojego dowódcę "Commanding Officer" oraz proporzec - znak dowódcy okrętu 'commissioning pennant'. Termin 'Commissioning date', oznacza w marynarce amerykańskiej datę rzeczywistego oficjalnego wejścia do służby, nie zaś jak w niektórych innych flotach, datę akceptacji okrętu do służby przez flotę[5];
  • In Service - wszystkie jednostki Service Craft (także suche doki z numerem klasyfikacji zaczynającym się na "Y") z wyjątkiem USS Constitution, które pozostają aktywne. Jednostka posiada 'officer-in-charge' (oficera nadzorującego) oraz nie posiada 'commissioning pennant' (znaku dowódcy);
  • In Reserve, out of Commission bądź In Reserve, out of Service - jednostki przeniesione w stan zachowania dla przyszłej służby. W zależności od rozmiarów okrętu bądź statku, przywrócenie jednostki znajdującej się w rezerwie do stanu pełnej operacyjności zajmuje zwykle od 30 dni do blisko roku[5].

Wskazane terminy nie mają zastosowania do jednostek podległych dowództwu transportu morskiego.

Nazewnictwo jednostek

Tradycyjnie, nazwy amerykańskich okrętów są ustalane i ogłaszane przez Sekretarza Marynarki, pod ogólnym kierunkiem Prezydenta, w zgodzie z zasadami określonymi przez Kongres. Zasady przydzielania konkretnych typów nazw do poszczególnych klas okrętów ewoluowały i zmieniały się z czasem. Zawsze też dochodziło do odstępstw od aktualnie obowiązujących reguł, zwłaszcza w przypadkach zamiaru nazwania okrętów imionami osób, gdy obowiązujące w tym czasie zasady wymagały nazwania w inny sposób. Stawało się to czasem powodem zarzutów o łamanie zasad oraz o ich „korupcji”[6].

Aktualnie w nazewnictwie obowiązują następujące reguły[6]:

  1. Pierwszy strategiczny okręt rakietowy typu Columbia został nazwany dla uczczenia Dystryktu Kolumbia, jednak marynarka nie ustaliła dotąd zasad nazewnictwa dla kolejnych jednostek tego typu.
  2. Wielozadaniowe jednostki podwodne typu Virginia są nazywane nazwami poszczególnych stanów.
  3. Współczesne lotniskowce są generalnie nazywane imionami i nazwiskami byłych prezydentów Stanów Zjednoczonych. Wśród ostatnich czternastu jednostek tej klasy, 10 otrzymały nazwy pochodzące od prezydentów, dwa zaś dla uczczenia członków Kongresu.
  4. Niszczyciele są nazywane imionami i nazwiskami zmarłych członków marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych, Korpusu Marines i straży wybrzeża, w tym także sekretarzy marynarki.
  5. Okręty LCS otrzymują nazwy regionalnie ważnych amerykańskich miast i społeczności.
  6. Amphibious Assault Ships nazywane są miejscami ważnych bitew w których ważną rolę spełniły siły korpusu piechoty morskiej oraz nazwami słynnych wcześniejszych okrętów US Navy.
  7. Jednostki typu San Antonio nazywane są nazwami najważniejszych amerykańskich miast oraz społeczności zaatakowanych zamachami z 11 września 2001 roku.
  8. Tankowce floty typu John Lewis nazywane są imionami i nazwiskami osób walczących o prawa obywatelskie i prawa człowieka.
  9. Zaopatrzeniowce i statki amunicyjne nazywane są nazwiskami słynnych amerykańskich odkrywców, pomysłodawców i pionierów.
  10. Lekkie transportowce sił ekspedycyjnych nazywane są nazwami małych amerykańskich miast.
  11. Ekspedycyjne doki i mobilne bazy nazywane są słynnymi nazwami miejsc oraz nazwiskami związanymi z amerykańską piechotą morską.

Od 1974 roku, co najmniej 20 jednostek pływających zostało nazwanych imionami i nazwiskami osób żyjących w chwili nadania i ogłoszenia nazwy. Ostatni taki przypadek miał miejsce, gdy 11 lipca 2018 roku ogłoszono że nazwa niszczyciela USS „John S. McCain” (DDG-56) noszącego to imię na cześć admirałów Johna S. McCain Seniora oraz Johna S. McCain Juniora, będzie także honorowała ich – odpowiednio – wnuka i syna, senatora Johna McCaina, który zmarł nieco miesiąc później[6]. Zgodnie z obowiązującymi zasadami, wszyscy zainteresowani nazwaniem okrętu marynarki na cześć ich stanów, miejscowości lub dawniejszego okrętu (zwłaszcza takiego na których służyli członkowie ich rodzin), a także bitwy w której oni sami bądź ich krewni wzięli udział, a także imieniem osoby którą szanują, mogą złożyć odpowiednią petycję[6]. Także sam Kongres wielokrotnie wpływał bezpośrednio na nazwy poszczególnych jednostek[6].

Typ okrętów

Okręty podwodne (70)

Za działania podwodne floty za pomocą okrętów podwodnych odpowiedzialna jest United States Submarine Force. US Submarine Force operacyjnie podległa jest szefowi operacji morskich (CNO), bezpośrednie i bieżące dowodzenie sprawują dowódca sił podwodnych (Commander, Submarine Force) oraz dowództwo floty Pacyfiku ComSubPac (Commander, Submarine Force, U.S. Pacific Fleet). Liczba okrętów podwodnych amerykańskiej floty nie jest stała, co związane jest z częstym wycofywaniem starszych jednostek ze służby oraz zastępowaniem ich w stosunku innym niż 1:1 nowymi okrętami, w rzeczywistości uzależniona jest od wielu czynników. Aktualnie (kwiecień 2010) w służbie pozostają 72 okręty czterech typów: Los Angeles, Ohio, Seawolf i Virginia zorganizowane w 6 eskadrach i pięciu grupach bojowych stacjonujących w siedmiu bazach: Kitsap (Bangor), San Diego, Pearl Harbor, Guam, New London (Groton), Norfolk i Kings Bay

ZdjęcieTypRodzajOkrętyWejście do służbyWyporność (t)Długość (m)
USS Greeneville (SSN-772).jpgLos AngelesSSN; nuklearne, wielozadaniowe361981–19966927110
US Navy 091117-N-6720T-373 The Seawolf-class attack submarine USS Connecticut (SSN 22) is underway in the Pacific Ocean.jpgSeawolf
USS Jimmy Carter (SSN-23)
SSN; nuklearne, myśliwskie31997–20059296
12 353
107,6
138
US Navy 040730-N-1234E-002 PCU Virginia (SSN 774) returns to the General Dynamics Electric Boat shipyard.jpgVirginiaSSN; nuklearne, wielozadaniowe192004–7800111,94
USS Florida (SSGN-728).jpgOhioSSBN; jądrowy z pociskami balistycznymi
SSGN; z pociskami manewrującymi
14
4
1981–199718 700170
Lotniskowce (11)
USS Nimitz in Victoria Canada 036.jpgNimitzCVN; Lotniskowce o napędzie atomowym101975–2009101 000–
106 000
333
USS Gerald R. Ford (CVN-78) underway on 8 April 2017.JPGFordCVN; Lotniskowce o napędzie atomowym12017100 000337
Uniwersalne okręty desantowe (9)
Przenoszą śmigłowce i samoloty pionowego startu AV-8 Harrier, a w przyszłości wyposażone będą w F-35B. Mają też wbudowany dok w którym mogą przewozić łodzie i poduszkowce desantowe. Okręt przewozi batalion piechoty morskiej.
USS Wasp (LHD 1).jpgWaspLHD; okręty desantowe-doki/lekkie lotniskowce/śmigłowcowce81989–200941 000257
USS America (LHA-6) off Pascagoula in 2013.JPGAmericaLHA; okręty desantowe-doki/lekkie lotniskowce/śmigłowcowce1201445 693257
Nawodne okręty wojenne (94)
USS Zumwalt (DDG-1000) departs Bath (Maine) on 7 September 2016.JPGZumwaltDDG;USS Zumwalt (DDG-1000)2201614 000183
US Navy 020124-N-6626D-502 USS Vella Gulf - at sea.jpgTiconderogaCG; Krążowniki rakietowe221986–19949600172,9
US Navy 120214-N-OY799-496 The Arleigh Burke-class guided-missile destroyer USS Wayne E. Meyer (DDG 108), transits the Pacific Ocean during a photo.jpgArleigh BurkeDDG; Niszczyciele rakietowe671991–8500155
USS-Freedom-130222-N-DR144-174-crop.jpgFreedomLCS; Littoral Combat Ship10[7]2008–3000115,3
USS Independence (LCS-2) March 11,2012.JPGIndependenceLCS; Littoral Combat Ship11[7]2010–2800127
Okręty desantowe (22)
US Navy 110310-N-3154P-087 An MH-60S Sea Hawk helicopter assigned to Helicopter Sea Combat Squadron (HSC) 22 flies above the amphibious transport d.jpgAustinLPD; Okręty desantowe-doki/transportowce21968–197116 914173
US Navy 110818-N-ZS026-202 USS Green Bay, at sea in the Indian Ocean.jpgSan AntonioLPD; Okręty desantowe-doki/transportowce92006–25 300208
US Navy 030106-N-0226M-003 USS Rushmore (LSD 47) steams out of San Diego Bay as she departs on a scheduled six-month deployment.jpgWhidbey IslandLSD; Okręty desantowe-doki81985-199216 195185,6
US Navy 050603-N-4104L-004 A Republic of Singapore Navy Puma helicopter lands on the deck aboard the amphibious dock landing ship USS Fort McHenry (LSD 43).jpgHarpers FerryLSD; Okręty desantowe-doki41995-199816 976185,6
Inne (31)
USS Mount Whitney (LCC-JCC 20) in Souda Bay.jpgBlue RidgeLLC; Okręty dowodzenia21970-197119 700194
USS Ardent MCM-12.jpgAvengerMCM; Trałowce131987-1994131268
USS Firebolt (PC-10).jpgCyclonePC; Patrolowce121993-199533155
US Navy 100723-N-2531C-001 The submarine tender USS Emory S. Land (AS 39) transits through Apra Harbor after a port visit to Naval Base Guam.jpgEmory LandAS; Tendery okrętów podwodnych2197923 369198
SpruanceSDTS; zdalnie sterowany okręt-cel11976 (2005)8000161
USS Constitution Departs.jpgUSS ConstitutionFirst frigate; Fregata żaglowa11798220053
Suma
237

Lotnictwo marynarki

ZdjęcieSamolotProducentTypWersjaLiczba sztuk[8]Uwagi
Samoloty myśliwskie
FA-18-NAVY-Blue-Diamond.jpgMcDonnell Douglas F/A-18 HornetStany Zjednoczone USAmyśliwiec wielozadaniowyF/A-18A
F/A-18B
F/A-18C
F/A-18D
74
26
286
46
Zostaną zastąpione przez F-35C.
F-18 F Super Hornet 01.jpgBoeing F/A-18E/F Super HornetStany Zjednoczone USAmyśliwiec wielozadaniowyF/A-18E
F/A-18F
209
258
Zamówiono 556.
899
Specjalnego przeznaczenia
EA-18G at Whidbey April 2007.jpgBoeing EA-18G GrowlerStany Zjednoczone USAwalka elektronicznaEA-18G115W najbliższych latach dołączy jeszcze przynajmniej 20 egzemplarzy.
E-6B TACAMO Climb.jpgBoeing E-6 MercuryStany Zjednoczone USAwalka elektronicznaE-6B16
EP-3E DN-SD-07-09322.JPEGLockheed EP-3 ARIES IIStany Zjednoczone USAwalka elektronicznaEP-3E15
US Navy 030129-N-0226M-002 P-3C Orion.jpgLockheed P-3 OrionStany Zjednoczone USAmorski patrolowiec/ZOPP-3C108Zostanie zastąpiony przez Boeing P-8 Poseidon.
P-8A Mtns.jpgBoeing P-8 PoseidonStany Zjednoczone USAmorski patrolowiec/ZOPP-8A50[9]Samolot na bazie B737-800, planowane 108 sztuk.
E-2C Hawkeye Bear Aces.jpgGrumman E-2 HawkeyeStany Zjednoczone USAwczesne ostrzeganie i dowodzenieE-2C63
367
Samoloty transportowe
C-2 Landeanflug.jpgGrumman C-2 GreyhoundStany Zjednoczone USApokładowy transportowiecC-2A33
C-9 Skytrain.gifDouglas C-9 NightingaleStany Zjednoczone USAtransportowyC-9B4Zastępowane przez C-40.
Beechcraft King Air 200Stany Zjednoczone USAużytkowyUC-1212
C-20 Gulfstream.pngGulfstream C-20Stany Zjednoczone USAtransport pasażerskiC-20A
C-20D
C-20G
1
2
5
Fairchild Swearingen Metroliner 23Stany Zjednoczone USAużytkowyC-266
G5-N551GA-070919-04cr-16.jpgGulfstream C-37Stany Zjednoczone USAtransport pasażerskiC-37A
C-37B
1
3
Cessna uc-35a citation 560 ultra v arp.jpgCessna UC-35Stany Zjednoczone USAtransport pasażerskiUC-35D1
USN C-40A Clipper.jpgBoeing C-40 ClipperStany Zjednoczone USAtransportowy/pasażerski/VIPC-40A12
Lockheed C-130T Hercules (L-382) - U.S. Navy - 001.jpg
(c) Benny Bartels, CC BY-SA 3.0 de
Lockheed C-130 HerculesStany Zjednoczone USAtransportowy
tankowiec
C-130T
KC-130F/R
20
4
104
Samoloty szkolno-treningowe
F-5N of VFC-111 at NAS Key West in November 2014.JPGF-5F/N Tiger IIStany Zjednoczone USAmyśliwiec treningowyF-5F
F-5N
3
27
Eskadra agresorów.
F-16N of VF-45 taking off from NAS Oceana 1989.JPEGGeneral Dynamics F-16 Fighting FalconStany Zjednoczone USAmyśliwiec treningowyF-16N14
US Navy 100518-N-0321D-002 Ensign Christopher Farkas taxis a new T6-B Texan II. Farkas is the first student to train in the T6-B Texan II.jpgBeechcraft T-6 Texan IIStany Zjednoczone USAszkolenie wstępneT-6A
T-6B
49
158
Zastępują T-34 Mentor.
Beech T-34C Turbo Mentor (45), USA - Navy AN1653721.jpgBeechcraft T-34 MentorStany Zjednoczone USAszkolenie wstępneT-34C134
T39 mainlarge cnatra navy.jpgNorth American SabrelinerStany Zjednoczone USAszkolnyT-39G
T-39N
8
7
T 44 4LR.jpgBeech T-44 PegasusStany Zjednoczone USAszkolnyT-44A82
T-45A Goshawk 03.jpgT-45 GoshawkStany Zjednoczone USAszkolenie zaawansowaneT-45C194
708
Śmigłowce
SH-60 Seahawk.jpgSikorsky HH-60 Rescue HawkStany Zjednoczone USAśmigłowiec SARHH-60H49
US Navy 070416-N-6501M-006 An MH-53E Sea Dragon assigned to Helicopter Mine Counter Measure Squadron (HM) 15 conducts a mine sweeping exercise.jpgSikorsky MH-53 Sea DragonStany Zjednoczone USAprzeciwminowy / transportowyMH-53E28Dostarczono 46, 7 utracono.
MH-60R Seahawk of HSM-70 in flight in August 2014.JPGSikorsky MH-60 SeahawkStany Zjednoczone USAśmigłowiec ZOP
śmigłowiec SAR/transportowy
MH-60R
MH-60S
220[10]
234[11]
Zamówiono 291.
Zamówiono 275.
TH57C boat ops.jpgBell TH-57 Sea RangerStany Zjednoczone USAśmigłowiec szkolnyTH-57B
TH-57C
30
85
663
Suma
2668

Główne bazy US Navy

Atlantyk

  • NS Norfolk, Wirginia – 5 lotniskowców, 7 krążowników, 21 niszczycieli, 7 fregat, 12 okrętów podwodnych
  • Mayport, Floryda – 1 lotniskowiec, 4 krążowniki, 4 niszczyciele, 9 fregat
  • Pascagoula, Missisipi – 2 fregaty
  • NSB New London, Connecticut – 14 okrętów podwodnych
  • Portsmouth, New Hampshire – 4 okręty podwodne
  • NSB Kings Bay, Georgia – 7 okrętów podwodnych

Pacyfik

  • Pearl Harbor, Hawaje – 3 krążowniki, 5 niszczycieli, 2 fregaty, 16 okrętów podwodnych
  • NB San Diego, Kalifornia – 2 lotniskowce, 6 krążowników, 13 niszczycieli, 5 fregat, 5 okrętów podwodnych
  • Everett, Waszyngton – 1 lotniskowiec, 1 niszczyciel, 3 fregaty
  • Bremerton, Waszyngton – 1 lotniskowiec, 1 okręt podwodny
  • Bangor, Waszyngton – 11 okrętów podwodnych
  • Guam – 2 okręty podwodne
  • United States Fleet Activities Yokosuka, Japonia – 1 lotniskowiec, 2 krążowniki, 5 niszczycieli, 2 fregaty
Strefy odpowiedzialności flot US Navy (2007)

Historia

Za początek dziejów floty uważa się akt Kongresu Kontynentalnego 13 października 1775, który zakładał wprowadzenie do służby dwóch okrętów w celu zatrzymywania statków dostarczających broń dla brytyjskich garnizonów w Ameryce. Podczas wojny o niepodległość owa Flota Kontynentalna wprowadziła do służby około 50 okrętów, z czego najwyżej 20 było w służbie w danym momencie. Największe jednostki były wielkości fregaty. Ta pośpieszenie zaimprowizowana i niedoświadczona siła była znacząco słabsza od ówczesnej floty brytyjskiej. Główne działania morskie przeciwko Brytyjczykom podczas wojny były prowadzone przez flotę sprzymierzonej Francji.

Po zakończeniu wojny Flota Kontynentalna została całkowicie rozwiązana, głównie z powodu trudności finansowych w jej utrzymaniu. Właściwy początek profesjonalnej amerykańskiej marynarki wojennej to uchwalona przez Kongres ustawa morska z 1794 roku, wyznaczająca fundusze na budowę sześciu nowoczesnych fregat żaglowych. Pierwsze trzy, „United States”, „Constellation” i „Constitution”, weszły do służby w 1797. Okręty te odznaczyły się podczas wojny brytyjsko-amerykańskiej w latach 1812-1814. Flota amerykańska nie posiadała okrętów liniowych, tak więc starcie z głównymi siłami brytyjskimi nie wchodziło w grę. Za to nowoczesne, szybkie i świetnie zaprojektowane amerykańskie fregaty wygrały kilka pojedynków z fregatami brytyjskimi, co było dużym ciosem dla brytyjskiego prestiżu. Ponadto flota amerykańska z powodzeniem walczyła z okrętami brytyjskimi na wodach śródlądowych jezior Erie, Ontario i Champlain.

Przez prawie cały XIX wiek amerykańska marynarka była małą siłą, która nie miała wielu okazji do działań zbrojnych. Wyjątkiem były lata wojny secesyjnej, podczas której flota Unii szybko stała się pokaźną siłą, wykorzystującą wiele najnowszych zdobyczy technicznych owego okresu, w tym okręty pancerne klasy monitor (bitwa w zatoce Hampton Roads). Jednak słabość przemysłu Konfederacji (stanów południa) i fakt, że prawie cała flota pozostała wierna Unii podczas wojny spowodowały, że flota amerykańska nie miała prawie żadnych okazji do walki na otwartym morzu z równorzędnym przeciwnikiem. Głównym jej przeznaczeniem była blokada morska wybrzeża stanów południowych. Większość działań odbywała się w pobliżu południowego wybrzeża i na rzece Missisipi, gdzie okręty floty walczyły głównie przeciwko bateriom dział na lądzie. Po zakończeniu wojny flota została ponownie prawie całkowicie zdemobilizowana.

Przez następne lata flota była niezwykle słaba, słabsza nawet niż floty niektórych krajów Ameryki Łacińskiej. Był to okres całkowitej dominacji floty brytyjskiej na oceanach świata, podczas którego Stany Zjednoczone, tak jak wiele innych krajów, nie widziały powodu do budowania nowoczesnych okrętów. Sytuacja zaczęła się zmieniać po 1880, kiedy rozwój potęgi przemysłowej Stanów Zjednoczonych umożliwił budowę potężnej floty, mogącej na dłuższą metę dorównać flocie brytyjskiej. Budowano zwłaszcza okręty nowych klas: pancerniki i krążowniki. Przy końcu XIX wieku flota amerykańska urosła na tyle, by bez większego trudu pokonać flotę hiszpańską podczas wojny amerykańsko-hiszpańskiej (bitwa pod Santiago de Cuba). W latach 1907-1909 Wielka Biała Flota złożona z amerykańskich pancerników okrążyła świat demonstrując rosnącą potęgę morską Stanów Zjednoczonych.

Columbia, personifikacja Stanów Zjednoczonych, nosząca okręt wojenny z napisem „World Power” jako „Wielkanocną czapeczką” na okładce Pucka, 6 kwietnia 1901 r.

W następnych latach rozwój był jeszcze szybszy, a podstawową siłą bojową stały się nowe pancerniki – drednoty. W 1917, w momencie przystąpienia Stanów Zjednoczonych do I wojny światowej, flota amerykańska prawie dorównywała potęgą flocie brytyjskiej. W latach powojennych ta równowaga została formalnie ustanowiona przez postanowienia Traktatu Waszyngtońskiego i utrzymała się prawie do wybuchu II wojny światowej. Po 1939 rozpoczęto gigantyczny na owe czasy program budowy okrętów wojennych, który w ciągu kilku lat przekształcił flotę amerykańską w najpotężniejszą flotę świata.

Japoński atak na bazę amerykańskiej floty w Pearl Harbor na Hawajach zapoczątkował udział floty amerykańskiej w drugiej wojnie światowej. Walki z siłami Cesarstwa Japońskiego na Pacyfiku w latach 1941-1945 stanowiły największe wydarzenia w historii floty. Decydujące rolę odegrały w nich lotniskowce oraz okręty podwodne. Okręty amerykańskie walczyły również na Atlantyku i Morzu Śródziemnym przeciwko siłom Niemiec i Włoch, a także incydentalnie Francji rządu Vichy.

Po 1945 nowym konkurentem floty amerykańskiej stała się marynarka wojenna ZSRR, która począwszy od lat 60. stała się groźnym przeciwnikiem, choć mimo starań nigdy nie była w stanie dorównać flocie amerykańskiej. Po rozpadzie ZSRR w 1991 wartość bojowa floty rosyjskiej spadła do bardzo niskiego poziomu, gwarantując flocie amerykańskiej dominację na oceanach świata na przełomie XX i XXI wieku.

Cechą floty amerykańskiej jest stopień innowacyjności, co w ścisły sposób związane jest z gospodarką USA, a jednocześnie umożliwia osiąganie przewagi nad przeciwnikami.

7 grudnia 2015 roku firma Lockheed Martin, otrzymała kontrakt na śmigłowce do zwalczania okrętów podwodnych MH-60R Seahawk. W ramach umowy o wartości 354 mln dolarów zostanie nabytych 29 śmigłowców wraz z pakietem wsparcia logistycznego. Zakończenie dostaw planowane jest na 31 grudnia 2017 roku. Dodatkowe śmigłowce mają stanowić lotnictwo pokładowe dla nowych jednostek floty. Według obecnych planów Seahawki mają służyć na okrętach do 2030 roku[12][13].

Bell Helicopter otrzymał kontakt wyceniony na 461 mln USD na wyprodukowanie 12 sztuk transportowych UH-1Y Venom i 16 sztuk szturmowych AH-1Z Viper. Śmigłowce mają zostać oddane do lutego 2019 roku, co ma przyspieszyć wycofanie starszych UH-1N i AH-1W[14].

Uwagi

  1. Stan na kwiecień 2013 roku. Status - navy.mi
  2. Stan na luty 2013 roku.

Przypisy

  1. a b c d e Norman Polmar: The Naval Institute Guide to the Ships and Aircraft of the U.S. Fleet, (16th ed.), s. 25-29
  2. a b c Norman Polmar: The Naval Institute Guide to the Ships and Aircraft of the U.S. Fleet (18th ed), s. 27
  3. Walter R. Borneman: The Admirals. Wyd. 1. New York, Boston, London: Little Brown and Company, 05 2012, s. 666. ISBN 978-0-316-09784-0. (ang.).
  4. Robert Czulda. Polityka wojskowa Stanów Zjednoczonych pod rządami Joe Bidena. „Wojsko i Technika”. Nr 2/2021, s. 15, 2021. Warszawa. ISSN 2450-1301. 
  5. a b Stephen Saunders: Jane's Fighting Ships 2002–2003, s. 798-801
  6. a b c d e CRS: Navy Ship Names, s. 2-3
  7. a b The littoral combat ship (LCS) is the US Navy new family of surface ship, Naval Technology [dostęp 2020-08-30] (ang.).
  8. World Air Forces 2014.. flightglobal.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-11)]. flightglobal.com
  9. US NAVY ODEBRAŁA 50. POSEJDONA. 7 stycznia 2017.
  10. MH-60R w drodze do Danii. altair, 12 maja 2016.
  11. CZTERY SETKI MH-60 DLA US NAVY.
  12. HeliHub US Navy contracts for 29 more MH-60R Seahawks, helihub.com [dostęp 2016-04-18].
  13. US Navy Orders 29 More MH-60R Seahawks, Tangent Link [dostęp 2016-04-18].
  14. USMC zamawia nowe UH-1Y i AH-1Z | Konflikty.pl, www.konflikty.pl [dostęp 2016-12-13].

Bibliografia

  • US Navy Ships: Introduction. Federation of American Scientists. [dostęp 2012-07-25]. (ang.).
  • Stephen Saunders: Jane's Fighting Ships 2002–2003. Jane's Information Group. ISBN 0-7106-2432-8.
  • Norman Polmar: The Naval Institute Guide to the Ships and Aircraft of the U.S. Fleet (16th ed). Naval Institute Press. ISBN 1-55750-686-8.
  • Navy Ship Names: Background for Congress, Congressional Research Service, 28 lutego 2019, DOIRS22478.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Seal of the United States Department of the Navy.svg
*Description: On a circular background of fair sky and moderate sea with land in sinister base, a tri-mast square rigged ship under way before a fair breeze with after top-sail furled, commission pennant atop the foremast, National Ensign atop the main, and the commodore's flag atop the mizzen. In front of the ship a luce-type anchor inclined slightly bendwise with the crown resting on the land and, in front of the shank and in back of the dexter fluke, an American bald eagle rising to sinister regarding to dexter, one foot on the ground, the other resting on the anchor near the shank; all in proper colors. The whole within a blue annulet bearing the inscription "Department of the Navy" at the top and "United States of America" at the bottom, separated on each side by a mullet and within a rim in the form of a rope; inscription, rope, mullet, and edges of annulet all gold. *Background: The policy for use of the Navy seal and emblem is contained in SECNAV Instr 5030.4 and SECNAV Instr 5030.6. The seal design was approved by the President of the United States by Executive Order 10736 dated October 23, 1957. Request for use of the Navy emblem should be submitted in writing to Defense Printing Service, ATTN: DPSMO, 8725 John Kingman Rd Suite 3239, Fort Belvoir, VA 22060-6220. The telephone number is (703) 767-4218. 1879 version here: http://etc.usf.edu/clipart/54900/54985/54985_seal_navy.htm
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Naval Jack of the United States.svg
Current United States naval jack, used from 1960 to 1975, 1977 to 2002, and 2019 to the present.
THET silhouet.svg
Autor: heb@Wikimedia Commons (mail), Licencja: CC BY-SA 3.0
Silhouette drawing of danish naval vessel Thetis (Thetis-class)
My first try of exporting SVG-files from Visio; it doesn't produce quite the output i expected...
SSN585.svg
Силуэт ПЛАT SSN585 Skipjack
US Navy O1 infobox.svg
Naramiennik stopnia Ensign (United States Navy).
US Navy O2 infobox.svg
Naramiennik stopnia Lieutenant, Junior Grade (United States Navy).
US Navy O3 infobox.svg
Naramiennik stopnia Lieutenant (United States Navy).
U.S. Navy O-4 infobox.svg
Naramiennik stopnia Lieutenant Commander (United States Navy).
US Navy O5 infobox.svg
Naramiennik stopnia Commander (United States Navy).
US Navy O6 infobox.svg
Naramiennik stopnia Captain (United States Navy).
US Navy O7 infobox.svg
Naramiennik stopnia Rear admiral – lower half (United States Navy).
US Navy O8 infobox.svg
Naramiennik stopnia Rear admiral – upper half (United States Navy).
US Navy O9 infobox.svg
Naramiennik stopnia Vice Admiral (United States Navy).
US Navy O10 infobox.svg
Naramiennik stopnia Admiral (United States Navy).
US Navy O11 infobox.svg
Naramiennik stopnia Fleet Admiral (United States Navy).
US Navy 091117-N-6720T-373 The Seawolf-class attack submarine USS Connecticut (SSN 22) is underway in the Pacific Ocean.jpg
PACIFIC OCEAN (Nov. 17, 2009) The Seawolf-class attack submarine USS Connecticut (SSN 22) is underway in the Pacific Ocean. Ships from the U.S. Navy and Japan Maritime Self-Defense Force are participating in Annual Exercise (ANNUALEX 21G), a bilateral exercise designed to enhance the capabilities of both naval forces. (U.S. Navy photo by Mass Communication Specialist Seaman Adam K. Thomas/Released)
US Navy 040730-N-1234E-002 PCU Virginia (SSN 774) returns to the General Dynamics Electric Boat shipyard.jpg
Groton, Conn. (July 30, 2004) - The nation’s newest and most advanced nuclear-powered attack submarine and the lead ship of its class, PCU Virginia (SSN 774) returns to the General Dynamics Electric Boat shipyard following the successful completion of its first voyage in open seas called "alpha" sea trials. Virginia is the Navy’s only major combatant ready to join the fleet that was designed with the post-Cold War security environment in mind and embodies the war fighting and operational capabilities required to dominate the littorals while maintaining undersea dominance in the open ocean. Virginia and the rest of the ships of its class are designed specifically to incorporate emergent technologies that will provide new capabilities to meet new threats. Virginia will be delivered to the U.S. Navy this fall. U.S. Navy photo by General Dynamics Electric Boat (RELEASED)
USS Florida (SSGN-728).jpg
The Ohio-class guided missile submarine USS Florida (SSGN 728) makes her way through Cumberland Sound to Naval Submarine Base Kings Bay. Florida will be officially welcomed to her new home in Kings Bay with a return to service ceremony scheduled for May 25, 2006, in Mayport, Fla. Florida is the second of four SSBN submarines to be converted to the guided missile SSGN platform.
USS Nimitz in Victoria Canada 036.jpg
USS Nimitz (CVN-68), a US Navy aircraft carrier. Photo is from after her 1999-2001 refit.
USS Gerald R. Ford (CVN-78) underway on 8 April 2017.JPG
The U.S. Navy aircraft carrier USS Gerald R. Ford (CVN-78) underway under her own power for the first time while leaving Newport News Shipbuilding, Newport News, Virginia (USA), on 8 April 2017. The first-of-class ship – the first new U.S. aircraft carrier design in 40 years – spent several days conducting builder's sea trials, a comprehensive test of many of the ship's key systems and technologies.
USS George Washington (CVN-73) and the amphibious assault ship USS Kearsarge (LHD-3) are visible in the background.
USS Wasp (LHD 1).jpg
USS Wasp (LHD-1) underway.
USS America (LHA-6) off Pascagoula in 2013.JPG
The U.S. Navy amphibious assault ship USS America (LHA-6) returns to Huntington Ingalls Shipyard, Pascagoula, Mississippi (USA), after completing sea trials. During the trials, the ship's main propulsion, communications, steering, navigational and radar systems were tested for the first time at sea. America will be the first ship of its class, replacing the Tarawa-class of amphibious assault ships.
USS Zumwalt (DDG-1000) departs Bath (Maine) on 7 September 2016.JPG
Video frame grab showing the guided missile destroyer USS Zumwalt (DDG-1000) departing Bath Iron Works marking the beginning of a 3-month journey to its new homeport in San Diego, California (USA). Crewed by 147 Sailors, Zumwalt is the lead ship of a class of next-generation multi-mission destroyers.
US Navy 020124-N-6626D-502 USS Vella Gulf - at sea.jpg
020124-N-6626D-502 Operation Enduring Freedom (Jan. 24, 2002) -- The guided missile cruiser USS Vella Gulf (CG 72) pulls along side USS Theodore Roosevelt (CVN 71). Guided missile cruisers perform primarily in a Battle Force role. These ships are multi-mission surface combatants capable of supporting carrier battle groups, amphibious forces, or while operating independently, serve as flagships for surface action groups. Due to their extensive combat capability, these ships have been designated as Battle Force Capable (BFC) units. The cruisers are equipped with "Tomahawk" long range strike mission capability. The Vella Gulf is part of the Roosevelt Battle Group deployed in support of Operation Enduring Freedom. U.S. Navy Photo by Photographer's Mate 3rd Class Amy DelaTorres. (RELEASED)
US Navy 120214-N-OY799-496 The Arleigh Burke-class guided-missile destroyer USS Wayne E. Meyer (DDG 108), transits the Pacific Ocean during a photo.jpg
PACIFIC OCEAN (Feb. 14, 2012) The Arleigh Burke-class guided-missile destroyer USS Wayne E. Meyer (DDG 108), transits the Pacific Ocean during a photo exercise. Wayne E. Meyer, part of the John C. Stennis Carrier Strike Group, is operating in the U.S. 3rd Fleet area of responsibility while on a seven-month deployment. (U.S. Navy photo by Mass Communication Specialist 3rd Class Kenneth Abbate/Released)
USS-Freedom-130222-N-DR144-174-crop.jpg
Crop of 130222-N-DR144-174. The littoral combat ship USS Freedom (LCS 1) is underway conducting sea trials off the coast of Southern California. Freedom, the lead ship of the Freedom variant of LCS, is expected to deploy to Southeast Asia this spring.
USS Independence (LCS-2) March 11,2012.JPG
Autor: Rbalestra, Licencja: CC BY-SA 3.0
USS Independence, LCS-2, Pensacola Bay, off Fort Pickens
US Navy 110310-N-3154P-087 An MH-60S Sea Hawk helicopter assigned to Helicopter Sea Combat Squadron (HSC) 22 flies above the amphibious transport d.jpg
110310-N-3154P-087: MEDITERRANEAN SEA (March 10, 2011) An MH-60S Sea Hawk helicopter assigned to Helicopter Sea Combat Squadron (HSC) 22 flies above the amphibious transport dock ship USS Ponce (LPD 15). Ponce is part of the Kearsarge Amphibious Ready Group, supporting maritime security operations and theater security cooperation efforts in the U.S. 6th Fleet area of responsibility. (U.S. Navy photo by Mass Communication Specialist 3rd Class Scott Pittman/Released)
US Navy 110818-N-ZS026-202 USS Green Bay, at sea in the Indian Ocean.jpg
INDIAN OCEAN (Aug. 18, 2011) The amphibious transport dock ship USS Green Bay (LPD 20) transits the Indian Ocean. Comstock is underway in the U.S. 7th Fleet area of responsibility during a deployment to the western Pacific Ocean. (U.S. Navy photo by Mass Communication Specialist 3rd Class Trevor Welsh/Released)
US Navy 030106-N-0226M-003 USS Rushmore (LSD 47) steams out of San Diego Bay as she departs on a scheduled six-month deployment.jpg
San Diego, Calif. (Jan. 6, 2003) -- USS Rushmore (LSD 47) steams out of San Diego Bay as she departs on a scheduled six-month deployment. Rushmore the 15th Marine Expeditionary Unit (MEU) are part of the USS Tarawa (LHA 1) Amphibious Readiness Group (ARG). ). U.S. Navy photo by Senior Chief Photographer’s Mate Mahlon K. Miller. (RELEASED)
US Navy 050603-N-4104L-004 A Republic of Singapore Navy Puma helicopter lands on the deck aboard the amphibious dock landing ship USS Fort McHenry (LSD 43).jpg
South China Sea (June 3, 2005) - A Republic of Singapore Navy Puma helicopter lands on the deck aboard the amphibious dock landing ship USS Fort McHenry (LSD 43) during Cooperation Afloat Readiness and Training (CARAT) 2005 deck landing qualifications. The Republic of Singapore and U.S. are participating in the 11th annual exercise. CARAT is a regularly scheduled series of bilateral military exercises with several Southeast Asian nations designed to enhance interoperability of the respective sea services. Singapore is the first phase in the exercise series. U.S. Navy photo by Chief Journalist Melinda Larson (RELEASED)
USS Mount Whitney (LCC-JCC 20) in Souda Bay.jpg
080828-N-0780F-001 SOUDA BAY, Crete (Aug. 28, 2008) The amphibious command ship USS Mount Whitney (LCC/JCC 20) arrives in Souda Bay for a routine port visit. Mount Whitney is homported in Gaeta, Italy, where she recently received humanitarian aid supplies destined for the Republic of Georgia. Mount Whitney will transit to the Black Sea for the delivery of the humanitarian assistance cargo to the Republic of Georgia.
USS Ardent MCM-12.jpg
050719-N-5526M-012 - The Avenger-class mine countermeasure ship w:USS Ardent (MCM-12) conducts surface action group operations during exercise Nautical Union. Nautical Union is a joint exercise directed through Commander Destroyer Squadron Five Zero (COMDESRON 50) between the U.S. and coalition forces. Nautical Union operations include conducting Maritime Security Operations (MSO) training, air defense, anti submarine warfare, surface warfare, mine counter measures, electronic warfare, replenishment at sea (RAS) and command and control. Maritime Security Operations (MSO) set the conditions for security and stability in the maritime environment as well as complements the counter-terrorism and security efforts of regional nations. (RELEASED)
USS Firebolt (PC-10).jpg
A starboard side view of US Navy CYCLONE CLASS Coastal Defense Ship USS Firebolt (PC 10) underway as it returns to Little Creek Amphibious Base, Norfolk, VA. The Firebolt is returning from a deployment in the Mediterranean Sea.
Location: NAVAL AMPHIB BASE LITTLE CREEK, VIRGINIA (VA) UNITED STATES OF AMERICA (USA)
US Navy 100723-N-2531C-001 The submarine tender USS Emory S. Land (AS 39) transits through Apra Harbor after a port visit to Naval Base Guam.jpg
SANTA RITA, Guam (July 23, 2010) The submarine tender USS Emory S. Land (AS 39) transits through Apra Harbor after a port visit to Naval Base Guam. Emory S. Land is conducting a homeport shift from Bremerton, Wash., to Diego Garcia. (U.S. Navy photo by Mass Communication Specialist 3rd Class Samantha A. Crosson/Released)
USS Paul F. Foster (DD-964).jpg
The U.S. Navy destroyer USS Paul F. Foster (DD-964) underway at sea on 1 April 1986.
USS Constitution Departs.jpg
060610-N-8110K-022 Boston, Mass. (June 10, 2006) - USS Constitution, “Old Ironsides” gets underway for a turn-around cruise in Boston Harbor. The world's oldest commissioned warship [afloat] will cruise to Fort Independence on Castle Island where it will fire a 21-gun salute before returning to its berth at the Charlestown Navy Yard. The turn-around cruise is one of the high points of Boston Navy Week. Twenty-four such weeks are planned this year in cities throughout the U.S., arranged by the Navy Office of Community Outreach (NAVCO). NAVCO is tasked with enhancing the Navy's brand image in areas with limited exposure to the Navy.
FA-18-NAVY-Blue-Diamond.jpg
A U.S. Navy McDonnell Douglas F/A-18C Hornet (BuNo 163777) of Strike Fighter Squadron 146 (VFA-146) "Blue Diamonds" conducts a combat mission in support of Operation Enduring Freedom. The aircraft was sporting a new "patriotic" paint scheme and is armed with a 227 kg GBU-12 laser-guided bomb, AIM-7 "Sparrow" medium range and AIM-9M "Sidewinder" short range air-to-air missiles. VFA-146 was assigned to Carrier Air Wing 9 (CVW-9) aboard the aircraft carrier USS John C. Stennis (CVN-74) for a deployment to the Western Pacific and the Indian Ocean from 12 November 2001 to 28 May 2002.
F-18 F Super Hornet 01.jpg
F/A-18F Super Hornet at Paris Air Show 2007
EA-18G at Whidbey April 2007.jpg
An EA-18G Growler lands at NAS Whidbey Island for the first time.
070409-N-6247M-027 WHIDBEY ISLAND, Wash. (April 9, 2007) - An EA-18G Growler lands at Naval Air Station Whidbey Island for the first time. The Growler is being developed to replace the fleet's current carrier-based EA-6B Prowler. The next-generation electronic attack aircraft for the U.S. Navy, combines the combat-proven F/A-18 Super Hornet with state-of-the-art electronic warfare avionics. The EA-18G is expected to enter initial operational capability in 2009. Note: Image is cropped from original version linked in source line above.
E-6B TACAMO Climb.jpg
Autor: Shyflyguy, Licencja: CC BY-SA 3.0
Navy E-6B TACAMO departing Tulsa Intl Airport during the Apr 24, 2010 QuikTrip Rocket Race & Airshow.
EP-3E DN-SD-07-09322.JPEG
The first completed U.S. Navy Lockheed EP-3E Aries II conversion aircraft departs from the L-3 Communications modification facility in Waco (Texas , USA). The aircraft is used for electronic intelligence (ELINT). The aircraft is a new version of the P-3C aircraft and was heading to Naval Air Station (NAS) Patuxent River (Maryland, USA), for testing and fleet training on 29 Mar 2006.
US Navy 030129-N-0226M-002 P-3C Orion.jpg
Naval Air Station North Island, Calif. (Jan. 29, 2003) -- A P-3C "Orion" assigned to the "Fighting Marlins" of Patrol Squadron 40 (VP-40) takes off on a routine training mission. The Orion, which carries a crew of ten, is a multi-mission, long-range maritime patrol aircraft. U.S. Navy photo by Senior Chief Photographer’s Mate Mahlon K. Miller. (RELEASED)
P-8A Mtns.jpg
P-8A Poseidon over the Cascade Mountains of Washington.
E-2C Hawkeye Bear Aces.jpg
A U.S. Navy Grumman E-2C Hawkeye (BuNo 164494) from carrier airborne early warning squadron VAW-124 Bear Aces flies over the Gulf of Aden in the U.S. 5th Fleet area of responsibility, on 25 March 2009. VAW-124 was assigned to Carrier Air Wing 8 (CVW-8) aboard the aircraft carrier USS Theodore Roosevelt (CVN-71) for a deployment to the Mediterranean Sea and the Indian Ocean from 8 September 2008 to 18 April 2009.
C-2 Landeanflug.jpg
A Grumman C-2A Greyhound, or Carrier On-Board Delivery (COD), attached to Fleet Logistic Squadron (VRC) 30 Det. 5 Passwords, lands on the flight deck of USS Kitty Hawk (CV-63) during Carrier Qualifications (CQ) in the western Pacific Ocean.
C-9 Skytrain.gif
Image of C-9B Skytrain
C-20 Gulfstream.png
C-20 Gulfstream III aircraft in flight
G5-N551GA-070919-04cr-16.jpg
Autor: Alan Radecki Akradecki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Gulfstream G-V (N551GA) belonging to Amgen Corp. departs Fox Field, Lancaster, California
Cessna uc-35a citation 560 ultra v arp.jpg
Cessna UC-35A Citation 560 Ultra V of the US Army in Europe at the 2008 Royal International Air Tattoo, RAF Fairford, Gloucestershire, England. Taken at RIAT Fairford on the Thursday before the weekend show days. Later both show days (Saturday and Sunday) were canceled because of waterlogged car parks.
USN C-40A Clipper.jpg
A C-40A Clipper from Fleet Logistics Support Squadron (VR) 57, in Coronado, California
F-5N of VFC-111 at NAS Key West in November 2014.JPG
A U.S. Navy Northrop F-5N Tiger II (BuNo 761560, USAF s/n 76-1560, former Swiss J-3035) assigned to Fighter Squadron Composite (VFC) 111 "Sundowners" launches from Boca Chica Field of Naval Air Station Key West, Florida (USA).
F-16N of VF-45 taking off from NAS Oceana 1989.JPEG
A U.S. Navy Fighter Squadron 45 (VF-45) General Dynamics F-16N Viper aircraft takes off from Naval Air Station Oceana, Virginia (USA).
US Navy 100518-N-0321D-002 Ensign Christopher Farkas taxis a new T6-B Texan II. Farkas is the first student to train in the T6-B Texan II.jpg
WHITING FIELD, Fla. (May 18, 2010) Ensign Christopher Farkas taxis a new T-6B Texan II. Farkas was the first student to train in the T-6B. Training Air Wing (TW) 5 at Naval Air Station Whiting Field is anticipating a complete transition from the T-34C Turbomentor by 2015. (U.S. Navy photo)
Beech T-34C Turbo Mentor (45), USA - Navy AN1653721.jpg
Autor:
Mike Freer - Touchdown-aviation
, Licencja: GFDL 1.2
Of the resident VT-27 Squadron 'Boomers'/TAW-7 (Training Air Wing 7).
T39 mainlarge cnatra navy.jpg
A U.S. Navy Rockwell International T-39N "Sabreliner" (BuNo 165509, c/n 282-009, c/r N301NT) in flight.
T 44 4LR.jpg
US Navy T 44C
T-45A Goshawk 03.jpg
A T-45A Goshawk executes a turning rejoin during a recent formation flight over South Texas. The T-45 is a twin-seat, single-engine jet trainer and is the only aircraft in the Navy's inventory used specifically for training pilots to land aboard aircraft carriers.
SH-60 Seahawk.jpg
A Navy HH-60H Seahawk hovers over the Pacific Ocean as it prepares to put two swimmers attached to an Explosive Ordnance Disposal detachment in the water to detonate a simulated mine during a training exercise on March 8, 2005. EOD technicians routinely train to locate and disarm various explosive devices. The Seahawk is attached to Helicopter Anti- submarine Squadron 14 of Naval Air Station Atsugi, Japan. The EOD technicians and the Seahawk are operating from the aircraft carrier USS Kitty Hawk (CV 63).
US Navy 070416-N-6501M-006 An MH-53E Sea Dragon assigned to Helicopter Mine Counter Measure Squadron (HM) 15 conducts a mine sweeping exercise.jpg
PERSIAN GULF (April 16, 2007) - An MH-53E Sea Dragon assigned to Helicopter Mine Counter Measure Squadron (HM) 15 conducts a mine sweeping exercise. HM 15, deployed in support of operations in the Central Command area of responsibility (AOR), is homeported at Corpus Christi, Texas. U.S. Navy photo by Chief Mass Communication Specialist Edward G. Martens (RELEASED)
MH-60R Seahawk of HSM-70 in flight in August 2014.JPG
A U.S. Navy Sikorsky MH-60R Seahawk (BuNo 167780) assigned to of Helicopter Maritime Strike Squadron (HSM) 70 "Spartans" takes off from the flight deck of the aircraft carrier USS George H.W. Bush (CVN-77) in the Arabian Sea. George H.W. Bush, with assigned Carrier Air Wing 8 (CVW-8), was supporting maritime security operations and theater security cooperation efforts in the U.S. 5th Fleet area of responsibility.
TH57C boat ops.jpg
Navy flight school student Bryan Weatherup piloting a TH-57C landing on the NETC trainer ship in Pensacola Bay in 2003.
USN Fleets (2007).png
US navy fleets ares of responsibility
Puck cover2.jpg
Cover of Puck magazine, 6 April 1901. "Columbia's Easter bonnet / Ehrhart after sketch by Dalrymple."
Seal of the United States Marine Corps.svg

Seal of the United States Marine Corps. It is defined in Executive Order 10538 (alternate source) as:

Standing upon the western hemisphere of the terrestrial globe containing the lines of latitude and topographical outlines of North, Central, and South America, an American bald eagle with wings displayed horizontally and inverted holding in his beak a scroll inscribed with the motto SEMPER FIDELIS, all bronze. Behind the western hemisphere a foul anchor bend sinister-wise with stock, arms, and flukes in slight perspective, all bronze, on a scarlet background and within a dark blue band edged in gold circumscribed by a gold rope rim and inscribed DEPARTMENT OF THE NAVY • UNITED STATES MARINE CORPS in gold letters. The central device of the seal is the emblem of the United States Marine Corps.

For more information, see here.
Seal of the United States Space Force.svg
Seal of the United States Space Force.
USCG S W.svg
United States Coast Guard Seal, in correct PMS colors. This emblem shall only be used in accordance with the Coast Guard Heraldry Manual, and is not to be reproduced commercially without prior approval of the U.S. Coast Guard.
Seal of the United States Army Reserve.svg
Seal of the US Army Reserve. On a dark blue disk the bust of a Minuteman in cocked hat on a pedestal, between two branches of olive Or within a dark blue designation band with gold inner and outer border inscribed UNITED STATES ARMY RESERVE in gold.
  • Symbolism:
    • The minuteman has traditional been used to represent the citizen soldier.
    • The wreath signifies achievement and accomplishment.
    • Gold is symbolic of honor and excellence and dark blue signifies loyalty.
  • Background:
    • The emblem was approved for use as a plaque in 1972 and is used as an unofficial identification device of the United States Army Reserve.
Flag of NATO.svg
Flaga Paktu Północnoatlantyckiego (NATO).
Seal of the U.S. Coast Guard.svg
United States Coast Guard Seal, in correct PMS colors. This emblem shall only be used in accordance with the Coast Guard Heraldry Manual, and is not to be reproduced commercially without prior approval of the U.S. Coast Guard.
USS Paul F. Foster (DD-964) underway at sea on 1 April 1986 (6449942).jpg
The U.S. Navy destroyer USS Paul F. Foster (DD-964) underway at sea on 1 April 1986.
United States Department of the Navy Seal.svg
*Description: On a circular background of fair sky and moderate sea with land in sinister base, a tri-mast square rigged ship under way before a fair breeze with after top-sail furled, commission pennant atop the foremast, National Ensign atop the main, and the commodore's flag atop the mizzen. In front of the ship a luce-type anchor inclined slightly bendwise with the crown resting on the land and, in front of the shank and in back of the dexter fluke, an American bald eagle rising to sinister regarding to dexter, one foot on the ground, the other resting on the anchor near the shank; all in proper colors. The whole within a blue annulet bearing the inscription "Department of the Navy" at the top and "United States of America" at the bottom, separated on each side by a mullet and within a rim in the form of a rope; inscription, rope, mullet, and edges of annulet all gold. *Background: The policy for use of the Navy seal and emblem is contained in SECNAV Instr 5030.4 and SECNAV Instr 5030.6. The seal design was approved by the President of the United States by Executive Order 10736 dated October 23, 1957. Request for use of the Navy emblem should be submitted in writing to Defense Printing Service, ATTN: DPSMO, 8725 John Kingman Rd Suite 3239, Fort Belvoir, VA 22060-6220. The telephone number is (703) 767-4218. 1879 version here: http://etc.usf.edu/clipart/54900/54985/54985_seal_navy.htm
Naval jack of the United States.svg
Current United States naval jack, used from 1960 to 1975, 1977 to 2002, and 2019 to the present.
USMC logo.svg

Seal of the United States Marine Corps. It is defined in Executive Order 10538 (alternate source) as:

Standing upon the western hemisphere of the terrestrial globe containing the lines of latitude and topographical outlines of North, Central, and South America, an American bald eagle with wings displayed horizontally and inverted holding in his beak a scroll inscribed with the motto SEMPER FIDELIS, all bronze. Behind the western hemisphere a foul anchor bend sinister-wise with stock, arms, and flukes in slight perspective, all bronze, on a scarlet background and within a dark blue band edged in gold circumscribed by a gold rope rim and inscribed DEPARTMENT OF THE NAVY • UNITED STATES MARINE CORPS in gold letters. The central device of the seal is the emblem of the United States Marine Corps.

For more information, see here.