Uniwersytet w Orleanie

Uniwersytet w Orleanie

Université d’Orléans

University of Orleans

Data założenia	27 stycznia 1306
Państwo	Francja
Adres	Orlean
Liczba studentów	15 145
Rektor	Gérald Guillaumet
Położenie na mapie Francji Uniwersytet w Orleanie
47°51′02,39″N 1°56′02,31″E/47,850664 1,933975
Strona internetowa

Uniwersytet w Orleanie (fr. Université d’Orléans) – francuski uniwersytet, jedna z najstarszych uczelni wyższych we Francji. Kampus uniwersytecki jest usytuowany w Orléans-la-Source, kilka kilometrów na południe od centrum Orleanu.

Historia

Uniwersytet w Orleanie, Wielki Hol

W 1235 roku Orlean uzyskał pozwolenie papieża Grzegorza IX na nauczanie prawa rzymskiego. Uniwersytet został utworzony 27 stycznia 1306 roku przez papieża Klemensa V, stając się czwartym uniwersytetem we Francji – wcześniej zostały już założone uniwersytety w Paryżu, Tuluzie i Montpellier. Uniwersytet znany był głównie z nauczania prawa cywilnego. W XVIII wieku nastąpił upadek uniwersytetu, który został zamknięty w roku 1793.

Początkowo usytuowany wokół kolegiaty Saint-Pierre-le-Puellier, w momencie odnowienia w 1960 roku został przeniesiony do Orléans-la-Source, kilka kilometrów na południe od Loary, gdzie posiada prawie 400 hektarów powierzchni do swojej dyspozycji.

Uniwersytet w Orleanie stopniowo powiększał się o wydziały: nauk ścisłych (1961), prawa (1968), nauk humanistycznych (1969), sportu (1992), Uniwersytecki Instytut Technologiczny w Orleanie (1967), w Bourges (1968), w Chatearoux (1992) i w Chartres (1996), Uniwersytet Czasu Wolnego (1997) i dwie szkoły inżynierskie (ESEM w 1982 r. i ESPEO w 1992 r.), które w 2003 r. zostały połączone w Ecole Polytechnique d’Orléans

Uniwersytet jest częścią Pôle Universitaire Centre Val de Loire

Słynni wykładowcy

Św. Iwo z Bretanii

Pothier, rzeźba w Izbie Reprezentantów USA

• Robert-Joseph Pothier (1699–1722), prawnik, jeden z najwybitniejszych cywilistów francuskich
• Daniel Jousse (1704–1781), prawnik

Słynni absolwenci

• Św. Iwo z Bretanii († 1303), patron prawników
• Étienne de Mornay, doradca Filipa IV Pięknego
• Johannes Reuchlin (1455–1522), pionier studiów hebraistycznych
• Guillaume Budé (1468–1540)
• Jan Kalwin (1509–1564)
• Étienne de La Boétie (1530–1563)
• Agrippa d’Aubigné (1552–1630)
• Théophraste Renaudot (1586–1653)
• Pierre de Fermat (około 1601–1665) uzyskał tu licencjat z nauk prawnych 1631
• Molière (1622–1673)
• Charles Perrault (1628–1703)
• Jean de La Bruyère (1645–1696)

Dydaktyka

W roku 2006 na uniwersytecie studiowało ok. 15 tysięcy studentów.

Wydziały (UFR)

Uniwersytet składa się z czterech wydziałów (UFR – Unités de formation et de recherche)

• Nauk Humanistycznych, Filologii i Nauk Społecznych,
• Prawa, Ekonomii i Zarządzania,
• Nauk Ścisłych,
• Nauk i Technik Kultury Fizycznej.

Centra badawcze (IUT)

W skład uniwersytetu wchodzą również cztery centra badawcze IUT Regionu Centralnego:

• Orlean, składający się z czterech oddziałów:
  • Chemiczny,
  • Inżynierii mechanicznej i produkcyjnej,
  • Informatyki,
  • Jakości, logistyki przemysłowej i organizacji,
  • Zarządzania przedsiębiorstwami i instytucjami.
• Bourges,
• Chartres,
• Indre.

Działalność naukowo-dydaktyczna w Polsce

Uniwersytet w Orleanie ściśle współpracuje z Uniwersytetem Jagiellońskim, co przyczyniło się do uruchomienia następujących programów:

• Szkoła Prawa Francuskiego (prowadzona przez wykładowców obu uniwersytetów);
• Program Master en Droit Privé, prowadzący do uzyskania francuskiego państwowego dyplomu magisterskiego z zakresu nauk prawnych (prawo prywatne) o specjalności francuskie i międzynarodowe prawo gospodarcze;

Uczestnicy programu magisterskiego posiadają status studentów Uniwersytetu w Orleanie, otrzymują francuską legitymację studencką oraz indywidualne konta uniwersyteckie. Zajęcia prowadzone są w Krakowie przez wykładowców Uniwersytetu w Orleanie, przy zachowaniu francuskich wymagań dotyczących prowadzenia studiów magisterskich, włącznie z liczbą godzin akademickich oraz wymogami egzaminacyjnymi. Programy zakończone są obroną pracy magisterskiej napisanej pod kierunkiem opiekuna naukowego z Uniwersytetu w Orleanie.

Inne

Uniwersytet posiada kilka laboratoriów CNRS oraz szkołę inżynierską (Polytech’ Orléans).

W roku 2008 został do niego przyłączony Uniwersytecki Instytut Szkolenia Kadry Dydaktycznej (Institut universitaire de formation des maîtres).

Mistrz Francji i Europy w uniwersyteckich rozgrywkach piłki nożnej w roku 2007.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona uczelni
• Pôle Universitaire Centre Val de Loire
• Szkoła Prawa Francuskiego w Krakowie